دست‌ها آینده را می‌سازند یا مدرک‌ها؟
تعداد دانشجویان نسل زد آمریکا نسبت به نسل پیشین، ۲ میلیون نفر کاهش داشته و نسل جدید، بازار کار را به کلاس درس ترجیح داده است
هفت صبح| نسل زد، جوانانی که حدود سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ به دنیا آمده‌اند، در حال تغییر چهره سنتی ورود به دنیای کار در ایالات متحده هستند. اگر زمانی ورود به دانشگاه و تحصیل در مقطعی چهار ساله نخستین گام بدیهی در راه بزرگسالی بود، امروز بسیاری از اعضای این نسل مسیر دیگری را برگزیده‌اند: کار در مشاغل فنی و مهارت‌محور. براساس محاسبات موسسه «میک ایت» با تکیه بر داده‌های «ابتکار داده‌های آموزشی»، هزینه سالانه تحصیل در کالج‌های دولتی ایالتی آمریکا طی سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۳ حدود ۳۰ درصد افزایش یافته و در کالج‌های خصوصی غیرانتفاعی این افزایش به ۴۲ درصد رسیده است.
این فشار مالی سنگین موجب شده میلیون‌ها جوان تصمیم بگیرند دانشگاه را کنار بگذارند. نیک ترامپر، اقتصاددان ارشد در پلتفرم خدمات نیروی کار «گوستو» می‌گوید: «امروز حدود دو میلیون دانشجو کمتر نسبت به سال ۲۰۱۱ در دانشگاه‌های چهار ساله حضور دارند.» این نسل، به جای پرداختن به تحصیلات گران‌قیمت، به مشاغل فنی مانند ساختمان‌سازی، لوله‌کشی، برق‌کاری و تعمیر خودرو روی آورده‌اند. در سه‌ماهه نخست سال ۲۰۲۴، نسل زد ۱۸ درصد نیروی کار را تشکیل می‌داد اما جالب اینکه ۲۵ درصد استخدام‌های جدید در صنایع مشاغل فنی متعلق به همین گروه سنی بود.
انتخاب مهارت به جای مدرک
مورگان بردبری، ۲۱ ساله، نخستین بار در دبیرستان با حرفه جوشکاری آشنا شد و به آن دل بست. او پس از فارغ‌التحصیلی، به جای دانشگاه، دوره ۹ ماهه آموزش جوشکاری را در «موسسه فنی یونیورسال» با هزینه‌ای حدود ۲۱ هزار دلار گذراند. هنوز مدرکش را نگرفته بود که در شرکت امنیتی-نظامی «بی‌ای‌ای» و با حقوق سالانه ۵۷هزار دلاری استخدام شد.
اکنون بردبری به عنوان جوشکار کلاس دوم روی ناوهای نیروی دریایی آمریکا در نورفک ویرجینیا کار می‌کند. چیس گالاگر، جوان دیگری از نسل زد که از ۱۲ سالگی مشغول باغبانی و فضای سبز بود، در سال ۲۰۱۵ شرکت خود به نام «سی‌ام‌جی لنداسکیپینگ» را به ثبت رساند و تا ۱۸ سالگی، ۸۲ مشتری ثابت برای خود دست و پا کرد. گالاگر می‌گوید: «نگاهی به درآمدم انداختم و تصمیم گرفتم کسب‌وکارم را متوقف نکنم تا برای دانشگاه هزینه کنم.» سال ۲۰۲۴، شرکت او بیش از یک میلیون دلار فروش داشت و خود گالاگر حدود ۵۰۰ هزار دلار سود برد.
طبق داده‌های «گوستو»، دستمزد شروع کار در مشاغل فنی به طور میانگین ساعتی ۲۳ دلار است. میانگین حقوق سالانه برقکاران ۶۲ هزار و ۳۵۰ دلار، لوله‌کش‌ها ۶۲ هزار و ۹۷۰ دلار و کارگران ساختمانی ۴۶ هزار و ۵۰ دلار است. با این حال، ارقام نشان می‌دهند فارغ‌التحصیلان دانشگاهی هنوز هم به طور متوسط درآمد بیشتری دارند. طبق داده‌های بانک فدرال نیویورک، در سال ۲۰۲۴ میانگین دستمزد سالانه دارندگان مدرک دانشگاهی ۸۰ هزار دلار بود و بازگشت سرمایه تحصیل برای‌شان حدود ۱۲.۵ درصد تخمین زده می‌شود.
فرصت‌ها و چالش‌های پیش روی نسل زد
هرچند بازار مشاغل فنی در ماه‌های اخیر پایداری بیشتری نسبت به مشاغل اداری داشته اما تحولات سیاسی-اقتصادی می‌تواند مسیر این نسل را تحت تاثیر قرار دهد. تعرفه‌های تجاری جدید دولت ترامپ، از جمله تعرفه ۱۰ درصدی بر واردات از همه کشورها و تعرفه‌های خاص بر محصولاتی از مکزیک و کانادا، تهدیدی برای برخی صنایع فنی است.
نیک ترامپر هشدار می‌دهد که تعرفه ۱۴.۵۴ درصدی بر چوب نرم وارداتی از کانادا که در ساختمان‌سازی استفاده می‌شود، ممکن است تقاضا برای ساخت مسکن را کاهش دهد و به تبع آن، فرصت‌های شغلی در بخش ساخت‌وساز محدود شود. با این حال، داده‌های اداره آمار کار آمریکا نشان می‌دهد نرخ ترک اجباری شغل (اخراج یا تعدیل نیرو) در صنایعی چون ساختمان‌سازی، تولید و حمل‌ونقل کمتر از بخش‌های دیگر بوده است. به این ترتیب، تا امروز مشاغل مهارت‌محور امنیت شغلی بیشتری نسبت به بسیاری از مشاغل اداری داشته‌اند.
از سوی دیگر، با خروج تدریجی نسل بیبی‌بومرها از بازار کار، فضای تازه‌ای برای نسل زد گشوده می‌شود. ترامپر می‌گوید: «با بازنشستگی این نسل، فرصت‌های بیشتری برای جوانان فراهم خواهد شد تا کسب‌وکارهای خود را راه‌اندازی کنند، پویایی اقتصادی را افزایش دهند و از نظر مالی آینده درخورتری بسازند.» اینطور که پیداست، دیگر راه سعادت تنها از مسیر دانشگاه نمی‌گذرد و نسل زد این را به خوبی به منصه ظهور رسانده است.
