بازطراحی کوروت استینگری ۱۹۶۳

هفت صبح|  کوروت استینگری ۱۹۶۳ مدل Split-Window در بازطراحی جدید خود با الهام از طرح اولیه پیتر براک، به شکلی مدرن و کاربردی بازسازی شده است. این خودرو که به موتور ۵۵۰ اسب بخاری LS3 و شاسی مدرن مجهز شده، ترکیبی از اصالت کلاسیک و فناوری روز را ارائه می‌دهد. با حفظ فرم نمادین و افزودن جزئیات کاربردی، این بازطراحی اثری ظریف و بی‌ادعا خلق کرده است. نمونه اولیه این شاهکار در حراجی Barrett-Jackson بدون قیمت پایه به فروش می‌رسد.

ایده این بود که شکل نمادین اصلی حفظ شود، اما همه چیز بسیار کاربردی‌تر شود و یک موتور LS3 با قدرت ۵۵۰ اسب بخار در آن قرار گیرد. این کوروت استینگری ۱۹۶۳ یک بازسازی مدرن (Restomod) بر‌اساس طرح اولیه پیتر براک است.این C2 با موتور ۵۵۰ اسب بخاری V-8، به طرز شگفت‌انگیزی ظاهری ساده و بی‌ادعا دارد.هدف این بود که فرم اصلی آیکونیک حفظ شود و جزئیات طراحی، کاربردی‌تر شوند.

پیشینه طرح

پیتر براک بیشتر به‌خاطر تأثیرش در تثبیت برند داتسون به‌عنوان یک برند عملکردی با تیم مسابقه‌ای BRE یا طراحی خودروی افسانه‌ای Shelby Cobra Daytona Coupe شناخته می‌شود. اما پیش از این دستاوردها، او یکی از جوان‌ترین اعضای تیم طراحی جنرال موتورز بود. در سن ۱۹ سالگی، وظیفه طراحی نسل جدید کوروت به او محول شد. در سال ۱۹۵۷، رئیس دپارتمان طراحی، بیل میچل، طرح اولیه براک را انتخاب کرد‌ اما تولید این خودرو با بازبینی‌ها و اصلاحات دیگر طراحان شش سال طول کشید. اکنون، نسخه‌ای خاص از این خودرو به مزایده Barrett-Jackson در سال جاری می‌رود.

نگاه براک به بازطراحی

براک می‌گوید: «دو نکته اصلی در این بازتعریف طراحی وجود داشت. اول، حفظ خطوط و فرم اصلی خودرو به نزدیک‌ترین شکل ممکن به نسخه اصلی، چراکه این خودرو قبلاً یک آیکون طراحی است. دوم، جزئیات طراحی اولیه من که در نسخه تولیدی قربانی شدند، باید کاربردی شوند.» او همچنین احترام زیادی برای تغییرات میچل در طرح‌های اولیه قائل است، چراکه میچل دقیقاً می‌دانست چه چیزی باعث جذب خریداران به نمایشگاه‌ها می‌شود.

ویژگی‌های بازطراحی

برای این پروژه محدود، توجه به جزئیات ارزش وقت صرف کردن را داشت. یک بدنه اصلی از نسل دوم کوروت (C2) به‌عنوان پایه استفاده شد که توسط مایک استاوِسکی در کارگاه Restomod World در فلوریدا بازسازی شد. هرچند زیرساخت‌های خودرو مدرن است—یک موتور LS3 V-8 با حجم ۶.۳ لیتر و قدرت ۵۵۰ اسب بخار همراه با گیربکس اتوماتیک چهار سرعته، شاسی Art Morrison با قطعات تعلیق C7 و ترمزهای Wilwood—اما این خودرو چیزی فراتر از یک Restomod معمولی است. برخلاف بازسازی‌های اغراق‌آمیز، این کوروت نمونه‌ای از ظرافت است.

به جای برجسته کردن بدنه، تغییرات تقریباً نامحسوسی انجام شده‌اند تا چرخ‌های بزرگ‌تر ۱۸ اینچی را در خود جای دهد. دریچه‌ها و هواکش‌ها کاملاً کاربردی شده‌اند و شیشه نمادین پنجره دوتکه با دقت گسترش یافته تا دید عقب بهبود یابد. با حذف بیشتر قطعات کرومی، شکل ماندگار این خودرو حتی بیشتر برجسته شده است، مانند یک طرح ساده و بی‌زمان به‌جای استفاده از جزئیات براق برای جلب خریداران.

نسخه‌ای ویژه برای فروش

این نمونه که نسخه اولیه یا نمونه مفهومی است، با رنگ خاکستری تیره طراحی شده که برجذابیت ساده و بی‌ادعای آن می‌افزاید. فضای داخلی نیز ساده‌تر از حد انتظار است، با استفاده از چرم ملایم و تزئینات کرومی حداقلی. به‌عنوان آخرین عضو بازمانده از تیم طراحی اصلی Stingray، این خودرو فرصتی منحصربه‌فرد برای مالکیت یک کوروت است که رانندگی مدرن را با جذابیت خاص ترکیب می‌کند. این خودرو در حراجی اسکاتسدیل، آریزونا به فروش می‌رسد و بدون قیمت پایه عرضه خواهد شد. پیتر براک تقریباً ۷۰ سال صبر کرد تا نسخه C2 Stingray دقیقاً مطابق میل او ساخته شود و حالا اینجاست، فوق‌العاده و دیدنی.