بغلی شدن نوزاد
نگهداری از نوزادی که تازه متولد شده کاری سخت و طاقت فرسا است. او از هر نظر نیاز به مراقبت و توجه دارد برای همین هم بزرگترها مادری که تازه زایمان کرده را تنها نمی‌گذارند و معمولا هفته‌های اول تولد کودک کنار مادر هستند.
حوریه پورعلی، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی| مادری که با فرآیند زایمان حالا نیاز به استراحت دارد تا توانایی جسمی خود را باز یابد باید از کودکی هم مراقبت کند و اینکه فردی کنار او باشد و به کارهای او و نوزادش رسیدگی و کمک کند باعث آرامش خاطر و آسودگی مادر خواهد بود؛ البته برخی از مادران کاهش خلقی را چند روز پس از زایمان تجربه می‌کنند احساس غم و اندوه دارند و تنها نبودن بسیار کمک کننده و تسلی‌بخش این مادران خواهد بود. مخصوصا همراهی و محبت همسر در این زمان بسیار مفید و اطمینان بخش است.
این ناراحتی و خلق پایین پس از زایمان را اکثر زنان تجربه می‌کنند و معمولا یک تا پنج روز پس از زایمان در زنان دیده می‌شود و بعد این علائم ناراحتی و غم رفع می‌شوند ولی اگر علائم شدیدتر بود و مدت زمان بیشتری مادر این خلق افسرده را داشت حتما باید به متخصص مراجعه شود و مادر تنها نماند.
حالا این نوزاد دوست داشتنی که پا به هستی گذاشته همه‌ی نیازهای خود مثل گرسنگی، نیاز به خواب، دل درد، احساس گرما و سرما و... را با گریه کردن اعلام می‌کند. توجه مادر به رفع نیازهای کودکش و اینکه همیشه در دسترس نوزاد باشد بسیار حائز اهمیت است مخصوصا نیاز به نوازش و لمس پوستی نوزاد که برای آرامش و کاهش اضطراب نوزادی که برای رفع همه‌ی نیازهایش وابسته به اطرافیان است و رفع به موقع و درست این نیازها به او آرامش می‌دهد و دنیا را جای قابل اطمینانی می‌شناسد.
بعضی مواقع به اشتباه بیان می‌شود که نوزاد را زیاد بغل نکنید که او بعد از این می‌خواهد که شما دائم او را بغل کنید و به اصطلاح بغلی می‌شود؛ در بسیاری از فرهنگ‌ها از جمله فرهنگ خودمان اکثر اوقات مادر برای رسیدگی به کارهایش و همراه داشتن فرزندش او را با پارچه‌ای بر پشت خود می‌بست و این برای کودک مایه آرامش است، کودک و مخصوصا نوزاد نیاز بیشتری برای در آغوش بودن ولمس و نوازش شدن دارد این به نوزاد احساس امنیت می‌دهد و اتفاقا نوزادانی که به نیازهایشان کمتر توجه شده و زمان کمتری در آغوش مادر بودند و حتی تماس چشمی کمتری با مراقب خود داشتند لوس خواهند بود و برای هر خواسته‌ای گریه و ناراحتی خواهند کرد ولی نوزادی که این نیازهایش به درستی پاسخ داده شده به مرور و با بزرگ‌تر شدن احساس امنیت و تعلق داشتن آنها به خوبی شکل گرفته و کودکانی مستقل وبا عزت نفس بالایی هستند.
برطرف کردن ناراحتی کودک، بغل کردن و نوازش او، صبورانه منتظر ماندن تا بچه به قدر کافی شیر بخورد و در کل پاسخگویی به نیازهای کودک به شکلی دلسوزانه و محبت‌آمیز به شکل‌گیری اعتماد در کودک می‌انجامد، اینکه او می‌تواند بر حمایت و کمک دیگران حساب کند در غیر این صورت او نمی‌تواند اعتماد کند و با کناره‌گیری و اجتناب از دیگران و شرایط پیرامون خود، از خویشتن محافظت می‌کند.
