روایت تنهایی و عشق در دوران مدرن | افزایش نگرانیها درباره وابستگی عاطفی کاربران به «چت جیپیتی»
گفتگو با هوش مصنوعی ممکن است کاربران را به اعتماد نادرست به برنامههای هوش مصنوعی سوق دهد
هفت صبح| شرکت «اوپنایآی» که توسعهدهنده مدل «چت جیپیتی» است، نگرانی خود را از احتمال ایجاد وابستگی کاربران به تعاملات با هوش مصنوعی به جای روابط انسانی ابراز کرده است. این شرکت که دفتر مرکزی آن در سانفرانسیسکو قرار دارد، در گزارشی اشاره کرده است که گفتگو با هوش مصنوعی به گونهای که فرد با شخص دیگری صحبت میکند، ممکن است کاربران را به اعتماد نادرست به برنامههای هوش مصنوعی سوق دهد.
همچنین، کیفیت بالای صدای ادغام شده در نسخه «GPT-4o» از «چت جیپیتی» ممکن است این تأثیر را تشدید کند. اوپنایآی در این گزارش درباره اقدامات امنیتی که روی نسخه ChatGPT-4o از برنامه هوش مصنوعی خود انجام میدهد، اعلام کرده است که تکنیکهای تشبیه انسان که شامل اختصاص رفتارها و ویژگیهای انسانی به موجودات غیرانسانی مانند مدلهای هوش مصنوعی است، ممکن است باعث افزایش این خطر شود. این شرکت هشدار داده است که «این خطر ممکن است به دلیل قابلیتهای صوتی GPT-4o افزایش یابد که تعاملات شبیه انسان با برنامه را تسهیل میکند.»
اوپنایآی همچنین مشاهده کرده است که کاربران به گونهای با هوش مصنوعی صحبت میکنند که به روابط مشترک اشاره دارد، مانند ابراز نارضایتی با صدای بلند در مقابل برنامه هوش مصنوعی. برخی گزارشها هم از درد دلهای طولانی با این هوش مصنوعی حکایت دارد. این شرکت تأکید کرده است که این موارد در نگاه اول ممکن است بیخطر به نظر برسند اما نیاز به بررسی دقیقتر دارند تا تاثیر بلندمدت اینگونه تعاملات معلوم شود.
اوپنایآی پیشبینی کرده است که تعامل اجتماعی با هوش مصنوعی ممکن است کاربران را از مهارتها یا تمایل به ارتباط با انسانها بازدارد. در گزارش این شرکت همچنین آمده است: «تعامل گسترده با برنامه ممکن است بر استانداردهای اجتماعی تأثیر بگذارد؛ به عنوان مثال، مدلهای ما با کاربران با تواضع رفتار میکنند که به آنها اجازه میدهد در هر زمانی مکالمه را قطع کنند و نقش خود را در صحبت کردن بگیرند، این در حالی است که این نوع رفتار در تعاملات انسانی خلاف ادب است اما در تعامل با هوش مصنوعی مورد انتظار است.» به گفته «اوپنایآی»، توانایی هوش مصنوعی در بهخاطر سپردن جزئیات در طول مکالمه و انجام وظایف ممکن است باعث شود که مردم بیش از حد به این فناوری متکی شوند.
این شرایط سبب شده که خوانندگان به یاد فیلم سینمایی «او» (Her)بیفتند. اسپایک جونز علاوه بر اینکه کارگردانی فیلم «او» را در دست داشته بود، خودش فیلمنامه این اثر سینمایی را قلم زده بود و بهخاطر همین نیز توانست جایزه اسکار، جایزه گلدن گلوب و همچنین جایزه انجمن نویسندگان آمریکا را در دسته بهترین فیلمنامه اورجینال دریافت کند.
فیلم او از جمله آثاری است که توانسته ایده بسیار خوبی را برگزیند، ایدهای که میتوان گفت تازه و جدید است و توانسته این ایده را به بهترین شکل ممکن گسترش بدهد و آن را بهگونهای به مخاطب عرضه کند که مخاطب را درون خودش غرق میکند. این اثر سینمایی فیلمی در ژانر علمی-تخیلی، عاشقانه و درام است و اولین تجربه نویسندگی تنهایی اسپایک جونز به شمار میرود.
داستان فیلم «او» حول محور شخصیتی به نام تئودور تومبلی است و اتفاقات آن نیز در آیندهای نهچندان دور در لس آنجلس جریان دارد. تئودور مردی تنها و درونگرا است که برای یک شرکت کار میکند، شرکتی که نویسندههای حرفهای را استخدام میکند تا نامههای شخصی را برای افراد مختلف و مشتریان بنویسند. تئودور با عشق دوران کودکی خودش به نام کاترین ازدواج کرده اما در حال طلاق گرفتن از اوست و همین موضوع نیز سبب شده تا تئودور افسرده شود.
خلأ وجودی او سبب شد تا او سیستم عامل پیشرفتهای را خریداری کند که یک دستیار مجازی مجهز به هوش مصنوعی دارد و به نوعی طراحی شده که قادر به تکامل و سازگاری است. تئودور آرام آرام به این هوش مصنوعی وابسته میشود و تصمیم میگیرد تا او صدایی زنانه داشته باشد و نام سامانتا را برای او برمیگزیند.
شیفتگی تئودور نسبت به سامانتا روز به روز بیشتر میشود و تئودور جذب توانایی او در یادگیری و رشد شده است. آنچه در ادامه این اثر سینمایی میآید، بررسی تنهایی و عشق در دوران مدرن است، روایتی که با نقشآفرینی انسان در روزگار جدید، تنهایی این انسان و بروز پدیدهای به نام چتجیپیتی به تحقق پیوسته است. (العین و گیمفا)