وعدههای زیبای خودرویی کاندیداهای ریاست جمهوری
همه نامزدها به یک باره به واردات خودرو و خصوصیسازی علاقهمند شدند
هفت صبح| در ماجرای وعدههای انتخاباتی کاندیداهای ریاست جمهوری، هر کدام تلاش میکنند در حوزهای که مورد علاقه مردم است یا گرفتاری در آن حوزه دارند؛ وعدههای جذابی بدهند که در رای دادن هم موثر است. بحث واردات خودرو و خصوصیسازی صنعت خودرو، دو مبحثی است که در زمان انتخابات، کاندیداها در حال مانور دادن روی آن هستند.
به طور مثال، محمدباقر قالیباف نامزد انتخابات ریاست جمهوری درباره تولید خودرو و خودروسازان به نکاتی اشاره کرد. قالیباف نامزد انتخابات ریاستجمهوری در سخنانی گفت: «سهم دولت در خودرو حدود ۷ درصد است اما با همین ۷ درصد دولت ۱۰۰ درصد سیاستگذاری و قیمتگذاری میکند.نتیجه این قیمتگذاری ایجاد دیون برای شرکت خودروساز است.
نکته مهم در بهرهوری نحوه مدیریت و مداخلات دولت در این بخش است.بهرهوری مهمتر از سرمایهگذاری است و بهرهوری فرصتهایی داریم و از این بهرهوری سرمایهگذاری نیز صورت میگیرد. تمرکز زدایی را در برنامه هفتم توسعه در دستور کار قرار دادیم. بین کارهای تولیگری و تصدیگری تفاوت قائل شدیم.»
یکی دیگر از وعدههای خودرویی نامزدهای ریاستجمهوری مربوط به امیرحسین قاضیزاده هاشمی، معاون سید ابراهیم رئیسی و رئیس بنیاد شهید در دولت سیزدهم است.
قاضیزاده هاشمی که در انتخابات سال ۱۴۰۰ با کسب تنها ۱ میلیون رای، کمترین رای را از بین ۴ نامزد بهدست آورده بود، در گفتگویی تلویزیونی در برنامه صف اول از شبکه خبر در خصوص وضعیت بازار خودرو گفت:«یک اتفاقاتی در کشور رخ میدهد که اخلاقیات جامعه را مخدوش میکند؛ مانند لاتاری خودرو که یک شبه یک نفر را بهدلیل برنده شدن در قرعهکشی، ثروتمند میکند.»
اظهارنظر قاضیزاده هاشمی در حالی مطرح شده که این روزها مدتهاست که دیگر خبری از لاتاری یا قرعهکشی خودرو بهشکل سابق نیست و این روش عرضه به خودروهای وارداتی، آن هم بهواسطه فقدان تعادل بین عرضه و تقاضا محدود شده است.در هر حال بهنظر میرسد که آقای قاضیزاده با قرعهکشی خودرو مخالف است. با وجود این، ارتباط دادن لاتاری خودرو به اخلاقیات جامعه یا یکشبه ثروتمند شدن افراد، کمی عجیب بهنظر میرسد. چراکه با نگاهی دقیقتر مشخص است که این موجسواری روی قیمتها در بازار خودرو ربط چندانی به بود و نبود قرعهکشی ندارد و بیشتر به اختلاف شدید قیمت خودرو در کارخانه و بازار آزاد مربوط است.
اما درباره مسعود پزشکیان که در سال 1397 مخالف سرسخت واردات خودرو بود. ایسنا درباره نظرات خودرویی او نوشته است؛ این نماینده مجلس در رابطه با صنعت خودرو و موضوعات پیرامون آن، در وهله اول در رابطه با نحوه عرضه خودروها معتقد است که «بایستی انحصار خودرو را از بین ببریم؛ زمانی میتوانیم به طور مثال عرضه خودرو در بورس کالا داشته باشیم که مصرف از تولید کمتر باشد؛ زمانی که تقاضا بیشتر از تولید است، عرضه در بورس تنها، قیمت را بالا میبرد. نمیدانم این شیوه عرضه را از کجا ابداع کردهاند. در خارج، خودرو را میخرند و پنج سال دیگر پولش را میدهند اما اینجا چندین میلیون نفر ثبتنام میکنند تا ۱۶ هزار خودرو را بخرند که اصلا درست نیست.
پزشکیان در گفتههای خود در مخالفت با اقتصاد و قیمتگذاری دستوری نیز تاکید کرده و معتقد است که اگر قرار باشد اقتصاد به صورت دستوری پیش رود، سرمایهگذار از سرمایهگذاری و تولیدکننده هم از تولید دست خواهند کشید. مگر میشود زمانی که قیمت نهایی یک محصول برای تولیدکننده ۱۰ واحد (برای نمونه) تمام میشود، به او دستور بدهیم که با قیمت هشت واحد محصول خود را به فروش برساند؛ همین اختلاف قیمتهای خودرو در کارخانههای خودروسازی و بازار آزاد، به خاطر دستوری بودن اقتصاد کشور است.او در بهمن ماه سال ۱۳۹۷ که یکسالی از ممنوعیت واردات خودرو گذشته بود، به صراحت تاکید داشت که «نباید برای واردات خودرو یک دلار هم هزینه کرد.»
سعید جلیلی نیز در ۲۲ خرداد ۱۴۰۰ گفته بود:«اگر صحبت از پیشرفت کشور میکنیم، عرصه خودروسازی را نیز شامل میشود. عرصه خودروسازی حدود ۴۰۰ میلیارد تومان گردش مالی دارد و درصد بالایی از اشتغال ما در این صنعت است، به همین دلیل باید از این فرصت بهترین استفاده را کنیم و به این معنا نباشد که روز به روز کیفیت خودرو کاهش یافته و قیمت خودرو هم افزایش یابد. برای رسیدن به پیشرفت در صنعت خودرو یک برنامه جدی لازم است، این برنامه در چرخه صنعت خودرو، از قطعهساز تا خود خودرو باید تدوین شود، همچنین باید بتوانیم با سیاستگذاری صحیح و تعادل بازار هم کیفیت را افزایش دهیم و هم قیمت خودرو داخلی کاهش یابد.»
درباره زاکانی هم فعلا نظر چندانی در حوزه خودرو ثبت نشده اما او همچنان درباره قرارداد با چینیها بر سر اتوبوسها مورد سوال است. پورمحمدی هم فعلا نظری در حوزه خودرو نداشته است.