در سودان چه می‌گذرد؟
در روزهای اخیر، نبرد در سودان شدت یافته است، پس از آن‌که نیروهای Rapid Support Forces (RSF) شهر الفاشر، آخرین شهر بزرگ در دارفور که هنوز در کنترل ارتش بود، را تصرف کردند.
به گزارش هفت صبح،این تصرف پس از هجده ماه محاصره‌ای انجام شد که با گرسنگی و گلوله‌باران بی‌هدف همراه بود. پس از ورود RSF به شهر، گزارش‌ها از کشتارهای جمعی و حملات هدفمند حکایت دارند که هزاران نفر را وادار به فرار پیاده کرده است. سازمان ملل و دیدبان حقوق بشر وضعیت را «فاجعه‌بار» توصیف کرده و درباره احتمال نسل‌کشی علیه جوامع غیرعرب هشدار داده‌اند.
در خارطوم و ام‌درمان نیز درگیری میان RSF و نیروهای Sudanese Armed Forces (SAF) ادامه دارد. بازارها، بیمارستان‌ها و مناطق مسکونی بارها هدف قرار گرفته‌اند. هیچ آتش‌بس سراسری وجود ندارد و نهادهای بشردوستانه می‌گویند سودان اکنون با یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های آوارگی جهان روبه‌روست — بیش از دوازده میلیون نفر از خانه‌های خود رانده شده‌اند.
نیروهای درگیر و حامیان آن‌ها
نیروهای Sudanese Armed Forces (SAF)
فرمانده آن ژنرال عبدالفتاح البرهان است، رهبر بالفعل کشور. این نیرو کنترل بخش‌هایی از شرق و مرکز سودان از جمله بندر سودان را در اختیار دارد، جایی که دولت در تبعید فعالیت می‌کند. SAF از حمایت سیاسی و تا حدی نظامی مصر برخوردار است و برخی کشورهای خلیج فارس که با رشد RSF مخالف‌اند، به‌طور ضمنی از آن پشتیبانی می‌کنند.
نیروهای Rapid Support Forces (RSF)
به فرماندهی محمد حمدان دقلو معروف به «حمیدتی». این نیرو ریشه در شبه‌نظامیان جنجوید دارد که در جنگ‌های پیشین دارفور به کار گرفته شدند. RSF اکنون بیشتر مناطق غرب سودان، بخش‌های زیادی از خارطوم و تقریباً سراسر دارفور را در اختیار دارد. بنا بر گزارش‌های آسوشیتدپرس، گاردین و رویترز، این نیرو تأمین مالی، پهپاد و سوخت از سوی امارات متحده عربی دریافت کرده است — هرچند ابوظبی این ادعا را رد می‌کند. RSF همچنین از طریق چاد و لیبی مسیرهای تجاری غیررسمی دارد که جنگ آن را تغذیه می‌کند.
هر دو طرف، با وجود تحریم تسلیحاتی سازمان ملل، به واردات سلاح ادامه می‌دهند و حضور مزدوران خارجی و پروازهای باری در هر دو جبهه گزارش شده است.
وضعیت در شهرها
الفاشر: اکنون در کنترل RSF است؛ بیمارستان‌ها غارت شده‌اند، کاروان‌های امداد متوقف مانده و تصاویر ماهواره‌ای از ویرانی گسترده حکایت دارند. هزاران غیرنظامی مفقود یا کشته شده‌اند.
نیاله (دارفور جنوبی): ایست‌های بازرسی RSF رفت‌وآمد را محدود کرده و ذخایر غذا و دارو تقریباً پایان یافته است.
خارطوم و ام‌درمان: نبرد شهری کوچه به کوچه ادامه دارد؛ شبکه برق سراسری از کار افتاده و مردم به ژنراتور و آب رودخانه متکی‌اند.
الابیض و کوستی: شاهد ورود گسترده آوارگان از دارفور هستند و بازارها زیر فشار جمعیت پناه‌جویان قرار گرفته‌اند.
بندر سودان: نسبتاً آرام است اما از ازدحام پناهندگان و کارمندان دولتی در تبعید رنج می‌برد؛ قیمت کالاهای اساسی سه برابر شده است.
گزارش‌های تازه از الجزیره، گاردین و Human Rights Watch تأیید کرده‌اند که تصاویر ماهواره‌ای جدید از الفاشر وجود دارد که ابعاد کشتار را نشان می‌دهد.
در این تصاویر، ده‌ها ساختمان سوخته، بیمارستان‌های ویران، و مناطقی که به‌صورت سیستماتیک با خاک یکسان شده‌اند، دیده می‌شود. بر اساس تحلیل‌های ماهواره‌ایِ Planet Labs و Maxar Technologies، حدود ۳۰۰۰ سازه در اطراف بیمارستان اصلی الفاشر تخریب یا سوزانده شده است. این ناحیه همان‌جاست که شاهدان عینی گفته‌اند نیروهای Rapid Support Forces (RSF) غیرنظامیان، از جمله بیماران و پرستاران، را به قتل رسانده‌اند.
دیدبان حقوق بشر در بیانیه‌ای در ۲۸ اکتبر اعلام کرد که «تصاویر ماهواره‌ای تازه، به‌روشنی نابودی محله‌های غیرنظامی را نشان می‌دهد و با شهادت بازماندگان درباره کشتار جمعی همخوانی دارد».
سازمان ملل نیز گفته است که این تخریب‌ها می‌تواند مصداق جنایت علیه بشریت باشد، زیرا هدف آن بیرون راندن گروه‌های قومی خاص از مناطق شهری دارفور بوده است.
