یادگاری‌های خود را با شکل، شرح دهید
درباره تعطیلی‌ها و شهرداری‌ها و سخنران‌ها و فیلم‌ها
هفت صبح| هرچقدر در پاورقی‌های این صفحه، مرور روزنامه‌ها را به تاریخ‌های دورتر منتقل می‌کنیم باز هم از حجم مسائل و دغدغه‌های مشترک با این سال‌ها، شگفتزده می‌شویم. حتی در فاصله عظیم شصت ساله هم تو می‌توانی انعکاسی از مشکلات و مسائل ابدی جامعه ایرانی را کشف کنی.
دیروز در یک روزنامه مربوط به بهار سال 1343 این تیتر را پیدا کردم: دو روز تعطیل در هفته برای کارمندان مورد مطالعه قرار گرفت! از قرار این طرح فقط در مرحله مطالعه بوده و از سوی کارشناسان اداری مطرح شده است! این چالش هنوز به پایان خود نرسیده است.
به عنوان یک شهروند امروزی می‌خواهم بگویم اگر حاکمیت کاری کند که من به سعادت اخروی نزدیک شوم بسیار هم خرسند و سپاسگزار خواهم بود. مگر چه از این زندگی می‌خواهیم؟ فقط به من این قوت قلب را بدهند که طبق این دستورالعمل‌ها این اتفاق شدنی است. خب مثلا انتشار عکس‌های دروغ از وضعیت پوشش زن‌ها در مترو که خب مربوط به کشورهای دیگر است (و منتشر کننده هم حتما می‌دانسته) برای تحریک افکار عمومی، تهمت زدن‌های سیستماتیک به برخی از چهره‌ها با این نگاه که می‌دانیم تهمت است اما در جهت هدفمان اشکالی ندارد و یا وفور سخنران‌های عبوس و بدگفتار و گاه عصبی، دورنمای چندانی از راه فلاح را به ما نشان نمی‌دهد. و خب شاید انتظاراتمان اشتباه است...
یک گروه خصوصی مهندسی ارزیاب سازه‌ها، رفته‌اند پایه‌های بتونی پل بزرگراه صدر را آزمایش کرده‌اند و با تحسین از تکنولوژی به کار رفته در این پل یاد کرده‌اند. یادم افتاد قالیباف قیافه سنتی شهر تهران را خیلی عوض کرد و تغییر داد و شیوه‌های مدیریتی‌اش انتقادات فراوانی هم برانگیخت، اما در هرحال تهران فعلی پر از یادگارهای اوست. از دریاچه چیتگر تا پل صدر و تونل توحید. تهران فعلی با همه مشکلاتش و البته امتیازاتش، بیش از هر شهرداری مُهر قالیباف را روی خود دارد. آقای زاکانی پس از رفتن از شهرداری، چه یادگاری برای ما خواهد گذاشت؟
اکران مست عشق عملی شد. باور نمی‌کردیم. محصول مشترک ایران و ترکیه و بازی شهاب حسینی و پارسا پیروزفر و یکی دو ستاره سینمای ترکیه و کارگردانی حسن فتحی. دوستانی که فیلم را دیده‌اند از استقبال مردم حرف می‌زنند و خط داستانی پرکشش آن که خب منافات‌های آشکاری با نگره رسمی فرهنگی این روزها دارد. ببینیم چه می‌شود.
