قصاص؛ تاوان جدال خونین در کارخانه

هفت صبح|  تیرماه 1401 رسیدگی به جنایت خونین در شهرری در دستور کار ماموران قضایی و انتظامی قرار گرفت. این جنایت در یک درگیری دسته‌جمعی رخ داده بود که عده‌ای شاهد ماجرا بوده و در همان تحقیقات ابتدایی فردی به نام سعید را عامل قتل معرفی کردند. به این ترتیب سعید بازداشت شد اما قتل را گردن نگرفت. در عین حال به دلیل مدارکی که علیه او وجود داشت، رسیدگی به پرونده با صدور کیفرخواست در دادگاه کیفری یک استان تهران ادامه پیدا کرد.

در دادگاه

 در ابتدای جلسه رسیدگی به این پرونده که در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران برگزار شد ابتدا نماینده دادستان کیفرخواست را خواند و گفت: «سعید که قصاب است متهم شده در جریان درگیری دسته‌جمعی که 27 تیر سال 1401 در کارخانه‌ای در شهرری رخ‌داده، مردی به نام احمد را با ضربه چاقو کشته و دو نفر دیگر را هم زخمی کرده است. پرونده درگیری دسته‌جمعی او در دادگاه کیفری دو استان تهران تحت‌رسیدگی است و پرونده قتل در این شعبه بررسی می‌شود. اکنون باتوجه به مدرک‌های موجود در پرونده برای او تقاضای اشدمجازات دارم.» 

 سپس وکیل اولیای‌دم روبه‌روی قضات ایستاد و گفت: «موکلان من در غم از دست‌دادن فرزند خود داغدار هستند و نتوانستند در دادگاه حاضر شوند. آنها برای قاتل پسرشان درخواست قصاص دارند.» او ادامه داد: مقتول به نام احمد آن روز همراه همکارش برای خاکبرداری در کارخانه‌ای در حال‌ساخت حاضر شده بود که بعد از اتمام کار، قصد خروج داشته ولی یکی از کارگران می‌خواسته مانع خروج احمد شود و احمد می‌گفت کارش تمام شده که در همان حین مدیر کارگاه آنجا حاضرشده و حتی سیلی‌ای به صورت کارگرش می‌زند و می‌گوید چرا به احمد اجازه خروج را قبل از پایان ساعت قرارداد، داده است.

بعد هم با احمد به دلیل اینکه می‌خواست، خارج شود درگیر شده و بین آنها درگیری بالا گرفته و احمد را کتک زده و شکنجه می‌دهند و او را در کارگاه حبس می‌کنند. او سرانجام در تماس با خانواده‌اش درخواست کمک می‌کند. با رسیدن خانواده‌اش به محل یکی از بستگان از دیوار بالا رفته و در را باز می‌کند و طرفین وارد درگیری می‌شوند.

 این وکیل ادامه داد: سعید که برادر مدیر کارخانه و شغلش قصابی است در همان لحظه در کارخانه برادرش حضور داشته، ابتدا دو نفر را از ناحیه پهلو با چاقو مجروح می‌کند و در ادامه سراغ احمد رفته و با چاقو به پهلوی او ضربه می‌زند. برای اثبات قتل، 10 دلیل وجود دارد که شناسایی متهم از سوی دو مجروح درگیری، اصابت ضربه به پهلوی دو مجروح و قربانی، همچنین گزارش پزشکی‌قانونی از جمله این دلایل است. با توجه به اینکه از طرف قوه قضائیه برای فرزندان خردسال قربانی درخواست دیه شده، اولیای‌دم برای اجرای حکم حاضرند سهم دیه آنها را بپردازند.

 سپس دو مجروح درگیری در جایگاه قرار گرفتند و گفتند سعید آنها را زده است. یکی از شاکی‌ها گفت: سر کار بودیم که احمد به ما زنگ زد و درخواست کمک کرد. ما بلافاصله به کارخانه رفتیم و سعید با چاقو به سمتمان حمله کرد و باهم درگیر شدیم. من چوب داشتم و او ضربه‌ای به پهلویم زد. باور کنید در آن درگیری فقط سعید چاقو داشت و او احمد را کشت. شاکی دیگر نیز برای سعید درخواست دیه کرد.

 سپس برادر قربانی روبه‌روی قضات ایستاد و گفت: برادرم با من تماس گرفت و گفت در کارخانه گرفتار شده. وقتی من و چند نفر از دوستانم به آنجا رسیدیم، برادرم با لباس‌های خونین و پاره روی زمین افتاده بود. آنها تا سرحد مرگ برادرم را کتک زده بودند.

 وقتی سعید به اتهام مباشرت در قتل‌عمدی و جرح عمدی به دو شاکی از خود دفاع کرد، اتهاماتش را نپذیرفت و گفت: آن روز احمد و بابک با خاور برای کار به کارخانه برادرم آمدند. قرار بود خاکبرداری کنند اما زودتر می‌خواستند آنجا را ترک کنند. برادرم مانعشان شد و گفت طبق قرارداد باید کار کنند. اما آنها باهم درگیر شده بودند. من وقتی به محل رفتم، زخم احمد را باند پیچی کردم و گفتم از اینجا برو اما او با برادرش تماس گرفت و خانواده و دوستان او سر رسیدند. آنها با چوب مرا زدند. حتی احمد با لوله ضربه‌ای به گوشم زد. بعد هم عقب‌عقب رفت و روی زمین افتاد. من ندیدم چه کسی او را با چاقو زد. ما چاقویی نداشتیم.

 متهم ادامه داد: من دو ماه در پلیس آگاهی بودم و آنجا هم همین حرف‌ها را زدم. بعد از دعوا وقتی احمد و بستگانش می‌خواستند از کارخانه بیرون بروند من از آنها فیلم گرفتم. به همین خاطر پای مرا وسط کشیدند. قاضی گفت: شاهدان گفته‌اند ضارب روی گردنش خالکوبی داشته و تو هم روی گردنت خالکوبی داری. چه دفاعی داری؟ که متهم پاسخ داد: من اگرمقتول را زده بودم، می‌گفتم در دفاع از خودم او را زده‌ام، من بی‌گناه هستم.

 با پایان دفاعیات متهم و وکیلش، قضات وارد شور شدند و با توجه به مدرک‌های موجود در پرونده متهم را به قصاص و پرداخت دیه محکوم کردند.