هم‌آوایی زمان | اهمیت برگزاری آیین هفتمین سال نوای موسیقی ایران
مدت‌ها بود چنین صحنه زیبایی با حضور هنرمندان بزرگ موسیقی ندیده بودم ...
هفت صبح| آیین هفتمین سال نوای موسیقی ایران، پس از وقفه‌ای سه‌ساله، خردادماه سال گذشته هم‌زمان با روز جهانی موسیقی در سالن اجتماعات منظومه خِرَد تهران برگزار شد. این رویداد با حضور حدود ۲۵۰ هنرمند موسیقی و همراهی چند موسسه بخش خصوصی برگزار شد.
اهمیت برگزاری این مراسم چنان بود که حسین علیزاده، آهنگساز برجسته موسیقی ایران، درباره آن اظهار کرد: «مدت‌ها بود چنین صحنه زیبایی با حضور هنرمندان بزرگ موسیقی ندیده بودم. «سال نوا» نشان داده که می‌توان مأیوس نبود و فعالیت‌هایی انجام داد که تاریخ‌ساز باشد.» او همچنین به نقش نسل جوان در پیشبرد موسیقی اشاره کرد و گفت: «این خصوصیت نسل جوان است که با وجود تمام محدودیت‌ها، پرطراوت‌تر از همیشه فعالیت کرده‌اند. »
بخش «نکوداشت» این رویداد، شاملِ تجلیل و نکوداشتِ نُه هنرمند برجسته موسیقی ایران؛ احمد پژمان، نوین افروز، رافائل میناسکانیان، مهران روحانی، محمدرضا درویشی، حمید متبسم، آذین موحد، افسانه جهانگیری و نازلی جهانگیری است.
بخش «یادبود» نیز به گرامیداشت یاد هنرمندانی چون مصطفی کمال پورتراب، والودیا تارخانیان، محمدتقی مسعودیه، هرمز فرهت، فرامرز پایور، امیراشرف آریان‌پور و گلنوش خالقی، اختصاص دارد.
همچنین، در بخش «نشان سال نوای موسیقی ایران» از «انجمن فیلارمونیک ایران»، «خانه هنر خرد» و «خانه پایور»، «انتشارات پارت» و «مجموعه شهر صداى پارسیان»، به پاس فعالیت‌های اثرگذارِ فرهنگی و موسیقایی، تجلیل و «نشان سال نوا» به مدیران این مراکز فرهنگی مستقل، اهدا شده است.
در بخشِ «یادنشان» این رویداد نیز، ضمن گرامیداشت یاد «فریدون شهبازیان»، موسیقی‌دان و آهنگساز فقید موسیقی ایران، یادبودِ ۱۵ هنرمند موسیقی ایران که در فاصله سال‌نوای ششم تا پایانِ بهار ۱۴۰۳ درگذشته‌اند برگزار و از تندیسِ یادنشانِ زنده‌یادان؛ داود جعفری امید، امیرتیمور پورتراب، علی اکبرپور، محمد اسماعیلی، منوچهر اسلامی، حسن ناهید، محسن افتاده، محمود جعفری، جمشید عندلیبی، مینو افتاده، حسین زمان، امیرفرشید رحیمیان، لیلی افشار، آیدین الفت و پورنگ پورشیرازی، رونمایی شده است.
برگزاری آیین‌هایی چون «سال‌نوای موسیقی ایران» نه‌تنها تجلیلی از هنر موسیقی است، بلکه به‌منزله پاسداشت هویت فرهنگی و تقویت همبستگی اجتماعی در جامعه ایرانی به‌شمار می‌آید.
این رویدادها، با گردهم‌آوردن هنرمندان و پژوهشگران، بستری فراهم می‌کنند تا یادی از هنرمندانِ بزرگی شود که خود مهم‌ترین میراث موسیقایی کشور هستند.
