سوژه هفته؛ هوادار پروپاقرص | بن لادن، تو را چه به آرسنال؟

هفت صبح| این که مشاهیر، هنرمندان و اهل سیاست هم طرفدار فوتبال و یک تیم خاص باشند، اصلا برای آنها چیز عجیبی نیست اما خوشنامی یا بدنامی آنها قطعا برای هواداران تیم مورد علاقه‌شان مهم است. فکرش را بکنید که به عنوان یک هوادار آرسنال، چقدر حالم بد می‌شود وقتی یادم می‌افتد که «اسامه بن لادن» این تروریست بدنام و بی‌رحم هوادار توپچی‌ها بوده است!

آخر آدم ناحسابی! این همه تیم و باشگاه در دنیا وجود دارد، آن وقت تو بیایی و با آن روحیه خشن و بی‌رحمت، طرفدار تیمی شوی که همیشه یکی از زیبایی‌های فوتبال بوده و به فوتبال شاعرانه و چشم‌نواز معروف است؟ اصلا تو را چه به این تیم و این حرف‌ها؟ تو اصلا از زیبایی و جذابیت فوتبال ساده سر در می‌آوردی که بیایی و عاشق یکی از قشنگ‌ترین تیم‌هایش هم بشوی؟ تو اصلا زیبایی را می‌فهمیدی؟ ای بابا! اصلا تیمی که طرفدارانی مثل فیدل کاسترو، تام کروز، راجر واترز، دمی مور، کیانو ریوز و ... را دارد، چرا باید یکی مثل تو را هم هوادار خودش ببیند؟ 

راستش تا چند وقت پیش، یکی از کری‌هایی که با پرسپولیسی‌ها می‌خواندیم، مربوط به بعضی از هواداران معروف استقلال و پرسپولیس بود. به آنها می‌خندیدم که یکی مثل امیر تتلو هوادار تیم‌شان است اما زد و مدتی بعد به دلایلی، استاد تغییر رنگ داد و مدعی شد که طرفدار استقلال شده است! حالا خر بیار و باقالی بار کن! پرسپولیسی‌ها هم کم سوژه نداشتند.

شایعه شده بود که رئیس دولت بهار! طرفدار استقلال است و خب یکی دو نشانه هم وجود داشت که نمی‌گذاشت این شایعه را تکذیب کنیم. ما ماندیم و سری پایین از این که استاد طرفدار استقلال است! از آن طرف، گفته می‌شد رئیس دولت اصلاحات پرسپولیسی است و خب این درد را هم باید با درد قبلی تحمل می‌کردیم.

می‌گفتند وقتی پرسپولیس درگیر پرونده شکایت السد بوده، با وساطت خاتمی از این مشکل خلاص شده! ضمن این که از زبان خود او نقل شده که با پسرش که استقلالی است، کری دارد! چند بازیگر زرد و متوسط و بد هم وجود دارند که بالاخره هوادار این دو تیم هستند و خیلی از طرفداران این تیم‌ها آرزو می‌کنند که کاش این واقعیت، حقیقت نداشت!

اما همیشه هم همه چیز این قدر بد نبود و نیست. مثلا وقتی یادم می‌افتاد که مرحوم آتیلا پسیانی یک استقلالی دو آتشه است، چه کیفی می‌کردم. یا پیمان معادی و نوید محمدزاده و امیر جعفری و چند بازیگر دیگر که واقعا استقلالی بودن‌شان برایم جذاب بود و هست. اما دروغ چرا؟ پنهان نمی‌کنم که دوست داشتم مرتضی احمدی نازنین هم استقلالی بود. یا این که حداقل یک هنرمند در قد و قواره او، با همان شخصیت فوق‌العاده و جذاب، استقلالی باشد.

در میان هواداران معروف پرسپولیس برای هیچ کس به اندازه او احترام قائل نبودم و نیستم و می‌دانم که او هم چقدر آقامنش و مودب بود و هیچ وقت به استقلال و استقلالی‌ها بی‌احترامی نکرد. خدایش بیامرزد. مرحوم سعید راد هم اگرچه قابل مقایسه با مرتضی احمدی نبود، اما تعصبش به پرسپولیس واقعا ستودنی بود و حرص خوردن‌هایش برای این تیم از ده‌ها بازیکن مثلا متعصب هم بیشتر بود. روحش شاد.