تایمگراف| داستان ساعتی که مارلونبراندو برای خود شخصیسازی کرد
کلنلکورتز، رولکس و اینک آخرالزمان
هفت صبح| احتمالا درمورد رولکس دیتونای پلنیومن شنیدهاید که آخرین بار در حراجی فیلیپس به بهای حیرتانگیز ۱۷ میلیون و ۸۰۰ هزار دلار فروخته و تبدیل به بزرگترین نماد مفهوم اصالت مالک بر ملک در دنیای ساعت شد؛ این رولکس دیتونای مدل ۱۹۶۸ با قیمت ۳۰۰ دلار در زمان معرفی بود که از صاحبش پلنیومن هویت گرفت، و نه برعکس.
همانطور که پلنیومن تنها سلبریتی یا بازیگر مشهور آن دوران نبود، ساعتش را هم بیتردید نمیتوان تنها نمونه از این دست دانست. حتی بسیاری معتقدند بخش اعظم افزایش نجومی بهای آن ساعت صرفا مدیون مارکتینگ قدرتمند و بازیهای رسانهای حراجخانه فیلیپس بود و اگر قرار بر ارزشگذاری روی ساعت یک سلبریتی یا بازیگر باشد، نمونههای دیگری هم بوده و هستند. یکی از این نمونههای دیگر، رولکس جیامتیمستر مارلون براندو است که قصه و تاریخ عجیبتری هم داشته.
موقع فیلمبرداری شاهکار سینمایی «اینک آخرالزمان»، فرانسیس فوردکاپولای کارگردان به بازیگر نقش کلنلکورتز یعنی مارلون براندو گفت که ساعتمچیات باید حتما هویت کاراکتر کلنلکورتز را داشته باشد و خودت فکری برای این موضوع کن. براندو پذیرفت.
فردا که تمام عوامل سر صحنه حاضر شدند، براندو ساعتش را به کاپولا نشان داد و پرسید نظرت چیست، و کارگردان بیاختیار لبخند زد. مارلون براندو بِزِل چرخان رولکس رفرنس ۱۶۷۵ خود را به کمک چاقو و با دستهای خودش کنده بود؛ اگر اینک آخرالزمان را دیده باشید، تأیید میکنید که این ساعت به شکل غریبی برازنده کاراکتر کلنلکورتزِ یاغی و بیرحم و مجنون و تنها است.
ساعتی که دربارهاش حرف میزنیم بر فراز قله شخصیسازیشدگی ایستاده؛ خود مارلون براندو یکی از مهمترین امکاناتش را با دست خودش کَنده و با دستهای خود روی قاب پشت ساعت، اسمش را حک کرده بود. میتوانم بگویم این ساعت و ماجرایش نمونه فوقالعادهای از این واقعیت انکارناپذیر است که «انسانها به متعلقاتشان هویت میبخشند».
همواره در پاسخ به به پرسشهایی از این قبیل که چه ساعتی برای فلان حرفه و شخصیت مناسبتر است، میگویم این شما هستید که به ساعتتان اصالت و موضوعیت ضمیمه میکنید؛ بدون مایی که برای دنبال کردن زمان خودمان به ساعت رجوع کنیم، آنها چیزی نیستند جز ماشینهای فلزی بیجان و بیروح.