نترسیم از نرمش | یک مطلب گستاخانه برای محافظه‌کاران رادیکال
حضور دختران مشتاق در یزد و اصفهان نشانه های یک جریان ملموس است
هفت صبح| فکر می‌کنم مردم با اشتیاق و البته احتیاط برخی نشانه‌های انعطاف و چابکی را در سیستم مشاهده می‌کنند. برخی تساهل و تسامح‌هایی که زندگی را برای همه آسانتر کرده است. از سهل گیری بیشتر در مورد پوشش تا مسئله فیلترینگ. البته این را هم می‌دانم که گروهی قدرتمند، همچنان سفت و سخت مخالف هرگونه انعطافی در هر زمینه‌ای و هر بستری هستند.
به آنها در قدیم محافظه کار می‌گفتیم اما حالا می‌توانیم رادیکال هم آنها را بخوانیم. چرا که محافظه کارانی هستند که در بسیاری از میدان‌ها و عرصه‌ها دیدگاه‌های تندرو و گاه مبالغه‌آمیز دارند. نگاه آخرالزمانی. خیر مطلق در برابر شر مطلق. حالا اینکه شما به خاطر دلهره این گروه از هرگونه نرمش نام محافظه کار را به آنها بدهید یا در شکلی دیگر به خاطر اعتقاد غیرقابل تزلزلشان به روش‌های سخت و تند( چه در اجتماع و چه در دیپلماسی) نام رادیکال برآنها بگذارید،دیگر سلیقه شماست.
هرچه هست این محافظه کاران رادیکال بر شیوه‌های قدیم خود پافشاری می کنند و در مقابل عامه مردم درست در بحران های دلاری و اقتصادی ،انگار با خوش بینی این سیگنال های نرمش به سمت فرهنگ عرفی جامعه را دنبال می کنند. حضور دختران مشتاق در یزد و اصفهان نشانه های یک جریان ملموس است. در دو شهر کاملا مذهبی.
این که برای بازی سپاهان در اصفهان 40 هزار زن و دختر به ورزشگاه رفتند تا یک مسابقه فوتبال ببینند آن هم در اصفهان به عنوان یکی از سه قطب قدرت محافظه کاران رادیکال ؛حاوی پیام و نشانه های خاصی است . خواستم بگویم به دوستان رادیکال که از این نرمش ها دستپاچه نشوید. به دلایل مختلف.
شاید این راه بن بست اجتماعی ما را از بین ببرد. شاید راه ساده تری برای حکمرانی را پیش پای دولت و حاکمیت بگذارد. شاید در خلاصی از این دردسرهای چالش برانگیز اجتماعی و این ترس دیرپا از مسئله مبهم و دور آندلسی شدن ،یک فرمول بهتر و کاربردی تر برای مردم و دولت و حاکمیت متولد شود و نیرو و انرژی های پنهان به سمت حل گره های اقتصادی متمرکز شوند. البته چه می گویم . شما مگر به بن بست اعتقادی دارید.!