آب، نان و رویاهایی که در غزه گم شد
رژیم اسرائیل با مسدود کردن ورود کمک‌ها، قصد دارد مردم مظلوم فلسطین را به واسطه تشنگی و گرسنگی از پا در بیاورد
هفت صبح| با گذشت نزدیک به دو ماه از محاصره کامل نوار غزه، بحران انسانی در این منطقه به مرزهای فاجعه‌آمیز رسیده است. در حالی که حملات روزانه اسرائیل بی‌وقفه ادامه دارد، میلیون‌ها فلسطینی با کمبود شدید آب، غذا و دارو دست و پنجه نرم می‌کنند و خطر قحطی سراسری، سایه سنگین خود را بر این منطقه انداخته است. مقامات بهداشتی غزه روز یکشنبه اعلام کردند که تنها در ۲۴ ساعت گذشته، بقایای ۵۱ فلسطینی کشته‌شده در اثر حملات هوایی اسرائیل به بیمارستان‌ها منتقل شده است.
طی هفته‌های اخیر، پناهگاه‌ها و مناطق تعیین‌شده به‌عنوان «مناطق انسانی» که هزاران آواره در آنها به امید امنیت پناه برده بودند، بارها هدف حملات قرار گرفته‌اند. از تاریخ ۱۸ مارس و پایان آتش‌بس شش هفته‌ای، اسرائیل حملات خود را شدت بخشیده و با گسترش منطقه حائل، اکنون نزدیک به نیمی از خاک نوار غزه را تحت کنترل نظامی خود درآورده است. در این مدت، ورود هرگونه غذا، سوخت، دارو و کمک‌های بشردوستانه به غزه به طور کامل مسدود و محاصره همه‌جانبه برقرار شده است.
پایان ذخایر غذایی: گرسنگی به مثابه مجازات
محاصره کامل غزه که از ۲ مارس ۲۰۲۵ شدت گرفته، زنجیره غذایی را نابود کرده است. برنامه جهانی غذا در ۲۵ آوریل اعلام کرد ذخایر غذایی‌اش تمام شده و ۴۷ آشپزخانه حمایتی که روزانه ۶۴۴ هزار وعده غذا برای ۸۰ درصد جمعیت (حدود ۱.۶ میلیون نفر) تأمین می‌کردند، تا چند روز آینده تعطیل خواهند شد، در حالی که بیش از ۱۱۶ هزار تُن غذای کافی برای تغذیه یک میلیون نفر به مدت چهار ماه، در گذرگاه‌های بسته در مصر، اردن و اشدود منتظر است.
اونروا نیز گزارش داد که آردش تمام شده و تنها ۲۵۰ بسته غذایی باقی مانده است. در بازارهای غزه، قیمت مواد غذایی تا ۱۴۰۰ درصد نسبت به دوره آتش‌بس افزایش یافته است. یک وعده غذای مختصر، مانند بشقاب برنج با کنسرو لوبیا، ۲۰ تا ۲۵ دلار قیمت دارد، در حالی که درآمد متوسط روزانه کمتر از ۱.۵ دلار است. یک قرص نان که پیش‌تر غذای اصلی بود، بین ۵ تا ۸ دلار فروخته می‌شود. یک کیلوگرم پیاز که قبل از جنگ ۰.۲ دلار بود، اکنون ۱۰ دلار است و یک کیلوگرم شکر تا ۲۰ دلار قیمت دارد.
گوشت، لبنیات و میوه تازه ناپدید شده‌اند؛ حتی تخم‌مرغ که هر عدد آن ۱ دلار است، برای اکثر خانواده‌ها غیرقابل دسترس است. آشپزخانه‌های خیریه، تنها منبع غذای رایگان، به کنسروهای تاریخ گذشته یا برنج ساده وابسته‌اند و روزانه تنها ۲۵ درصد نیاز کالری (حدود ۵۰۰ کالری) نیمی از جمعیت را تأمین می‌کنند. این غذاها که اغلب شامل سوپ رقیق یا کنسرو لوبیا است، رایگان توزیع می‌شوند اما مقدارشان کفاف نیازها را نمی‌دهد. دیده‌بان حقوق بشر و سازمان ملل این محاصره را «گرسنگی عمدی» و مصداق جنایت جنگی می‌دانند، زیرا اسرائیل نانوایی‌ها، انبارهای غذا و زیرساخت‌های کشاورزی را هدف قرار داده است.
بحران آب: تشنگی در محاصره مرگبار
محاصره بی‌رحمانه غزه، دسترسی به آب پاک را به کابوسی تمام‌عیار بدل کرده است. سازمان جهانی بهداشت تأکید دارد که هر فرد در شرایط اضطراری به ۱۵ تا ۲۰ لیتر آب روزانه برای آشامیدن، شست‌وشو و بهداشت نیاز دارد. اما در غزه، از اواسط مارس ۲۰۲۵، سهمیه آب برای هر نفر به ۱.۵ تا ۲ لیتر در روز سقوط کرده است، یعنی کمتر از یک‌دهم حداقل استاندارد جهانی. برای مقایسه، میانگین مصرف جهانی آب برای آشامیدن (۲-۳ لیتر)، شست‌وشو (۲۰-۵۰ لیتر)، و استحمام (۱۵-۲۰ لیتر) بین ۵۰ تا ۱۰۰ لیتر است.
در غزه، ۹۵ درصد جمعیت به آب پاک پایدار دسترسی ندارند و بسیاری به آب شور یا آلوده دریا و چاه‌های غیربهداشتی وابسته‌اند. بمباران‌های اسرائیل از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون ۷۰ درصد تأسیسات آب و فاضلاب غزه را تخریب یا غیرقابل‌استفاده و محاصره کامل از مارس ۲۰۲۵ ورود سوخت، قطعات یدکی و مواد شیمیایی تصفیه آب را متوقف کرده است. تنها یک تصفیه‌خانه کوچک در رفح با ظرفیت محدود فعال است که به دلیل ازدحام و کمبود سوخت، فاضلاب نیمه‌تصفیه‌شده را به دریای مدیترانه می‌ریزد.
