حکایت مضحک حسرتهای ملوکانه

نگاهی به ماجرای جشن تولد ۷۹ سالگی ترامپ با همراهی رژه بزرگ نظامی
هفت صبح| در روز ۱۴ ژوئن ۲۰۲۵، خیابانهای واشنگتن دیسی شاهد رژهای خواهد بود که نهتنها دویستوپنجاهمین سالگرد ارتش آمریکا را گرامی میدارد، بلکه آرزوی دیرینه دونالد ترامپ برای نمایش اقتدار نظامی را به واقعیت بدل میکند. این روز که با هفتادونهمین زادروز رئیسجمهور آمریکا مصادف است، قرار است با حضور ۶ هزار و ۶۰۰ سرباز، ۱۵۰ خودروی زرهی، ۵۰ هلیکوپتر و حضوران هزاران غیرنظامی، به صحنهای از شکوه و عظمت تبدیل شود. اما آیا این رژه میتواند با مراسمهای پرطمطراق روسیه و چین رقابت کند و حسرت ترامپ را التیام بخشد؟
برنامهای با طعم تاریخ و تولد
این رژه که از پنتاگون در آرلینگتون ویرجینیا آغاز و تا نشنال مال در قلب پایتخت امتداد مییابد، مسیری حدود چهار مایل را طی خواهد کرد. طبق اسناد برنامهریزی ارتش که در ۲۹ و ۳۰ آوریل ۲۰۲۵ تدوین شدهاند، این رویداد شامل سربازانی از ۱۱ لشکر و یگان، خودروهای زرهی استریکر، برادلی، توپخانه پالادین، هویتزر و تانک نیز خواهد بود.
هفت گروه موسیقی ارتش، چتربازان تیم شوالیههای طلایی، نمایشهای تجهیزات از جنگ انقلاب تا جنگهای مدرن و بازسازیهای تاریخی از دورههای مختلف، به این مراسم رنگ و بویی حماسی میبخشند. روز با پرش چتربازان، کنسرت موسیقی کانتری و آتشبازی باشکوه به پایان میرسد. سخنگوی ارتش، استیو وارن، این رویداد را «جشن ملی» خواند که با هدف «آشنایی آمریکاییها با ارتش و سربازانشان» طراحی شده است.
هدر هاگان، دیگر سخنگوی ارتش، افزود: «با توجه به اهمیت این نقطه عطف ۲۵۰ ساله، ارتش در پی بزرگتر کردن جشن با نمایشهای بیشتر و تعامل با جامعه است.» کاخ سفید نیز تأیید کرد این رژه، یکی از اولین رویدادهای جشن ۲۵۰ سالگی استقلال آمریکا در سال ۲۰۲۶ خواهد بود که با فرمان اجرایی ترامپ در ژانویه برای تشکیل «کارگروه ۲۵۰» برنامهریزی شده است.
آرزویی از پاریس تا واشنگتن
الهام این رژه به سال ۲۰۱۷ بازمیگردد، زمانی که ترامپ در مراسم روز باستیل در پاریس، کنار امانوئل ماکرون، شیفته رژه نظامی فرانسه شد. او همانجا اعلام کرد آمریکا باید «از آن پیشی بگیرد». اما تلاش اولش در دوره نخست ریاستجمهوری به دلیل هزینه تخمینی ۹۲ میلیون دلاری و نگرانیهای مقامات واشنگتن درباره آسیب به خیابانها ناکام ماند.
موریل بوزر، شهردار دیسی که در سال ۲۰۱۸ این طرح را به سخره گرفت، حالا نیز هشدار میدهد که تانکها میتوانند به جادهها آسیب بزنند و خواستار بودجهای برای تعمیرات شده است. برای کاهش این نگرانیها، ارتش برنامهریزی کرده که خودروهای سنگین از نزدیکی بنای لینکلن به رژه بپیوندند تا از پلهای حساس عبور نکنند.
رقابت با مسکو و پیونگیانگ؟
رژههای نظامی در روسیه، بهویژه مراسم روز پیروزی در میدان سرخ و نمایشهای کره شمالی، با حضور انبوه سربازان، موشکها و تجهیزات پیشرفته، معیاری برای قدرتنمایی نظامی این کشورها هستند. رژه چین در سالگرد انقلاب کمونیستی نیز با نظم و عظمتش شهرت دارد. رژه پیشنهادی ترامپ با ۶ هزار ۶۰۰ سرباز و تجهیزات مدرن، از نظر او با این رژهها قابلمقایسه است اما به گفته کارشناسان، بعید است به نظم و هماهنگی رژههای آن کشورها برسد.
برخلاف مسکو یا پکن که رژهها نمادی از کنترل متمرکز هستند، مراسم واشنگتن بیشتر به جشنوارهای مردمی با نمایشهای متنوع شبیه است. بااینحال، حضور گسترده سربازان، هلیکوپترها و بازسازیهای تاریخی میتواند حسرت ترامپ را برای یک نمایش جهانی تسکین دهد، هرچند هزینههای گزاف و لجستیک پیچیده همچنان موضوع بحث است.
چالشها و انتقادها
هزینه این رژه که دهها میلیون دلار خواهد بود، انتقادهایی را برانگیخته، بهویژه در زمانی که دولت ترامپ، با هدایت ایلان ماسک در «دپارتمان کارایی دولت»، بودجههای فدرال را کاهش داده و هزاران شغل را حذف کرده است. برخی کاربران در شبکه ایکس این تناقض را نکوهش کردهاند، با اشاره به قطع بودجه تحقیقات پزشکی، از جمله سرطان کودکان، در برابر هزینههای گزاف این مراسم. نگرانیهای امنیتی نیز مطرح است، زیرا این رویداد بهعنوان «رویداد ویژه امنیتی ملی» طبقهبندی شده و نیازمند هماهنگی گسترده با پنتاگون، سرویس پارک ملی، و وزارت امنیت داخلی است.