نظریه اینشتین اشتباه بوده است ؟
بیشتر از ۴۰ سال است که این مسئله به معمایی به نام پارادوکس اطلاعات تبدیل شده بود. هاوکینگ اما در سخنرانی ۸ دقیقه‌ای خود در کنفرانسی در سوئد خودش وارد کارزار شد و اعلام کرد که سیاهچاله ها اطلاعات مربوط به چیزهایی که در درون آنها سقوط می کند را ذخیره می کنند. از سال ۱۹۷۵ که هاوکینگ مقاله جنجالی خود را منتشر کرد این پارادوکس همیشه وجود داشته و ذهن دانشمندان را به خود مشغول کرده بود.
هاوکینگ گفته است که این اطلاعات ممکن است اصلا وارد سیاهچاله نشود، بلکه در سرحد آن باقی بماند. اگر این تئوری درست باشد، به یکی از بزرگ‌ترین سوالات فیزیک کوانتوم پاسخ داده شده است. بر اساس نظریه کوانتوم، اطلاعات هیچ‌گاه نمی‌توانند به طور کل ناپدید شود. قوانین مکانیک کوانتومی حکم می کند که همه چیز در جهان ما می تواند به اطلاعات تجزیه شود، برای مثال، به یک رشته یک و صفر.
هاوکینگ در کنفرانس مؤسسه سلطنتی سوئد گفت: برخلاف آنچه انتظار می رود این اطلاعات در داخل سیاهچاله ذخیره نمی شود، بلکه در سرحد آن، یعنی همان افق رویداد، ذخیره می شود.
افق رویداد، مرز یا نقطه ای بی بازگشت است، که در آن فرار از قوه جاذبه سیاهچاله غیرممکن شده است.
سیاهچاله ناحیه‌ای از فضا-زمان است که جرم در آن فشرده شده است. وجود سیاه‌چاله‌ها در نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین پیش بینی می‌شود. این نظریه پیش بینی می‌کند که یک جرم به اندازه کافی فشرده می‌تواند سبب تغییر شکل و خمیدگی فضا-زمان و تشکیل سیاهچاله شود. پیرامون سیاهچاله رویه‌ای ریاضی به نام افق رویداد تعریف می‌شود که هیچ چیزی پس از عبور از آن نمی‌تواند به بیرون برگردد و نقطه بدون بازگشت است. صفت «سیاه» در نام سیاهچاله به این دلیل است که همه نوری که به افق رویداد آن راه می‌یابد را به دام می‌اندازد که این دقیقاً مانند مفهوم جسم سیاه در ترمودینامیک است.
هاوکینگ اعلام کرده که اطلاعات در افق رویداد به یک هولوگرام دو بعدی بدل می شود - پدیده ای که به ابربرگردان (super translation) موسوم است. او گفته است:ایده ما این است که ابربرگردان ها، هولوگرام ذرات وارد شونده هستند. بنابراین، شامل همه اطلاعاتی هستند که در غیر این صورت از میان خواهد رفت.
مانند همه نظریه‌های جنجالی دیگر در این رابطه هم اتفاق نظر میان دانشمندان وجود ندارد و خیلی‌ها منتظر هستند که هاوکینگ این مسئله را ثابت کند.
