یادداشت‌های روزانه| بحران برق در گرمای تیرماه در پایتخت ایران
آیا این‌که مقصر خاموشی‌های گسترده این روزها کدام دولت است واقعا اهمیت دارد؟
هفت صبح| همین یک ماه پیش بود که یکی از نماینده‌های جدید مجلس این وعده دلهره‌آور را داده بود که شرایط تولید برق در کشور بسیار بحرانی است. البته که نماینده محترم تقصیر را گردن دولت روحانی انداخته بود که خب مخالفتی نداریم اما دولت مرحوم رئیسی هم سه سال بر سر کار بود. بگذریم. دیروز خبر آمد که تولید کارخانه سایپا در اوج فعالیت به خاطر قطعی برق به مدت 5 ساعت متوقف شده است.
داستان شنبه روزنامه خودمان را نیز که برایتان گفتیم و قطعی 6ساعته برق در سهروردی. امروز در خانه ما برق از ساعت سه و نیم تا هشت و نیم قطع بوده. پنج ساعت مداوم در گرمای 39 درجه تیرماه تهران. بله خودم می‌دانم که مردمان عزیز اهواز و بوشهر و آبادان با گرماهای سنگین‌تری هم روبه‌رو هستند اما این در افتضاح بودن شرایط برق پایتخت تفاوتی ایجاد نمی‌کند.
یک روز پرماجرا؛ چه شد که هفت صبح دیروز در ۸ صفحه منتشر شد؟
این که پول‌هایی که باید خرج برق شود در چه نهادهای بی‌فایده فرهنگی خرج شده از ذهنیت و اندیشه من دور است. فقط می‌دانم که قطع 5 ساعته برق آن هم در تیرماه یک فاجعه مدیریتی است که هم دولت احمدی‌نژاد هم دولت روحانی و هم دولت رئیسی درآن شریک هستند. بخشی از آن به علت تحریم‌هاست؟ نمی‌دانم اما این که اهالی خانه ما از گرما به پارک‌ها و میدان‌ها پناه برده‌اند حاوی نکته‌های غم‌انگیزی است.
این همه بی‌توجهی به تولید برق و سرگرم شدن به داستان‌های بی‌ارزشی که در تریبون‌ها تبلیغ می‌شود شگفت‌انگیز است. یاد آن خانم کم بهره از هوش افتادم که خطاب به دوربین می‌گفت اگر بعدا به خاطر فلان چیز و فلان چیز خواستید غر بزنید، غر نزنید قر بدهید (از بی‌ادبی این خانم واقعا حیرت می‌کنم) منظورش این است که انتخاب پزشکیان یعنی این که شرایط خوب اقتصادی فعلی از دست می‌رود و باز هم دچار مشکلات می‌شویم و کسانی که به پزشکیان رای داده‌اند طرفدار قر و ولنگاری و این طور چیزها هستند(چقدر می‌شود بی‌ملاحظه بود آخر!) این بحران برق در زمانی است که هنوز دولت رئیس‌جمهور فقید بر سر کار است.
همه ما سوار براین کشتی هستیم. بی‌خود تقسیم‌بندی نکنید. یادتان باشد یکی از مهم‌ترین عوامل نارضایتی در سال 56 در تهران خاموشی‌های گسترده برق بود که هرروز سه ساعت خانه‌ها را در تابستان آن سال غرق در خاموشی می‌کرد و خبرها و شکایت‌هایش مدام در صفحات اول روزنامه های آن دوران منعکس می‌شد.
امیدوارم بحران برق به شکل مناسبی حل شود که خجالت‌آور است.
