صندوقدارها بیشتر از کادر درمان در معرض خطر کرونا
روزنامه هفت صبح | رضا ملک‌زاده، معاون پژوهشی سابق وزیر بهداشت را با ماجرای استعفا و حاشیه‌های آن به یاد دارید؟ او که قبل از داشتن هر نوع سمتی در وزارت بهداشت، به تحقیقات و پژوهش‌های بزرگ در حوزه بهداشت و درمان ایران معروف بوده است، قبل از استعفا و در ماه‌های آخر بهار همین امسال، در مورد میزان شیوع کرونا و نحوه انتشار آن پژوهش مفصلی انجام داده است.
این پژوهش که با سرمایه‌گذاری معاونت پژوهشی وزارت بهداشت انجام شده و ۱۸ شهر در ۱۷ استان را بررسی کرده، به تازگی در مجله آنلاین «لنست» که ویژه بیماری‌های عفونی است منتشر شده و اطلاعات جالب زیادی هم دارد، اما به دلیل اینکه تقریبا هفت ماه از پایان نمونه‌گیری‌های آن می‌گذرد، شاید ما به عنوان مردم عادی نتوانیم از بخش بزرگی از یافته‌های آن استفاده کنیم، با این وجود بخشی از این پژوهش برای ما هم جالب است.
تا پایان آزمایش گروه دکتر ملک‌زاده، رشت و قم بیشترین شیوع و سنندج و اصفهان کمترین شیوع کرونا را نشان می‌دادند. این را در نظر داشته باشید که این پژوهش فقط به افراد مبتلا نپرداخته، بلکه وجود پادتن در بدن افراد را هم چک کرده و در نهایت به این نتیجه رسیده که تا آن‌موقع در شهرهای رشت و قم درصد بیشتری از مردم با کرونا مواجه شده و به آن مبتلا شده‌اند.
در نتیجه‌گیری‌های پژوهش یکی از دلایل این موضوع ورود زودهنگام کرونا به این شهرها به عنوان دلیل اعلام و پیش‌بینی شده که اگر پروتکل‌های بهداشتی رعایت نشود، شهرهای کل کشور به همین سهم از ابتلا خواهند رسید. جالب اینکه همین حالا هم با وجود نارنجی شدن خیلی از شهرهایی که وضعیت قرمز داشتند، هنوز چند شهر مختلف در استان گیلان در وضعیت قرمز و خطرناک به‌سر می‌برند. در بخش دیگری از پژوهش وزارت بهداشت به مشاغلی اشاره می‌شود که بیشتر از بقیه در معرض خطر هستند و
درصد شیوع در بین آنها بسیار بالاست:
۱-صندوقداران فروشگاه‌های زنجیره‌ای
۲-پزشکان و پرستاران خط اول درمان
۳-کارمندان بانک
۴-پرسنل داروخانه
۵-رانندگان تاکسی
۶-پرسنل بهداشتی غیر خط اول درمان
در این پژوهش تاکید شده که به نظر می‌رسد کاهش حضور افراد در محل کار از اهمیت بالایی برخوردار است، چراکه با وجود رعایت پروتکل‌ها، میزان شیوع بیماری در محل کار، به دلیل ساعت‌های طولانی حضور و انجام کارهایی مثل خوردن، نوشیدن و… بسیار بالاست. از طرفی محل کار می‌تواند حلقه اتصال گروه‌های مختلفی باشد که در محل‌های مختلف آلوده شده و آلودگی را به حلقه‌های دیگر منتقل می‌کنند.
نزدیک به ۴۰ درصد کسانی که در این پژوهش مورد مطالعه قرار گرفتند پادتن ویروس را در بدنشان داشتند اما هیچ‌گونه علامتی از خود نشان نداده بودند. این یعنی تعداد افراد مبتلاشده و ناقل در یک زمان معین بسیار بیشتر از چیزی است که به نظر می‌رسد. جالب اینکه پژوهش می‌گوید میزان پادتن در بدن کسانی که ابتلای آنها با علائم همراه بوده به طور چشمگیری بیشتر از کسانی است که علامتی نداشته‌اند، بنابراین شاید احتمال ابتلای مجدد آنها در بازه زمانی طولانی بیشتر از افراد دارای علامت باشد.
نکته دیگر اینکه طبق این پژوهش، سهم افراد مبتلا نسبت به جمعیت در ایران تا تاریخ اتمام پژوهش، بالاتر از کشورهایی مثل آمریکا و اسپانیا بوده است که دو احتمال برای آن در نظر گرفته شده؛ یکی ورود زودهنگام کرونا به ایران و دیگری عدم رعایت پروتکل‌های بهداشتی و اعمال سیاست‌های مراقبتی.
