هفت صبح| ناصر ابراهیمی، مربی سابق پرسپولیس و تیم ملی ایران و یکی از چهرههای قدیمی فوتبال کشور است. او در مصاحبه با هفتصبح، به بیان خاطرات و دیدگاههای خود درباره چهرههای ماندگار فوتبال ایران مانند امیر ابوطالب، وحید هاشمیان و امیر قلعهنویی پرداخته است. او از کمتوجهیها نسبت به خدمتگزاران واقعی فوتبال انتقاد کرده و نقش مهم این افراد در پرورش استعدادهای فوتبال را برجسته میکند. گفتوگوی این مربی قدیمی فوتبال ایران و باشگاه پرسپولیس را میخوانید:
درباره امیر ابوطالب
منتظر هستند ما بمیریم بعد بیایند ببینند کی هستیم. آقامدد حداقل ۵۰۰ ستاره به فوتبال ایران تحویل داد. چرا ما مردهپرست هستیم؟ نه فقط رسانهها، حتی سازمان ورزش و دولتیها هم اهمیتی نمیدهند. یک ارتشی نور چشم مملکت است، مراقب مال و ناموس و کشورمان است. هرجا میرود برای افتخارآفرینی کشور است. من فکر میکنم از گذشته تا حال، ورزشکاران هم در دنیا چنین مسئولیتی دارند.
مگر باید حتماً روی نیمکت تیم ملی بنشیند؟ امیر ابوطالب ادعایی نداشت، خیلی خدمت کرده به ورزش. ماها هم همینطور. دیگران هم بودهاند. مربیان دیگر در شهرستانها فوت میکنند و تازه میفهمند که چه کسی بوده است؟ چرا تا وقتی زنده هستند این افراد را تشویق نمیکنند؟ مددنوعی، نایب روییندل و رجب فرامرزی همینطور بودند. خدمات زیادی کردهاند. خانواده ابوطالبها خدمتگزار درجه یک فوتبال بودند ولی متأسفانه با چشم خودش ندید و تا وقتی زنده بود کسی سراغش نرفت.
من 18 ساله بودم و امیر ابوطالب ۲۲ ساله، با هم روبهرو شدیم. همبازیکن و مربی محلی بودیم و با هم صحبت میکردیم. یک روز علی جباری، سلطان علی جباری میگفتند بهش. وقتی علی جباری آمد، گفتم این درجه یک میشود. بعدها گفت درباره جباری درست میگفتی. خیلی از این جوانهای جنوب شهر را اگر کسانی مثل آقامدد و ابوطالب رها میکردند، به راههای ناجور کشیده میشدند، بزهکار و معتاد میشدند. امیر ابوطالب واقعاً استعدادیاب بزرگی بود. مثل همه کسانی که از 60 سال پیش زحمت کشیدند، ایشان بینظیر و بیادعا بود.
درباره پرسپولیس
در این موقعیت که در حال جنگ هستیم، من طرفدار این بودم که همه تیمها مربی ایرانی بیاورند چون مربی خارجی تقی به توقی میخورد، میرود.
درباره مربی پرسپولیس از من خیلی سؤال شد. برای حضور در پرسپولیس خدمتگزار زیاد هست، بازیکن بزرگ زیاد بیرون است. من ۵-۶ سال مربی پرسپولیس بودم و تیم قهرمان شده بود.
وحید هاشمیان
وحید هاشمیان یکی از با شخصیتترین و بااخلاقترین معلمان اخلاق است. این چیزها در مربیگری مهم است. سالها در مهد فوتبال اروپا، آلمان کلاسهای زیادی دیده اما در فوتبال ایران کم حضور داشته است. انشاءالله بتواند با این مسئله کنار بیاید و موفق شود.من تمام این بچهها را تأیید میکنم، حتی محمد پنجعلی و ... اما اینکه کدامشان میتواند تیم را قهرمان کند، یک مسئله جداگانه است.
الان باید فقط وحید هاشمیان را بیکم و کاست حمایت کرد. او حتماً با خودش دستیاران خارجی میآورد و چند دستیار داخلی هم خواهد داشت.باید منتظر بمانیم بازیها شروع شود تا ببینیم چه برنامهای دارد اما همه باید حمایتش کنند تا موفق شود. مدیریت باشگاه ایشان را انتخاب کرده است.
اولین یاغی فوتبال
من اولین یاغی فوتبال ایران بودم و از شاهین به تاج رفتم. به خاطر شرایط زندگیام، پدرم فوت کرده بود و مجبور بودم کاری بکنم. من بازیکن درجه یک به آن معنا نبودم. چند بازی ملی هم در دهه 40 انجام دادم اما از همان ابتدا تمام علاقهام دانش فوتبال بود و خیلی زود مربی شدم. همه بازیکنان درجه یک مربیهای خوبی نمیشوند.
وحید هاشمیان تجربه زیادی دارد و الان دیگر سرمربی پرسپولیس است. تنها کاری که ما باید بکنیم، حمایت است. خود من در هشتاد و خردهای سالگی هر کمکی که لازم باشد و او بخواهد دریغ نمیکنم.باز هم میگویم شاید مهمترین مسئله درباره وحید این باشد که زیاد در فوتبال ایران نبوده اما تجربه بالا و رفتار و کردار خوبی دارد و امیدوارم بتواند یک مورینیو برای فوتبال ایران بشود.
تقدیر از امیر
من سالها بود به ورزشگاه آزادی نرفته بودم تا عید امسال که امیر قلعهنویی من را به آنجا برد. 13 سال بود به این ورزشگاه نرفته بودم و جا دارد از امیر تشکر کنم. امیر را یکی از آشنایانم معرفی کرد و رفتم نازیآباد بازیاش را دیدم. به نوعی من کشفش کردم. وقتی میخواستم از راهآهن بروم، آنقدر اصرار کرد که با خودم به شاهین بردمش و آنجا شکوفا شد و درخشید. قلعهنویی هم انسان و هم مربی خوبی است.
داستان قلیچخانی
زمانی بازیهای محلی و آموزشگاهی در ایران محل تولد ستارههای آینده فوتبال بود. پرویز قلیچخانی از یکی از همین بازیها بیرون آمد. ستاره بینظیر فوتبال ایران بود. وقتی دانشآموز بود و داشت دیپلم میگرفت، درخشید. من سه سال بزرگتر بودم. با هم در بازیهای آموزشگاهی قبول شدیم. به او گفتم بازیکن بزرگی میشود. الان هم میگویم نظیر قلیچخانی نیامده است.