ثمینه فرزند خلف جبار| در رثای ثمینه باغچه‌بان
درباره عضو تاثرگذار مدرسه ناشنوایان باغچه‌بان‌ها که چهارشنبه در ۹۷سالگی از دنیا رفت
هفت صبح| چهارشنبه بود که نوش‌آفرین انصاری، دبیر شورای کتاب کودک خبر درگذشت ثمینه را رسانه‌ای کرد؛ خب چون به روال همیشگی پنجشنبه‌ها، صفحه آخر را متفاوت منتشر می‌کنیم، نشد که پروفایل‌‌مان را به ایشان اختصاص بدهیم. با دو روز تاخیر کمی درباره ایشان بخوانید.
از او چه می‌دانیم؟
ثمینه متولد ۴ فروردین ۱۳۰۶ در کودکستان «باغچه اطفال» تبریز بود. ثمینه از دانشسرای عالی در رشته زبان انگلیسی فارغ‌التحصیل می‌شود و بعد با استفاده از بورسیه به آمریکا می‌رود و در کالج «لیندن‌وود» می‌سوری تحصیلاتش را در زمینه آموزش ناشنوایان ادامه می‌دهد. سال ۱۳۳۲ از کالج برناردِ دانشگاه کلمبیا درجه کارشناسی ارشد آموزش و پرورش استثنایی (ناشنوایان) می‌گیرد و پس از بازگشت به ایران در کنار پدرش جبار باغچه‌بان به تدریس در مدرسه کر و لال‌ها می‌پردازد.
کودکستان شیراز - فروردین ۱۳۱۱؛ جبار و پروانه باغچه‌بان سمت چپ، صفیه باغچه‌بان نفر اول و ثمینه و ثمین به ترتیب نفر سوم و چهارم از سمت راست
خب می‌دانید که برادر بزرگ‌ترش ثمین باغچه‌بان از شاعران، نویسندگان و آهنگسازان معروف ادبیات کودک بود و همسرش اِوِلین باغچه‌بان (اولین باغچه‌بان) از بنیانگذاران اپرای تهران که داستان ثمین و اولین و همینطور جبار را قبل‌تر در همین صفحه برای‌تان نوشته بودیم. درباره خواهرش پروانه هم اینکه متولد سال 1308 و معلم است و کمتر از دیگر از اعضای خانواده شناخته شده.
بازگشت ثمینه
بازگشت ثمینه به ایران در اوایل دهه ۱۳۴۰ با حضور در جلسات بررسی کتب درسی و شرکت در تأسیس دوره‌های کارورزی معلمان دوره ابتدایی همراه می‌شود. در این سال‌ها با همکاری لیلی آهی و بر‌اساس روش «الفبای آسان» ابداع پدرش، کتاب ویژه روش تدریس برای «سپاه دانش» را آماده کرد که بعدها در افغانستان و تاجیکستان نیز به کار گرفته شد.
ثمینه را همچون پدرش جبار در ایران بیشتر به‌خاطر فعالیت در آموزش کودکان کم‌شنوا و ناشنوا می‌شناسند. او پس از بازگشت از آمریکا با تکیه بر تجربیاتش، مدیر «مدرسه ناشنوایان باغچه‌بان» در محله سنگلج تهران می‌شود. پس از درگذشت جبار در سال ۱۳۴۵، ثمینه مسئولیت اداره این مدرسه و سپس مؤسسه فنی تربیتی کر و لال‌ها را به‌عهده می‌گیرد.
ازدواج با هوشنگ خان
ثمینه باغچه‌بان با هوشنگ پیرنظر که نویسنده و مترجم بود ازدواج می‌کند و حاصل این وصلت هم سه فرزند به نام‌های مرجان، سهراب و مریم هستند.
آثار برگزیده ثمینه
«پل چوبی» و «نوروزها و بادبادک‌ها» از کتاب‌های برگزیده شورای کتاب کودک است که فرزند خلف جبارخان به رشته تحریر درآورد. از دیگر آثار برجسته ثمینه می‌توان به کتاب‌های «جم‌جمک برگ خزون»، «آفتاب مهتاب چه رنگه» و «روشنگر تاریکی‌ها» که درباره پدرش جبار نوشته بود، اشاره کرد. ثمینه همچنین در زمینه هنرهای دستی مانند طراحی و دوخت لباس‌های سنتی ایرانی و ساخت اشیای تزئینی برای کودکان، مهارت‌های خاص داشت.
ساخت انواع لوازم آموزشی برای کودکان ناشنوا و کم‌شنوا که با هدف ارتقای مهارت‌های حسی و حرکتی این کودکان طراحی شده بودند. مراسم تشییع پیکر ثمینه باغچه‌بان دیروز با حضور پروانه خواهرش، محمدرضا شفیعی کدکنی و تعداد زیادی از دانش‌آموزان نسل‌های مختلف مدرسه باغچه‌بان برگزار و در قطعه نام‌آوران بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد. روحش شاد...
