هفت صبح، غزال زیاری| گرچه مهارت خلبانان و استفاده مؤثر از فناوری، نتیجه نبردهای هوایی را تعیین می‌کند؛ ولی در این ‌بین نباید قابلیت‌ها و توانایی‌های جنگنده‌ها را نیز فراموش کرد. اف-۱۵ آمریکا به عنوان برترین شکارچی عملیاتی جهان آیا می‌تواند از پس سوخو-۳۵، ستون فقرات نیروی هوایی روسیه برآید؟

اف-۱۵

سوخو-۳۵ روسی و اف-۱۵ آمریکایی از جمله قدرتمندترین هواپیماهای جنگنده در صنعت هوانوردی نظامی هستند که هر دو قابلیت درگیری مؤثر با اهداف زمینی و هوایی دارند و در طول سال‌های اخیر، بارها ارتقا یافته‌اند. آنها از تجهیزات مدرن الکترونیک هوانوردی (اویونیک)، فناوری رادار، تجهیزات ارتباطی و مهمات متعددی برخوردارند.

سوخو-۳۵

هر دو جت در کشورهای‌شان در نبردهای هوایی جزو بهترین‌ها هستند؛ هوانوردی روسیه، سوخو-‌35 را جنگنده نسل ++۴ می‌داند و آمریکا، جنگنده F-15EX Eagle II را برای مأموریت‌های برتری هوایی و حملات زمینی ویرانگر، مدرن‌سازی کرده‌؛ اما حالا سؤالی که مطرح است، آن است که در داگ‌فایت (تعقیب و گریز) این دو جنگنده، کدامیک پیروز خواهد بود؟

البته این دو جنگنده تاکنون رودرروی یکدیگر قرار نگرفته‌اند و بنابراین نمی‌توان پاسخ مستقیمی برای این سؤال ارائه داد، ولی از آنجا که قابلیت‌های این دو جنگنده باهم قابل ‌مقایسه‌اند، بحث به استفاده مؤثر از فناوری‌های آنها کشیده می‌شود؛ عواملی ازجمله انتخاب خلبانان براساس تجربه، نحوه استفاده از هواپیما و آگاهی کلی از موقعیت، ازجمله عوامل تعیین‌کننده‌ای هستند که در پیروزی یکی از این دو جنگنده در نبردهای هوایی تاثیرگذار خواهند بود.

داگ‌فایت

داگ فایت درواقع نبرد هوایی نزدیک بین هواپیماهای جنگی است که به خاطر شباهت به تعقیب و گریز، داگ ‌فایت (نبرد سگ‌ها) نام گرفته است. هواپیمای درگیر در داگ‌فایت، مانورهای اولیه جنگنده را برای حمله یا فرار از مخالفان انجام می‌دهد. باید در نظر داشت که داگ فایت با جنگ‌های هوایی متفاوت است و شامل برنامه‌ریزی استراتژیک برای مأموریت‌های خاص می‌شود.‌این دو جت در سوریه مأموریت‌های متعددی انجام داده‌اند و همین گمانه‌زنی‌ها درباره برنده احتمالی این دو جنگنده در داگ فایت را مطرح می‌کند.

جنگنده Su-35 دارای رادار آرایه‌ای اسکن الکترونیکی غیرفعال Irbis-E است که برد هدف زمینی را تا ۴۰۰ کیلومتر ‌ امکانپذیر می‌کند. از سوی دیگر جنگنده F-15EX مجهز به رادار آرایه اسکن فعال الکترونیکی (AESA) است که همین باعث می‌شود تا جنگنده اف-15در برابر پارازیت مقاوم‌تر و درنتیجه برتر از سوخو-35 باشد.

پلتفرم‌های ارزشمند

هر دو جنگنده سوخو-35 و اف-15ظرفیت بارگیری بالایی دارند و از تجهیزات رزمی مدرن، از اسلحه گرفته تا موشک، بمب و راکت برخوردارند و بدین ترتیب هر دو هواپیما، در حکم زرادخانه سلاح‌های پیشرفته فناوری به شمار می‌روند.

سوخو-35  از موشک دوربرد K-77M با هدایت راداری با برد ۲۰۰ کیلومتر بهره می‌برد و درعین ‌حال قابلیت پرتاب موشک R-37M را دارد که به‌طور خاص برای عملیات در بردهای ۴۰۰ کیلومتری و هدف قرار دادن هواپیماهایی باقابلیت مانور کمتر طراحی شده است.

از سوی دیگر، جدیدترین جنگنده اف-15 از موشک هوا به هوای AIM-120D با هدایت راداری و برد ۱۶۰ کیلومتری استفاده می‌کند. موشک‌های مورد استفاده در هر دو هواپیما از یک کلاس هستند. بوئینگ F-15EX دارای ظرفیت بارگیری تسلیحات بسیار بالاتری است و این قابلیت را دارد که تا ۱۲ موشک هوا به هوا را با توانایی بالا حمل کند. احتمال وجود قفسه چهار دریل در++ F، این امکان را فراهم می‌کند که آنها حتی تا ۱۶ موشک را بارگیری کنند.

کدام جنگنده بهتر است؟

بوئینگ F-15EX Eagle II با بهره‌گیری از سیستم‌های اویونیک (الکترونیک هوانوردی) و دیگر سیستم‌ها و قابلیت‌های ارتقا یافته نسبت به Su-35 برتر است. به لطف فناوری اسکن فعال، رادار جدید APG-82 AESA باعث شده تا این جنگنده، از Su-35 توانمندتر شود؛ چراکه قابلیت این جنگنده آمریکایی در حمل موشک‌ها و محموله هوا به زمین، تقریباً دو برابر Su-35 است.

فقدان رادار AESA در سوخو-35 یکی از نقاط ضعف این جنگنده است که به‌ویژه در عملکرد هوا-زمین محسوس است. اختلاف در پهنای باند رادار و مقاومت در برابر پارازیت‌ها ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در دقت در موقعیت بحرانی نبرد شود.

با توجه به آسیب‌پذیری سوخو-35 در برابر تکنیک‌های فریبکاری مدرن، این جنگنده اهداف کمتری را نسبت به اف-15ردیابی خواهد کرد. بدین ترتیب و صرف‌نظر از فناوری‌ها، برنده نبردهای داگ‌فایت، عمدتا به میزان مهارت استفاده از سیستم‌ها در موقعیت بحرانی بستگی دارد. منبع: simpleflying

مقایسه ویژگی‌های فنی