خطر ریزش بهمن حتی بدون برف
درباره هواشناس‌ها و مهران مدیری.
روزنامه هفت صبح| یک: سه‌شنبه خبر آمد که تهران امشب یخ می‌زند (یعنی سه‌شنبه شب)، خب ساعت ده شب که برمی‌گشتم خانه با عصبانیت و از شدت گرما، شال‌گردنم را باز کرده بودم و در خیابان آقایانی را می‌دیدم که با یک‌لا پیراهن در حال تردد هستند. هوا هم حتی از 12درجه پایین‌تر نمی‌آمد. یخ کردن که اصلا یک رویا محسوب می‌شد. گفتیم ای بابا!
دیروز هم هواشناسی هشدار داده که در آخر هفته، احتمال ریزش بهمن در کوه‌های شمال تهران وجود دارد و کوهنوردان نروند! خب دیروز هوا یک‌خرده پاک بود و کوه‌های تهران با شفافیت عرض‌اندام می‌کردند. در نیمه‌شرقی این کوه‌ها دریغ از یک تکه برف. قهوه‌ای و قهوه‌ای. در نیمه شمالی دو سه تا رگه باریک برف آن بالاها، احتمالا حوالی توچال به‌چشم می‌خوردند.
همین. بعد هواشناسی، نه احتمال برف یا باران که از وقوع ریزش بهمن خبر داده. آخر ما که متخصص نیستیم اما از بچگی می‌دانیم که باید اول برف بیاید آن‌هم برف بسیار انبوه تا بهمن هم پشتش بیاید. چطور در هواشناسی هشدار نارنجی صادر کرده‌اند؟ نکند من به اقتضای بالا رفتن سنم بدبین و خرده‌گیر شده‌ام؟
اشتباهات هواشناسی در پیش‌بینی‌ها موجب شده که مدیر و رئیس و کارشناسان این سازمان به چهره‌های تلویزیونی و رادیویی و رسانه‌ای بدل شوند که مدام با چهره‌هایی خندان(!) در حال توضیح دادن این هستند که چرا پیش‌بینی‌هایشان غلط از آب در‌می‌آید!.
من بعید می‌دانم سازمان هواشناسی و کارشناسان زحمتکش آن بتوانند این سرمایه اجتماعی فروریخته امسال را در سال‌های بعد ترمیم کنند. یک پل اعتماد بین هواشناسی و مردم شکسته شده است. حالا به‌خاطر کمبود تجهیزات است (خودشان این عقیده را دارند)، به‌خاطر به‌روز نبودن دانش و معلوماتشان است (دلسوزان این عقیده را دارند) و یا به‌خاطر اشتباهات فردی و خدای‌ناکرده سهل‌انگاری است (بددلان منتقد بر این ایده پافشاری می‌کنند)،
هرچه هست در حال تجربه یکی از بدترین دوره‌های سازمان هواشناسی از منظر افکار عمومی هستیم و فرو افتادن جایگاه آنان. ما از حضور مدیران زن در منصب‌های مدیریتی دولتی استقبال می‌کنیم اما بد نیست که یک ارزیابی از عملکرد خانم تاج‌بخش مسلمان عرضه بشود.
دو: مهران مدیری در اولین برنامه اسکار درخشان بود. جمع بسیار خوبی را گرد آورده بود. الیکا عبدالرزاقی و سحر ولدبیگی و رضا نیکخواه و البته نصرالله رادش. که خب رادش کمی از انرژی آن سه نفر دیگر عاری بود.
به‌هرحال هم مدیری بار دیگر در فرم خوب خود ظاهر شده بود و سعی می‌کرد طعنه‌ها و متلک‌هایش را کنترل‌شده و حساب‌شده بر زبان بیاورد و هم عبدالرزاقی و ولدبیگی و نیکخواه درخشان بودند و یک سرگرمی بی‌خطر و جالب را برای بینندگان به ارمغان آوردند. امیدواریم در قسمت دوم هم این استانداردها حفظ بشود و مدیری از آن عرضه پرحرفی که بعضی‌وقت‌ها مایه افت پرفورمنس او می‌شد، دوری کند.
