از اون بالا کفتر می‌آیه؛ آب هم که هیچ!
در نکوهش آبیاری بوستان‌ها و فضای سبز شهری توسط کارگران بی‌خیال
هفت صبح| در این چند روز گذشته گزارش‌هایی کار کردیم درباره اینکه منابع آب در حال تمام شدن است و خشکسالی و از این حرف‌ها اما از مدت‌ها قبل نکته‌ای به شدت ذهن مرا درگیر کرده بود و هر بار که می‌خواستم راجع به این بی‌خیالی حرص‌درآور دوستان بپردازم و یادداشتی بنویسم، کاری پیش می‌آمد و بی‌خیال می‌شدم تا اینکه با همین گزارش ترسناک بی‌آبی ایران در آینده، مجاب شدم هرطور شده به معضلی که ماه‌ها و تقریبا هرروزه با آن مواجه هستم، اشاره و آن را با شما در میان بگذارم که مطمئنم شما هم بارها آن را دیده‌اید.
القصه... برویم سر اصل مطلب؛ در همین فصل بهاری که گذشت حتما چشم‌تان به آسمان بوده و انتظار باران را کشیده‌اید تا هوای شهر را کمی تمیز و لطیف ببینید و سدها را پرآب؛ البته اتومبیل‌سواران هم قبل از رفتن به کارواش حتما در هواشناسی گوگل روی گوشی خود وضعیت آب و هوا را چک می‌کنند و مطمئن از عدم بارش باران روانه کارواش می‌شوند تا لااقل ماشین‌شان چند روز بیشتر تمیز بماند؛ اما کور خوانده‌اید! فکر یک جا را نکرده بودید.
الان عرض می‌کنم خدمت‌تان؛ ماشاءالله تمام خیابان‌‌ها و اتوبان‌ها و معابر تهران در محاصره فضای سبزی است که توسط شهرداری تهران ایجاد شده. (دست شهرداری درد نکند) اما مشکل دقیقا همین جاست؛ جایی که به آبیاری درختان و چمنهای فضای سبز توسط کارگران بی‌خیال بعضا افغان برمی‌گردد که مسئول آبیاری این درخت‌ها و چمنهای زبان بسته هستند. (راستی چرا این کارگران زحمتکش افغان هنوز مشمول خروج از ایران نشد‌ه‌اند؟!)
ببینید این شکلی است که آبیاری مثلا مکانیزه شده.(البته بعضی جاها؛ نمونه خنده‌دار آن را آخر مطلب می‌نویسم) یعنی اینکه دیگر آن کارگر محترم مثل سابق شلنگ آب طویل و سنگین را به دوش نمی‌کشد که تا درختان و چمنهای منطقه وسیع محل کارش را آبیاری کند.
سرتاسر چمن‌ها مجهز به لوله‌کشی زیرسطی و آب‌فشان‌ها و فواره‌ها شده‌اند (امیدوارم اسمش را درست نوشته باشم) که کارگر محترم فقط باید این آب‌فشان‌ها را نصب کند و جهت آنها را کنترل که به همه چمنهای بخت‌برگشته آبرسانی انجام شود.
یک مورد را مثلا در بلوار جاده مخصوص نزدیکی‌های ایران‌خودرو دیدم. آن روز با چک کردن هواشناسی و مطمئن بودن از عدم بارش باران، به کارواش رفته بودم اما یک باره دیدم خیابان پُر از آب حاصل از آبیاری چمنهای بلوار است که از بس آب خورده بودند دیگر خاک جایی برای فرو خوردن آب نداشت و در نتیجه سیل راهی جاده شده بود.
کارگر زحمتکش مسئول آبیاری کجا بود؟ عرض می‌کنم. زیر سایه یک درخت لمیده بود و کلاه حصیری روی صورتش و هندزفری درگوش (فکر کنم داشت آهنگ از اون بالا کفتر میایه شهاب تیام را گوش می‌کرد یا همچین چیزی) جاده را آب برده بود و او را خواب.
همین جا بود که آب و گل حاصل از عبور ماشین جلویی ماشینم را مثل خودروهای زمان جنگ کرد که با گِل استتار می‌کردند. (اغراق کردم البته) نمونه‌های از این دست زیاد است و خودتان هم بارها با آن مواجه شده‌اید.
یکی دیگر هم که تقریبا 4 ماه است هر روز بدون اغراق آن را می‌بینم، مربوط می‌شود به اتوبان یادگار امام (جنوب به شمال بعد از پمپ بنزین). جایی که درخت‌ها و شمشاد‌های بلوار بین دو اتوبان را آبیاری می‌کنند. به این شکل که از شمال به جنوب چون سرازیری است، آب را در بالادست رها می‌کنند تا به سمت درخت‌های پایین‌دست برسد و درختان و... سیراب شوند اما در این مسیر چند کیلومتری طولانی اینقدر گیر و گور در مسیر کانال آبیاری وجود دارد که بدون نظارت آقای کارگر مسئول، تقریبا تمام آب راهی اتوبان می‌شود و لاستیک خودروها را در این گرمای طاقت‌فرسا خنک می‌کند و ماشین‌ها را کثیف.
نمونه آخر هم مربوط می‌شود به یک سیستم نوین(!) آبیاری که بیشتر شبیه کمدی است. در یکی از خیابان‌های کوی بیمه در شهرک اکباتان عصرها کامیون آبیاری را می‌بینید که کارگر شوربخت آن شلنگ آب فشار قوی در دست با چه مشقتی درختان را آبیاری می‌کند.
اینطوری است که راننده با سرعت هرچه تمام‌تر در حال رانندگی است و کارگر بی‌نوا باید همزمان از بین انبوه خودروهای پارک شده در حاشیه خیابان، درختان را آبیاری کند. الحق که دستش درد نکند تمام پیاده‌رو و ماشین‌ها را حسابی می‌شوید . درختان هم که خب ملتمسانه در حسرت یک قطره آب می‌مانند.
به همین سادگی ماه‌هاست که هدر رفت آب را در شهری می‌بینم که به شدت با کمبود آب مواجه است و مسئولان محترم، تیرآهن را در چشم خود نمی‌بینند اما سوزن را در چشم مردم به خوبی رویت می‌کنند و مدام از صرفه‌جویی آب دم می‌زنند و از جریمه پرمصرف‌ها و... سخن می‌گویند. گرچه شهرداری مدعی است که برای آبیاری درختان تهران از پساب استفاده می‌کند که خب باز هم چیزی را عوض نمی‌کند.
کاری نداریم... مردم که اکثرا واقعا قدر آب را می‌دانند و اعتقاد دینی و قلبی به صرفه‌جویی دارند اما شما مسئولین چرا با آگاهی از این سیستم فشل آبیاری بوستان‌های تهران و آن کارگران بی‌مسئولیت، بی‌خیال هستید؟! دیگر اینجا به آن مشکل سیستم کشاورزی غرق‌آبی و کشت محصولات آب‌بر و حفر چاه‌های غیرمجاز و... نمی‌پردازیم که همین مشکلات کم‌آبی را چندین برابر کرده. همین دیگر... موفق باشید دوستان.
