برادران هیولا | داستان منندزها، قاتلان مشهور بورلی هیلز

هفت صبح| اریک منندز در سال 1990 نوزده ساله بود که وقتی در فرودگاه بین‌المللی لس‌آنجلس سوار هواپیما شد، پلیس‌ها منتظرش بودند تا برای قتل پدر و مادرش او را دستگیر کنند. لایل برادر 22 ساله‌اش چند روز قبل‌تر وقتی داشت از عمارت خانوادگی‌شان در بورلی هیلز بیرون می‌آمد، دستگیر شده بود ـ همان عمارتی که دو برادر پدر و مادرشان را با رگبار گلوله‌ها به قتل رساندند و بعد با پول‌های‌شان تا می‌توانستند ریخت و پاش کردند تا بالاخره راز این جنایت کشف شد و دستگیر شدند و پرونده آن‌ها از حساس‌ترین پرونده‌های دهه‌های 1980 و 1990 شد. 

برادران اکنون میانسال هستند‌ اما هنوز به‌عنوان مردان کت‌وشلوارپوشی که در دهه 90 در جایگاه شاهد حضور داشتند، در حافظه عمومی حک شده‌اند، برادرانی که در آن دوران، دادستان‌ها و رسانه‌ها از آن‌ها به‌عنوان وارثان متکبر و مطمئن از دارایی 14 میلیون دلاری والدین‌شان یاد می‌کردند. داستان برادران منندز از آن داستان‌های عجیب‌وغریب است که هیچ‌وقت کهنه نمی‌شود یا نمی‌گذارند که کهنه شود؛ تا می‌آید غبار فراموشی بر آن بنشیند کتابی درباره‌شان نوشته می‌شود، موضوع فیلمی می‌شوند که آخرینش سریال «هیولاها» است یا اخباری درباره‌ آزادی‌شان در رسانه‌ها منتشر و در فضای مجازی می‌چرخد.  

آن‌ها حالا 30 سال است که در زندان به‌سر می‌برند‌ اما گویا روزنه‌های امیدی برای آزادی به روی‌شان گشوده شده است. اریک و لایل منندز بعد از 30 سال اولین‌بار است که احساس می‌کنند می‌توانند آزادی مشروط بگیرند. آن‌ها همراه با اعضای خانواده‌شان، یک دادستان سابق و ارتشی از حامیان آنلاین مصمم هستند هر طور شده در حکم حبس ابدشان تجدید نظر شده و آزادی‌شان را به دست آور‌ند. 


اگرچه درخواست آن‌ها برای آزادی تحت نظارت جرج گاسکون دادستان سابق منطقه لس آنجلس شتاب فوق‌العاده‌ای گرفته بود‌ اما ناتان هوچمن دادستان منطقه که به تازگی به این سمت منصوب شده‌، به شدت با تلاش‌های برادران منندز برای آزادی مشروط مخالفت کرده است. گاسکون که موافق با تجدید نظر در حکم حبس ابد دو برادر بود گفته بود: «معتقدم که این دو برادر در خانه خود در معرض اختلال شدید و آزار و اذیت قرار داشتند.  هرچند هیچ توجیهی برای قتل وجود ندارد‌ اما به اعتقاد من آنها دِین خود را به جامعه ادا کرده‌اند.»

یکی از مدارک آزار جنسی نامه‌ای است که اریک منندز به یکی دیگر از اعضای خانواده نوشته که گویا مربوط به سال 1988 است که در آن جزئیات سوءاستفاده ادعایی توسط پدرش خوزه را شرح می‌دهد.شواهد دیگر از یکی از اعضای گروه موسیقیِ پسرانه‌ پورتوریکوییِ «منودو» که در دهه ۱۹۸۰ فعال بود، به دست آمده است. این عضو گروه مدعی شد خوزه منندز‌ که در آن زمان به‌عنوان مدیر اجرایی در شرکت ضبط «آر سی اِی» کار می‌کرد، در جریان بازدید از خانه منندز به او مواد مخدر داد و ‌ تجاوز کرد.
 

لایل امروز 57 ساله است و در مصاحبه‌ای که در زندان با تی‌ام زد وابسته به شبکه فاکس داشته، گفته ‌: «من و برادرم به شدت امیدواریم؛ امیدواری برای آینده چیز تازه‌ای برای ماست. فکر می‌کنم اریک هم با من هم‌نظر باشد. ما زمان زیادی صرف امید داشتن نکرده‌ایم.»  جنایتی که برادران منندز سه دهه پیش مرتکب شده‌اند، بسیار تکان‌دهنده بود.


بی‌بی‌سی در این باره نوشته است که پرونده‌ آن‌ها نه‌فقط کشور را به خاطر ماهیت خشونت‌آمیز و ظالمانه‌اش ‌شوکه کرد، بلکه ‌ جلسات دادگاهش هم رویدادهای هیجان‌انگیزی داشت. در اولین محاکمه‌، دو برادر جزئیاتی از سال‌های سوءاستفاده جنسی پدرشان از آن‌ها را افشا کردند که باعث شد ‌ هیات منصفه به اتفاق ‌آرا نرسند.  اما در جلسه دوم دادستان‌ها تردیدهایی درباره این ادعاها ابراز و استدلال کردند که این دو برادر از سر طمع دست به این جنایت زده و می‌خواستند ثروت والدین‌شان را به ارث ببرند. هیات منصفه با این نظر موافق بود و این دو برادر گناهکار شناخته شده و به حبس ابد بدون امکان آزادی مشروط محکوم شدند. 

یکی از کابوس‌های ‌‌دو برادر این بود که به زندان‌های جدایی فرستاده شوند؛ این کابوس در سال 1996 تحقق یافت و آن‌ها را از هم جدا کردند که فاصله‌شان خیلی از هم دور بود و دو برادر سال‌ها همدیگر را ندیدند تا دوباره بعد از بیش از 20 سال دوری در سال 2018 به زندانی در کالیفرنیا منتقل شدند.  طی دهه‌ها برادران منندز بارها درخواست آزادی مشروط کرده‌‌اند که هر بار رد شده ‌ اما اخیراً فهمیده‌اند که ممکن است در نهایت به آن‌ها آزادی مشروط داده شود. جلسه استماع برای آزادی مشروط در اواسط آوریل برگزار خواهد شد و ممکن است این این دو برادر بالاخره بعد از 30 سال آزاد شوند.