دروازه‌های سنگی دوباره گشوده می‌شوند | آلکاتراز: تاریخچه و دلایل تعطیلی
دونالد ترامپ، دستور بازسازی و بازگشایی زندان مشهور و بدنام آلکاتراز را صادر کرد
هفت صبح| دونالد ترامپ روز یکشنبه در پستی در شبکه اجتماعی خود اعلام کرد به اداره زندان‌های فدرال، وزارت امنیت داخلی، وزارت دادگستری و دیگر نهادها دستور داده تا زندان آلکاتراز را بازسازی و به مرکزی «بزرگ‌تر و مدرن‌تر» برای نگهداری «خطرناک‌ترین و بی‌رحم‌ترین» مجرمان تبدیل کنند. ویلیام کی.
مارشال، رئیس اداره زندان‌ها، با تأیید این دستور، گفت ارزیابی فوری برای تعیین نیازها و گام‌های بعدی آغاز شده است. ایده بازگشایی آلکاتراز، به گفته یک مقام ارشد کاخ سفید، مدت‌هاست در ذهن ترامپ بوده و او معتقد است این زندان می‌تواند برای محبوس کردن مجرمانی مانند «کسانی که افراد بی‌گناه را به خطر می‌اندازند» مناسب باشد. هرچند انگیزه ناگهانی این تصمیم نامشخص است، برخی گمانه‌زنی‌ها به پخش فیلم «فرار از آلکاتراز» با بازی کلینت ایستوود در تلویزیون محلی فلوریدا اشاره دارند.
آلکاتراز: تاریخچه و دلایل تعطیلی
آلکاتراز، واقع در جزیره‌ای کوچک در خلیج سان‌فرانسیسکو، در سال ۱۹۳۴ به‌عنوان زندانی فدرال با «حداکثر امنیت و حداقل امتیاز» افتتاح شد. این زندان برای نگهداری سرکش‌ترین زندانیان، ازجمله گانگسترهایی مانند آل کاپون و جورج «ماشین‌گان» کلی، طراحی شده بود و تنها کمتر از یک درصد جمعیت زندانیان فدرال آن زمان (حدود ۲۶۰ تا ۲۷۵ نفر) را در خود جای می‌داد.
زندانیان تنها حق دسترسی به غذا، لباس، سرپناه و مراقبت پزشکی را داشتند و هر امتیاز دیگری، مانند ملاقات با خانواده یا دسترسی به کتاب، مشروط به رفتارشان بود. در ۲۹ سال فعالیت، آلکاتراز شاهد بیش از ۱۲ تلاش برای فرار بود که برخی به بازداشت مجدد، کشته شدن یا غرق شدن فراری‌ها منجر شد. سرنوشت سه زندانی (فرانک موریس و برادران انگلین) که در سال ۱۹۶۲ فرار کردند، همچنان رازی حل‌نشده است که الهام‌بخش فیلم ایستوود شد.
آلکاتراز در مارس ۱۹۶۳ به دلیل هزینه‌های سرسام‌آور تعطیل شد؛ هزینه‌های عملیاتی آن سه برابر دیگر زندان‌های فدرال بود. نبود آب شیرین در جزیره، نیاز به حمل هفتگی یک میلیون گالن آب و تمامی تدارکات با قایق و فقدان خطوط آب و برق از سرزمین اصلی، اداره زندان را غیراقتصادی کرد. پس از تعطیلی، جزیره متروکه شد تا اینکه در سال ۱۹۶۹ گروهی از بومیان آمریکایی آن را اشغال کردند و به‌صورت نمادین ادعای مالکیت کردند. این اشغال تا سال ۱۹۷۱ ادامه یافت تا اینکه دولت فدرال آخرین ساکنان را اخراج کرد. از سال ۱۹۷۳، آلکاتراز به‌عنوان پارک ملی سالانه بیش از ۱.۲ میلیون گردشگر را جذب کرده است.
زندان و بهره‌وری اقتصادی
فرضیه‌ای وجود دارد که افزایش تعداد زندان‌ها و زندانیان به رونق تجارت‌های مرتبط با زندان منجر می‌شود. زندان‌های آمریکا، به‌ویژه در مدل مبتنی بر «عقوبت» به‌جای «بازپروری»، به مرکزی برای تولید ارزان‌قیمت تبدیل شده‌اند. آمار نشان می‌دهد که بین سال‌های ۱۹۸۰ تا ۲۰۲۰، جمعیت زندانیان آمریکا ۲۲۰ درصد رشد کرده و در سال ۲۰۲۲ بیش از ۷ میلیون نفر در زندان یا تحت نظارت مشروط بودند.
نرخ بازگشت زندانیان به زندان نیز بالاست؛ ۸۳ درصد زندانیان سابق به دلیل نبود فرصت‌های شغلی و محرومیت از خدمات اجتماعی دوباره محبوس می‌شوند. این چرخه، به‌ویژه برای زندانبانان و سرمایه‌گذاران خصوصی، سودآور است. زندانیان، با دستمزدی ناچیز (حداکثر ۵۲ سنت در ساعت در برابر حداقل دستمزد ۷٫۲۵ دلاری آمریکا)، نیروی کاری ارزان برای شرکت‌های بزرگ فراهم می‌کنند.
در سال ۲۰۱۵، قراردادهای زندان‌ها با برندها و کارخانه‌ها ۹۱۱.۸ میلیون دلار سود برای اداره زندان‌ها به ارمغان آورد. این مدل اقتصادی، که برخی آن را «استثمار مدرن» می‌نامند، به نفع سرمایه‌گذاران خصوصی است که با مقامات ایالتی در ساخت و اداره زندان‌ها شریک می‌شوند.
تولیدات زندان آلکاتراز و دیگر زندان‌ها
در گذشته، آلکاتراز به دلیل محدودیت‌های لجستیکی، تولیدات محدودی داشت و زندانیان به کارهای داخلی مانند نظافت و تعمیرات مشغول بودند. اما زندان‌های مدرن آمریکا به کارخانه‌هایی برای برندهای بزرگ تبدیل شده‌اند. غذاهای منجمد مک‌دونالد، از جمله فرآوری گوشت و پخت نان، در زندان‌هایی مانند زندان آنگولا در لوئیزیانا تولید می‌شود.
والمارت از زندانیان برای برچسب‌زنی محصولات استفاده می‌کند، لیوان‌های کاغذی استارباکس در زندان‌ها ساخته و لباس‌های زیر برند ویکتوریا سکرت توسط زنان زندانی تولید می‌شود. این تولیدات که با نیروی کار اجباری و دستمزد ناچیز انجام می‌شود، شبکه‌ای پیچیده و نامرئی از سودآوری را برای شرکت‌های بزرگ ایجاد کرده است. جنبش‌های مدنی، مانند تحریم محصولاتی که با استثمار تولید می‌شوند، تلاش کرده‌اند این چرخه را مختل کنند، اما تأثیر آنها محدود بوده است. عده‌ای معتقدند بازگشایی، بازسازی و مدرن‌سازی آلکاتراز در راستای همین سودجویی‌هاست
