سفر به دنیای باب اسفنجی، شبی که پاتریک خوابش نمی‌برد

 آن‌چه که در این صحنه کوتاه اتفاق می‌افتد، ترکیبی از موقعیت طنز، شخصیت‌پردازی هوشمندانه و استفاده از المان‌هایی است که هم کودکان و هم بزرگسالان را می‌خنداند.

ویدیو از جایی شروع می‌شود که پاتریک به دلیل بی‌خوابی، باب اسفنجی را از خواب عمیقش بیدار می‌کند و از او درخواست کمک می‌نماید. باب هم با وجود خستگی زیاد، مثل یک دوست خوب قبول می‌کند تا به او کمک کند. آن‌ها به بازی‌های کامپیوتری و بازی‌های رومیزی و حتی کندن زمین با لودر می‌پردازند؛ ولی هربار باب اسفنجی کنترل چشم‌هایش را از دست داده و به خواب فرو می‌رود.

سپس باب اسفنجی راه جدیدی را امتحان کرده و سعی می‌کند تا با شیر داغ، چای بابونه و حتی موسیقی لالایی، پاتریک را به خواب فرو ببرد؛ اما باز هم تفاوتی ایجاد نشده و طبق معمول، خود باب زودتر به خواب می‌رود. پاتریک که حالا حتی کمتر از قبل هم احساس خواب می‌کند، تصمیم می‌گیرد که از خانه بیرون آمده و راه‌های نامعقول دیگری را امتحان کند.

وقتی که همه روش‌ها شکست می‌خورند، پاتریک به اسکوییدوارد پناه می‌برد و از او می‌خواهد که داستان زندگی‌اش را برای پاتریک تعریف کند. اسکوییدوارد که عادت دارد با لحن خشک و یکنواخت حرف بزند، شروع به خواندن داستان زندگی‌اش از روی کتابی به نام (Tentacles: Eight Legs – Eight Lives) می‌کند. هرچند این داستان برای خود اسکوییدوارد بسیار مهم است، اما صدایش به قدری یکنواخت و خسته کننده است که پاتریک وسط داستان خسته شده، با میله به سر اسکوییدوارد کوبیده و از آن‌جا خارج می‌شود.!

در نهایت پاتریک به سراغ حقه آخر خود یعنی غذا می‌رود. او یک هات‌داگ را با با نخ و یک تکه چوب به سر خودش وصل می‌کند و قصد دارد آن‌قدر به دنبال هات‌داگ بدود تا به خواب برود. پاتریک برای چند روز می‌دود و در نهایت به واسطه زمین خوردن، دستش به هات‌داگ می‌رسد؛ اما همچنان خبری از خواب نیست.

این سکانس نه تنها یک ماجرای بامزه از بی‌خوابی را به تصویر می‌کشد، بلکه شخصیت پاتریک را به خوبی نشان می‌دهد. او ساده، صادق و گاهی کمی دست و پا چلفتی است؛ اما درست همین ویژگی‌هاست که باعث می‌شود تماشاگر با او همذات‌پنداری کند. بی‌خوابی چیزیست که تقریباً همه ما تجربه‌اش کرده‌ایم و وقتی پاتریک هم درگیر آن می‌شود، به جای ترحم، به خنده می‌افتیم چون تلاش‌هایش آن‌قدر عجیب و کودکانه است که نمی‌شود جلوی خنده را گرفت.

در کنار این، تعامل همیشگی بین باب اسفنجی و پاتریک نیز در این قسمت برجسته می‌شود. باب با صبر و مهربانی در کنار دوستش می‌ماند و از هیچ تلاشی برای کمک به او دریغ نمی‌کند؛ حتی اگر خودش از خواب بیدار شده باشد. همچنین، حضور کوتاه اما تأثیرگذار اسکوییدوارد با طنز خاص خودش، یکی دیگر از نقاط قوت این سکانس به شمار می‌رود.