جمعِ بزرگان| درباره تصویری که می‌تواند نمایی از ثبات سیاسی کشور، ۱۰۰ روز بعد از فاجعه ورزقان باشد
هفت نکته درباره این قاب مهم؛ از نخستین دیدار رهبر انقلاب با رئیس‌جمهور و هیات دولت چهاردهم
هفت صبح| قابی از نخستین دیدار رهبر انقلاب با رئیس‌جمهور و هیات دولت چهاردهم. دیروز در بیت رهبری. حوالی خیابان پاستور که حالا دیگر نامش شده است «شهید آیت‌الله رئیسی». دقیقا یکصد روز بعد از جان باختن رئیس‌جمهور سیزدهم و همراهانش در سانحه هلیکوپتر در استان آذربایجان شرقی. این هفت نکته است درباره این قاب مهم.
یک: دست راست رهبر انقلاب، ۵ مقام شاخص بیت رهبری نشسته‌اند و دست چپ او پنج مقام شاخص از دولت مسعود پزشکیان. ابتدا مسئولان دفتر رهبری: آقای محمدی گلپایگانی که رئیس دفتر رهبری است، آقای کمال خرازی که رئیس شورای راهبردی روابط خارجی است، آقای ایروانی، معاون نظارت و حسابرسی دفتر رهبری، آقای شمخانی مشاور سیاسی رهبری و آقای محسن قمی معاون بین‌الملل دفتر رهبری. این افراد به ترتیب متولدان ۱۳۲۲، ۱۳۲۳، ۱۳۲۷، ۱۳۳۴ و ۱۳۳۹ در گلپایگان، تهران، تهران، اهواز و پاکدشت هستند.
دو: در سمت مسئولان دولتی هم مسعود پزشکیان، محمدرضا عارف، اسکندر مومنی، عباس عراقچی و محسن حاجی میرزایی حضور دارند که به ترتیب رئیس‌جمهور، معاون اول او، وزیر کشور، وزیر خارجه و رئیس دفتر رئیس‌جمهور هستند. آن‌ها متولد ۱۳۳۳ در مهاباد، ۱۳۳۰ در یزد، ۱۳۴۱ در قائمشهر، ۱۳۴۱ در تهران و ۱۳۳۸ در قم هستند. میانگین سنی این گروه 66/5سال است و میانگین سنی مسئولان دفتر رهبری حدود ۷۴ سال.
سه: تفاوت بعدی این دو گروه در مدتی است که مسئولیت دارند. کل گروه دولتی به تازگی در این سمت‌ها قرار دارند در حالی که در تیم رهبری آقای محمدی گلپایگانی از سال ۱۳۶۸، آقای خرازی از سال ۱۳۸۵، آقای ایروانی از سال ۱۳۸۶ و آقای قمی از سال ۱۳۸۴ این مسئولیت‌ها را به عهده دارند و فقط شمخانی است که از سال ۱۴۰۲ حکم مشاور رهبری را دریافت کرده است.
چهار: در میان تیم رهبری سه نفر سابقه دولتی دارند. خرازی ۸ سال وزیر خارجه دولت خاتمی بوده، ایروانی ۴ سال وزیر اقتصاد و دارایی دولت میرحسین موسوی و علی شمخانی، ۱۰ سال دبیر شورای امنیت ملی در دولت حسن روحانی و رئیسی و ۸ سال هم وزیر دفاع خاتمی. وزن چهره‌هایی که به سمت اعتدال یا حتی اصلاحات در سیاست ایران گرایش دارند در این جمع بالاست. حتی آقای قمی کسی است که در روز رای اعتماد به کابینه پزشکیان عکسی از او و ظفرقندی، وزیر پیشنهادی بهداشت منتشر و از سوی بسیاری از ناظران یک تایید سطح بالا بر صلاحیت او فهم شد. کسی که به خاطر اظهاراتش در انتخابات ۱۳۸۸ و نیز اعتراضات ۱۴۰۱، مخالفت چشمگیری با وزارتش در مجلس وجود داشت.
پنج: آن طرف دو نفر در مجموعه‌های زیر نظر رهبری کار کردند. عباس عراقچی حدود ۳ سال دبیر شورای راهبردی روابط خارجی بوده و اسکندر مومنی هم به جز عضویت در سپاه در طول دهه شصت از سال ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۷ در مناصب مختلف نیروی انتظامی مشغول به کار بوده است.
شش: غایب بزرگ جمع، دو دیپلمات هستند. در سمت مسعود پزشکیان محمد‌جواد ظریف. او البته خود با استعفای احساسی‌اش جایگاهش در دولت را تنزل داد. ظریف دیروز دیر به جلسه رسیده بود و در توئیتی به صورت عمومی از این بابت عذرخواهی کرد و البته در همان توئیت گفت که استعفای او از معاونت راهبردی دولت کان لم یکن تلقی شده است و او همچنان در این سمت حضور دارد ولی در نهایت در کنجی، در دورترین نقطه به جایگاه نشسته بود. از آن طرف اما جای علی اکبر ولایتی خالی است. تنها کسی در کشور ما که ۱۶ سال وزیر خارجه بوده و حالا بیماری در آستانه ۸۰ سالگی، احتمالا حضور در جلسات با مدت زمان نسبتا طولانی را برای او سخت کرده است.
هفت: این قاب به وضوح با قاب نخست دولت سید ابراهیم رئیسی متفاوت است. در آن زمان کرونا هنوز بود و نخستین دیدار هیات دولت در حسینیه امام خمینی و با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی برگزار شد. در دولت حسن روحانی اما جلسه در اتاق دیگری از مجموعه بیت رهبری برگزار شد و از طرف مسئولان بیت فقط آیت‌الله محمدی گلپایگانی حاضر بود و علی اکبر ولایتی.
در عوض شش نفر از اعضای دولت در صدر مجلس نشسته بودند. کنار حسن روحانی، جهانگیری بود و بعد پورمحمدی و رحمانی فضلی و آن طرف کنار ولایتی، ظریف و علی جنتی. فقط یک نفر از آن‌ها حالا در دولت پزشکیان هم حضور دارد. در دولت قبل از آن یعنی دولت احمدی‌نژاد از میان دولتی‌ها دانش جعفری حضور داشت و چون هنوز معاون اول حضور نداشت، عارف هم کنار احمدی‌نژاد نشسته بود و از مسئولان دفتر رهبری باز هم محمدی گلپایگانی و ولایتی حضور داشتند و دیدار با دولت خاتمی هم به صورت نشسته روی زمین بود و کنار آیت الله خامنه‌ای فقط سید محمد خاتمی نشسته بود.
