بذر چینی در خاک آمریکا

با آنکه چینیها تنها درصد ناچیزی زمینهای کشاورزی آمریکا را در اختیار دارند، دولت ترامپ اعلام کرده بهدلایل امنیتی، مالکیت آنها را ممنوع میکند
هفت صبح| در حالی که تب رقابت میان چین و آمریکا به جنگی تمامعیار در حوزههای فناوری، اقتصاد و سیاست تبدیل شده، حالا موضوع مالکیت زمینهای کشاورزی به خط مقدم این نبرد تبدیل شده است. دولت ترامپ اعلام کرده به دلایل امنیت ملی، خرید اراضی کشاورزی توسط اتباع چین را ممنوع خواهد کرد؛ تصمیمی که بازتابی از ترسی ژرفتر است: ترس از آنکه آمریکا، سرنوشتی شبیه فلسطین پیدا کند.
از شایعه تا سیاست رسمی
در سالهای گذشته، برخی سیاستمداران و رسانههای راستگرا در آمریکا بارها هشدار داده بودند که چینیها در حال اجرای طرحی پنهانی برای تملک سرزمینهای آمریکا هستند. این هشدارها ابتدا بهصورت شایعاتی در فضای مجازی منتشر شد. برخی این وضعیت را به پروژه شهرکسازی اسرائیل در سرزمینهای اشغالی تشبیه کردند اما آنچه زمانی تنها یک تئوری توطئه به نظر میرسید، اکنون به سیاست رسمی دولت آمریکا تبدیل شده است.
بروک رولینز، وزیر کشاورزی ایالات متحده، هشتم ژوئیه اعلام کرد که وزارت کشاورزی با همکاری ایالتها و از طریق دستورات اجرایی، خرید زمینهای کشاورزی آمریکا توسط اتباع چین را ممنوع خواهد کرد. به گفته او، مالکیت خارجی بر زمینهای زراعی، تهدیدی برای امنیت غذایی، زنجیره تأمین و استقلال ملی آمریکا بهشمار میرود.
آمارهای نگرانکننده یا اغراقشده؟
براساس دادههای رسمی، اتباع خارجی حدود ۴۳ میلیون هکتار از اراضی کشاورزی آمریکا را در اختیار دارند؛ معادل نزدیک به ۲ درصد از کل زمینهای کشاورزی کشور. در این میان، سهم چینیها حدود ۳۵۰ هزار هکتار در ۲۷ ایالت مختلف است. هرچند این رقم از نظر درصدی کوچک به نظر میرسد اما از منظر نمادین، به یکی از موضوعات حساس سیاست داخلی آمریکا بدل شده است. از سوی دیگر، بررسیها نشان میدهد که چینیها با ۲۵.۶ درصد، بزرگترین گروه مهاجران آسیایی در ایالات متحده را تشکیل میدهند. از حدود ۱۸.۷ میلیون چینیتبار ساکن آمریکا، بیش از ۱۳ میلیون نفر در چین متولد شدهاند و ۵.۵ میلیون نفر در خاک آمریکا به دنیا آمدهاند.
از دانشگاه تا قدرت اقتصادی
چینیها سالانه صدها هزار دانشجو به آمریکا میفرستند و از این جمعیت، دهها هزار نفر در مقاطع عالی فارغالتحصیل میشوند. بسیاری از آنها پس از از تحصیل، در ردههای میانی و عالی بخشهای خصوصی و دولتی مشغول به کار میشوند و جایگاه اقتصادی و اجتماعی خود را در جامعه آمریکا تثبیت میکنند.
در چنین بستری، ثروت مهاجران چینی در آمریکا نیز افزایش یافته، مجموع داراییهای آنها به بیش از ۱.۲ تریلیون دلار میرسد. همین رشد اقتصادی و نفوذ آرام، به زعم محافظهکاران آمریکایی، چینیها در حال تکرار تجربه نفوذ خزنده هستند؛ تجربهای که در گذشته در سرزمینهای فلسطینی از سوی اسرائیل شاهد آن بودهایم: ابتدا خرید، سپس سکونت، بعد نفوذ و در نهایت، حاکمیت.
دشمنی ژئوپلیتیک یا نژادپرستی پنهان؟
پشت این روایتها، دو واقعیت موازی نهفته است. نخست، افزایش تنشهای ژئوپلیتیک میان واشنگتن و پکن که پس از پاندمی کرونا و درگیریهای فناورانه میان شرکتهایی نظیر هوآوی و اپل شدت گرفته است. بیش از ۵۰ درصد آمریکاییها چین را بزرگترین دشمن کشور خود میدانند.دوم، احساس تهدید فرهنگی و اقتصادی ناشی از حضور موفق چینیها در داخل مرزهای آمریکا؛ نماد یک تهاجم آرام و برنامهریزیشدهاند.
پایان مالکیت خارجی یا آغاز عصر جدید محدودیتها؟
وزارت کشاورزی آمریکا اعلام کرده قصد دارد یک سیستم شفاف و آنلاین برای ثبت مالکیت و خریدهای خارجی در حوزه کشاورزی ایجاد کند. همچنین همکاریهایی با کنگره و ایالتها برای تدوین قوانینی با هدف منع مالکیت مستقیم یا غیرمستقیم زمین توسط اتباع کشورهایی نظیر چین در حال شکلگیری است. این اقدامات، گرچه با شعار «حفظ امنیت ملی» ارائه میشوند اما منتقدان نگرانند که بهانهای برای اعمال تبعیضهای گستردهتر در آینده باشد.