این چه کاری بود آقای مهدویان؟!| توهین به پرسپولیسی‌ها در سریال زخم‌کاری
آیا محمد‌حسین مهدویان از هواداران پرسپولیس دلجویی خواهد کرد؟
هفت صبح| قسمت هفتم «زخم کاری؛ انتقام» سکانسی دارد که در آن یکی از شخصیت‌های جدید و فرعی سریال، شعاری علیه پرسپولیسی‌ها سر می‌دهد. این اتفاق دلخوری هواداران پرسپولیس را به دنبال داشته است که باید اذعان کرد حق دارند. شرح ماجرا و چرایی اینکه طرفداران سرخ بیهوده گارد نگرفته‌اند را در گزارش امروز مرور می‌کنیم.
مورد اول | آنچه گذشت
ماجرا از این قرار است که در قسمت هفتم فصل سوم سریال «زخم کاری» شخصیت اسپاد با بازی عرفان ناصری با شعاری استادیومی، برای پرسپولیسی‌ها کری می‌خواند. اسپاد برادرزاده شفاعت (مهران غفوریان) است که طبق نقشه سیما قرار شد علیه طلوعی (کامبیز دیرباز) و رفقا عمل کند. سکانس رونمایی از شخصیت جایی است که او در گیم‌نت با سیما (الناز ملک) در حال صحبت است.
همزمان یک نوجوان با تیم پلی‌استیشنی استقلال گل می‌زند؛ آن هم چهار گل! تا اینجا همه چیز عادی است و اگر کارگردان با همین نشانه‌گذاری بی‌خیال می‌شد، حساسیت‌ها تا این اندازه بالا نمی‌رفت. اتفاق عجیب وقتی رخ داد که اسپاد با لباس آبی بر تن خوشحالی می‌کند و فریاد می‌زند: «هر کی قرمز بپوشه، آبی...» البته در سریال جمله کامل بیان می‌شود و ما به احترام هواداران پرسپولیس و نیز حفظ شان خوانندگان، از تکرار آن معذوریم.
مورد دوم | اعتراض‌ها
محمد‌حسین مهدویان طرفدار تیم استقلال تهران است و در آثار قبلی خود علاقه‌اش را عیان کرده. تفاوت اما این است که پیش‌تر مواجهه او با مسئله هواداری، توهین‌آمیز نبود و صرفا با یادآوری پیروزی استقلال یا نمایش نام تیم بر دیوار و... علقه‌اش را نشان می‌داد. در «زخم کاری؛ انتقام» اما او از یک شعار استادیومی با رنگ و بوی توهین استفاده کرده. همین ماجرا خشم هواداران پرسپولیس را به دنبال داشته که در شبکه‌های اجتماعی رد آن ملموس است.
مورد سوم| توهین به جای کری
تیم‌هایی مثل پرسپولیس، استقلال، سپاهان، تراکتورسازی و ... هواداران میلیونی دارند. ناگفته پیداست که نمی‌توان از یک تریبون رسمی (اینجا سریال) برای هیچ کدام از آنها خط و نشان کشید و توهین کرد. البته کری‌خوانی بارها در سریال کارگردان‌های پرسپولیسی و استقلالی رخ داده است و اساسا امری زیبنده نیست. با این حال اگر بپذیریم کری، نمک فوتبال است و با اغماض به فیلمسازان حق داد، نمی‌توان توهین را توجیه کرد. شعار سریال «زخم کاری 3» مصداق توهین به طرفداران بیشمار پرسپولیس است که محمد‌حسین مهدویان از روی هیجان از آن استفاده کرد و کسی نبود به او هشدار دهد یا سکانس را حذف کند.
مورد چهارم| کدام فرهیختگی
شعار مذکور و نمونه‌های مشابه، از استادیوم‌ها می‌آیند. همان استادیوم‌هایی که روح حاکم بر آن مورد نقد رسانه‌ها و اصحاب فرهنگ و هنر و ... است . توقع نداریم امثال محمد‌حسین مهدویان دست به اصلاح بزنند اما کمترین انتظار این است که به یک امر مذبوح دامن نزنند. مگر جز این است که کارگردان‌ها جزو طیف فرهیخته طبقه‌بندی می‌شوند؟ آیا دنباله‌روی از رفتارهای تیفوسی‌های استادیومی در تضاد با این نگرش نیست؟! ظاهرا بخش منفی فوتبال قدرت بیشتری دارد که فیلمسازان را نیز با موج خود همراه کرده.
مورد پنجم| بازی با سرمایه
اصلا همه نکات ذکر شده را کنار بگذاریم و بگوییم مهدویان و هر کارگردان دیگری دوست دارد محصولش را در خدمت علاقه رنگی خود درآورد. باشد اما وقتی مجاز به این کار است که هزینه صفر تا صد محصول نمایشی را از جیب مبارک پرداخت کند. تازه، نباید اثر در پلتفرمی که مردم برای آن هزینه پرداخت می‌کنند، پخش شود. پلتفرم‌ها متعلق به همه هستند؛ چه آبی چه قرمز چه زرد و چه غیر فوتبالی.
می‌بینید؛ علاقه رنگی یک کارگردان و فریاد آن به شکلی برخور‌نده و توهین‌آمیز، فراتر از یک مسئله ساده است. جناب مهدویان حق ندارد با سرمایه بخش خصوصی و نیز هزینه مخاطبان در پی ارضای نفس باشد! تازه؛ داریم از سریال پرطرفدار «زخم کاری» می‌گوییم که از هر طیف مخاطب دارد... . چند سال پیش مازیار میری به عنوان یک کارگردان استقلالی، در سکانسی از سریال «کسوف» به پرسپولیسی‌ها توهین کرد.
او وقتی اعتراض‌ها را دید عقب نشست و متنی برای دلجویی به اشتراک گذاشت. نمی‌دانیم محمد‌حسین مهدویان چنین خواهد کرد یا خیر. یک عذرخواهی ساده می‌تواند احترام به مخاطبانی باشد که از «زخم کاری» انتظار داستان‌گویی و سرگرمی‌سازی دارند؛ نه اینکه محملی برای منویات شخصی باشد!
