تک‌نگاری| ژانگولرهای الکی
یادداشت مهدی افخمی در باشگاه مشتزنی با موضوع: تاک‌شو.
روزنامه هفت صبح، مهدی افخمی| چند روز پیش از سرکار که برمی‌گشتم روی موتور توی تونل توحید یک هامر دیدم. نمی‌دانم چند تا هامر وارد ایران شده است اما یکیش برای رضا رشیدپور بود که مهمان‌هایش را برای گفت‌وگو با هامر به استودیو می‌آورد. ژانگولر نقش مهمی در تاکشوهای ایرانی دارد.
الان که هر بلاگر با دنبال‌کننده‌های بیش از یک میلیون خودشان رسانه هستند و از طرفی یوتیوبرهایی هستند که یک برنامه کامل تلویزیونی را در تعریف قدیم تولید می‌کنند، بدون هیچ محدودیت و با نهایت خلاقیت این زلم‌زیمبوهایی که در شبکه نمایش خانگی است و آن‌هم از فیلتر ساترا رد می‌شود، باید بریزیم دور!
تلویزیون که برای عصر پارینه‌سنگی و همان هسته سخت دوست‌داشتنی خودش برنامه می‌سازد و می‌شود سیدخندان و این طرف هم مداوم در هر تاک‌شو یا رضا شفیعی‌جم است یا نصرالله رادش که... آنقدر مردم را تهدید کرده‌اند که ناگزیر به دیدن خزعبلات هستند اما مطمئنم جوان‌ترها از این مشنگ‌ها و جفنگ‌ها گذشته‌اند و محتوای به‌روز و بدون سانسور و باب‌طبع خودشان را می‌بینند.
کمتر از یک ماه پیش بود که جلیلی آقای واقعی یا کیک را آورد تا آمار مخاطبانش را بالا ببرد. نمی‌دانم شما سند تحول صدا‌و‌سیما را خوانده‌اید. از دیدن موضوعاتی که برای آقایان مهم است خنده‌تان می‌گیرد. در این سند حتی صحبت از مردم و ذائقه آنها نیست.
ژانگولر جدید استاد مدیری هم آوردن یک تلویزیون بزرگ در برنامه اسکارش و نشان دادن خنده‌های بی‌محابای الیکا است که تلویزیون روزی سانسور کرده یا نشان دادن ناخن‌خشکی نیکخواه! حق هم دارند! چیزهای ممنوعه نشان می‌دهند به مدد همان مدیرانی که روزی مدیر شبکه ... بودند.
یک روز به ساختمان ... می‌روند و در جلسه شورا طرح شرکت می‌کنند و عکسی با جناب مدیر و کیف‌کش‌هایش می‌گیرند و مجوزشان برقرار می‌شود و آقای دیانی اسنوا می‌شود اسپانسر همان تلویزیون گنده که وسط صحبت می‌آید!
تا حالا دیدید جیمی فالون از این کارها بکند؟ گندی که آقای ... سر برنامه شب‌های مافیا زد و نشان دادند که پشت صحنه زد و بند است و حتی صدای شفیعی‌جم و آهنگی را که درآورد نشان از رو‌راستی تولیدکنندگان به‌اصطلاح رئالیتی‌شو را داشت.
اینها همه باخته‌اند و خودشان خبر ندارند. کافی است فقط کمی در باز بشود و مردم انبوه تولیدات را ببینند. همانطور که بالاخره قبول کردند مجری‌شان با کت و دامن جلوی دوربین بیاید. یکبار هم رشیدپور سحر قریشی را دعوت کرده بود و آن‌موقع آدم‌ها فهمیدند با چه اعجوبه‌ای طرف هستند.
میرمیرانی در توشات، تاک‌شوی اخیرش مرتضی امینی‌تبار را دعوت کرده است و از او سوال‌های فلسفی می‌پرسد و امینی‌تبار هم از دست‌های سنگین رعنا آزادی‌ور می‌گوید که چقدر در پیشرفتش موثر بوده است. حق هم دارد. از افاغنه بودنش می‌گوید که چقدر رنج‌کشیده که مگر آقاجون! زندگی بی‌رنج و محنت است یا با اصغر سمسارزاده گدایی فقر می‌کند تا برنامه‌اش دیده شود.
90 تنها برنامه تلویزیونی بود که تاکشوهای دیدنی داشت. وقتی همه چیز در چارچوب تعریف شده بود و صحبت از فوتبال بود و فردوسی‌پور به‌خوبی دست روی نقاط پرابهام داستان می‌گذاشت اما در فوتبال 360 بیشتر شیلنگ‌تخته می‌اندازد و با همایون مرغ سحر می‌خواند! کامان من! تو این نبودی! «و بعد تصمیم گرفتیم با سحر...»
شاید مخاطب اینها را بخواهد اما تو به اصول خودت پایبند باش! یا برای برنامه کاپ آسیا که پژمان جمشیدی را آورده است که کارشان با عادل‌خان تیکه بار هم کردن است که یکی چون پژمان منتظری اهل خانواده است و نه مثل جمشیدی شر و شیطون! این ته نکات دوستان است که به ورطه سطحی‌نگری افتاده‌اند.
از بین سینمایی‌ها که نگویم برایتان که مجله فیلم امروز با علی مصفا و زهرا داوودنژاد مصاحبه گرفته بود و میکروفن‌هایشان را چک نکرده بود و صدای مهمان به بدترین شکل ممکن پخش می‌شود و جالب‌تر اینکه این ویدئوها را بارگذاری کرده بود.
من خودم از طرف هوشنگ گلمکانی و شاهین شجری‌کهن دچار شرم نیابتی شدم. فیلم‌نیوز کمی بهتر است و سوالاتش کمی تخصصی است و برنامه در یوتیوب آپلود می‌شود اما آنقدر در صفحه‌اش تبلیغات می‌گذارد که آنفالوش کردم.
برنامه 35 برنامه‌ای بود که آن ابتدا که جیرانی از تلویزیون زده بود بیرون، ساخته شد و چقدر خوب و به‌جا بود. آنجا از زبان نعمت‌الله شنیدم که اصغر فرهادی چطور طرح آنها را دزدیده و روزگار جوانی را ساخته است.
با فروتنی و با هیچ بغض و کینه نعمت‌الله این را می‌گوید و برخورد فرهادی را بیان می‌کند. این یعنی برنامه. گفتن چندتا راز مگو که مردم خبر ندارند که جذابیت تاک‌شو دوچندان شود. هر چند جیرانی با آن نقل‌قول که مانع بازی فردین در دهه 70 شده است از چشمم افتاد.
درست است که مشاور به‌شدت افتضاحی بوده است اما مجری خوبی است آن‌هم برای تاکشوهای سینمایی. باقی برنامه‌ها نامشان را نیاوریم بهتر است. تاکشوهای یوتیوب را ببینید. درست است که ماشین خوب نمی‌توانید سوار بشوید اما محتوای خوب و با‌کیفیت با کمی سختی در دسترس‌تان است. تن به زباله‌سازها ندهید.
