رابطه عجیب پیتزا و فراری
یادداشت محمد طالبیان در باشگاه مشتزنی با موضوع : ماشین‌های عصر ما
روزنامه هفت صبح، محمد طالبیان| برای فوتبالیست‌های چند صد میلیون یورویی، اتومبیل شاید مهم‌ترین بخش از برند شخصی آنها باشد. چهره‌هایی که در خارج از زمین تنها سوار بر اتومبیل است که دیده می‌شوند. طرفدارها بعد از تمرین منتظرشان باقی می‌مانند که با خودروهای لوکس و متنوع برایشان دلبری کنند.
شاید لحظه‌ای ترمز کنند و شیشه پایین بیاورند که چند امضایی به بچه‌های کم سن و سال بدهند. اتومبیل برای فوتبالیست شاید حتی از باشگاه هم مهم‌تر باشد. بودند چهره‌هایی که برای یک اتومبیل، باشگاه عوض کرده‌اند و از طرفی بودند کسانی که به لیگ قهرمانان و بالا بردن جام گوش فیلی نه گفتند تا شاید مجبور نشوند چند روزی فراری قرمز رنگ خود را در پارکینگ خانه باقی نگه دارند.
زلاتان برای سال‌ها با گل‌های عجیب و غریب، تیکه‌های بامزه و غروری شناخته می‌شد که حتی چهره‌ای همچون گواردیولا هم توان مقابله با آن را نداشت. زلاتان عاشق قهرمانی در اروپا و فراری بود. بخش دوم را به راحتی در اختیار گرفت. به تورین که رسید اولین سفارشی که داد یک فراری قرمز رنگ بود.
اکسور که مالکیت یوونتوس را برعهده دارد، فراری را به عنوان یکی دیگر از زیرمجموعه‌های خود در اختیار گرفته و به سرعت برای جلب رضایت ستاره سوئدی، جدیدترین مدل انزو را در اختیار او قرار داد. ایبرا تورین و میلان را با فراری‌های رنگارنگ خود فتح کرد. رایولا همیشه او را برای خرید اتومبیل سرزنش می‌کرد اما به قول زلاتان او چه می‌فهمید از ماشین.
مینو فقط پیتزا را می‌شناخت و چیزی از ماشین سر در نمی‌آورد. اوضاع اما برای ایبرا به خوبی پیش نرفت. اینتر را به مقصد بارسا ترک کرد تا در ترکیب قدرتمند آن روزهای پپ به قهرمانی اروپا برسد. با این حال تصور موجود از بارسا با واقعیت محدودکننده آن تفاوت‌های بسیاری داشت.
روز اول که به تمرین تیم رسید، پپ او را کنار کشید و توضیح داد که اینجا حتی بزرگ‌ترین ستاره‌های تیم هم با فراری سر تمرین نمی‌آیند. احتمالا درست پیش‌بینی کرده‌اید، زلاتان همان دوران هم خود را بزرگ‌تر از ستاره‌هایی همچون ژاوی و مسی در نظر می‌گرفت. هیچ چیز نمی‌توانست زلاتان و فراری‌هایش را کنترل کند.
روز دوم که سر تمرین رفت با برخوردی متفاوت از سوی پپ روبه‌رو شد. مشخص بود که اختلاف نظر وارد مرحله‌ای تازه شده. اول نوبت سکوت و قطع ارتباط کلامی رسید و در ادامه جای پارک زلاتان با سطل زباله پر شد. اختلاف نظر پپ و ایبرا شاید بر سر ماشین شروع شده باشد اما در ادامه ابعاد فنی و اخلاقی مختلفی را در بر گرفت و نهایتا به جدایی ستاره سوئدی منتهی شد.
این البته اولین و تنها دردسر زلاتان در دنیای سوپراتومبیل‌های ایتالیایی نبود. زمانی که اولین قرارداد حرفه‌ای خود را با آژاکس امضا کرد، تمام حقوق ابتدایی خود را خرج خرید اتومبیل کرد. مینو رایولا، ایجنتش در آن بازه زمانی تصمیم گرفت این جوان آشوبگر را وارد فضایی کاملا کنترل شده کند. اتومبیلش را گرفت و قرار شد تا نیم فصل این وضعیت ادامه پیدا کند.
تنها راه زلاتان برای پس گرفتن اتومبیلش، حضور در صدر جدول گل‌زن‌های هلند بود. کاری که برای ستاره مغرور اروپا هدفی ساده و دست یافتنی بود. رایولا در آن لحظه تصمیمی تاثیرگذار گرفت و آینده موکل خود را برای همیشه تغییر داد. اگر زلاتان هم مانند امثال بالوتلی به حال خود رها می‌شد، بعید نبود در ابتدای دهه سوم زندگی‌اش با فوتبال خداحافظی کند.
زلاتان اما دوام آورد و خود را به عنوان یکی از بهترین‌های دنیا ثابت کرد. با این حال ماجراجویی ایبرا در دنیای اتومبیل‌های خاص و کمیاب به پایان نرسید. خودش می‌گوید سرعت بزرگ‌ترین علاقه‌اش بعد از فوتبال است و اتومبیل شاید امن‌ترین راهی باشد که با این علاقه ارتباطی نزدیک و قابل لمس داشته باشد.
