ستون فقرات| یک روز معمولی از زندگی مردم قرون وسطا

هفت صبح| در اروپای قرون وسطا خوراک هم فراوان بود، هم تنوع داشت و هم خوب تهیه می‌شد منتها چون وسیله‌ای مثل امروز برای جلوگیری از فساد گوشت وجود نداشت، ادویه‌ای که بتواند گوشت را حفظ کند یا لااقل فساد گوشت را پنهان دارد بسیار گرانقیمت بود. بعضی از ادویه‌ها را از مشرق زمین وارد می‌کردند اما چون این عمل گران تمام می‌شد، مردم در باغچه‌های خود شروع به کاشتن گیاهان دیگری از قبیل جعفری، مریم گلی، خردل، سیر، پونه کوهی و امثال آن کردند.

گوشت مرغ و خروس و تخم مرغ ارزان بود اما نه آنقدر ارزان که مردم فقیری که از روی اکراه گیاهخوار بودند استطاعت خرید آن را داشته باشند. کشاورزان نان سیاه سبوس داری که از آرد جو، جوی سیاه یا چاودار در خانه‌هایشان می‌پختند می‌خوردند، حال آن که شهری‌ها نان سفید را که به دست نانوا پخته می‌شد و علامت تشخص طبقاتی بود را ترجیح می‌دادند. هنوز سیب زمینی، قهوه یا چای وجود نداشت و تقریباً تمام گوشت و سبزیجاتی که در اروپا به مصرف می‌رسید از جمله مارماهی، حلزون و قورباغه خوراک انسان قرون وسطایی را تشکیل می‌داد.

گوشت خوک متعارف‌ترین نوع گوشت بود. خوک‌ها زباله‌های معابر را می‌خوردند و مردم خوک‌ها را. در بین مردم اشتهار داشت که خوردن گوشت خوک سبب بروز برص می‌شود اما این شایعه از رغبت مردم به خوردن گوشت خوک هیچ نمی‌کاست. این غذایی بود به همان اندازه مطبوع و لذتبخش که خوردن کبک، بلدرچین، طاووس و درنا. ماهی خوراک ثابت مردم و شاه ماهی خوراکی بود که به طور کلی تمام سربازان، ملاحان و فقرا به آن دسترسی داشتند. سالاد به معنای امروزی وجود نداشت و قند اروپا از خارج وارد می‌شد و هنوز برای شیرین کردن اغذیه از عسل استفاده می‌کردند. از آنجا که آب نجوشیده به ندرت نوشابه سالمی بود، کلیه طبقات مردم آبجو و شراب می‌نوشیدند.

برخی از اغنیا ظروف نقره و تک و توک ظروف طلا داشتند. معمولاً به جای بشقاب به هر زن و مردی که بر سر سفره بود قرص نان بزرگی داده می‌شد که صاف، گرد و کلفت بود. آنگاه ظروف محتوی گوشت و سایر اغذیه را دور می‌گرداندند تا هرکس با انگشتان خود مقداری از آنها را بردارد و روی قرص نان بگذارد. هنگامی که خوراک به پایان می‌رسید، این قرص نان را می‌خوردند یا آن را جلوی سگ و گربه‌هایی که همه طرف پرسه می‌زدند می‌گذاشتند.

از متن کتاب تاریخ تمدن، عصر ایمان/ ویل دورانت/ ترجمه ابوالقاسم طاهری/ انتشارات علمی و فرهنگی