داستان ژانویه ۶۰میلیون تومانی در تهران
روزنامه هفت صبح، ابراهیم افشار | آیا راست است که ایرانی‌ها تهِ هر جشن را درمی‌آورند؟ چه به رسوم و سنن خودشان مربوط باشد چه اصلا نباشد؟ منظورم جشن‌های زرتشتی فروردینگان و مراسم نیایش‌های شاه ورهرام ایزد و اسفندینگان و سپندارمذگان نیست. درباره اینکه گروهی از هموطنان غیور ایرانی از نوع غیرمسیحی که از همین الان کاج‌هایشان را خریده و پاپانوئل‌هاشان را توی کمد پنهان کرده‌اند و دارند خودشان را برای پیش‌درآمدهای جشن‌های ژانویه هلاک می‌کنند و هیچ توجهی هم به تیکه‌پراکنی‌های جماعت مخالف‌خوان در شبکه‌های مجازی ندارند موضعی ندارم.
حتی نمی‌خواهم از ابعاد پیچیده یک روانشناسی اجتماعی درباره عده‌ای که خودشان را قاطی هر جشنی می‌کنند سخن بگویم یا درصدد تحلیل جامعه‌شناسی آن باشم. در نقطه مقابل، حتی برای آنهایی که حرص می‌خورند و گمان دارند که این همه شراکت در جشن‌های ژانویه به وسیله غیرمسیحی‌ها یک پدیده کاملا نوظهور است نیز همذات‌پنداری نمی‌کنم. فقط برای فلاش‌بک هم شده، روزنامه‌های قدیم‌الایام را حاضر کرده‌ام که ببینید این جماعت جشن‌ندیده که به‌تازگی به بوقلمون‌خوری افتاده‌اند، ۵۰،۴۰سال پیش هم اسب‌شان را برای حضور پرشور در همه‌رقم جشن به ویژه ژانویه‌ها زین کرده بودند و عین خیال‌شان هم نبود!
خواهشا به روزنامه‌های هشت دی ۱۳۵۶ دقت کنید. جماعتی که میلیون‌ها دلار برای خوش‌باشی‌های جشن‌های ژانویه در تهران هزینه کرده‌اند و آنقدر افراط کرده‌اند که جایی برای طفلی ارمنی‌ها و آسوری‌ها خالی نگذاشته‌اند! داستان آنقدر بیخ پیدا کرده که روزنامه اطلاعات در گزارش خود نوشته که «خوشگذران‌های ایرانی در هتل‌ها و باشگاه‌ها جایی برای هفتصد‌هزار مسیحی ایرانی خالی نگذاشته‌اند!»
خواهشا به لید گزارش این روزنامه توجه کنید:«نه. این باورکردنی نیست. من هرگز شب سال نو را در میان این همه جمعیت غیرمسیحی نگذرانده بودم و در هیچ شهر مسیحی‌نشینی این همه امت عیسی را که در شب ژانویه مجبور باشند به حضار خانه‌ها پناه ببرند ندیده بودم چراکه ۶۰ هتل و باشگاه و سالن تهران چهارونیم میلیون نفری، زیر پای ۵۰هزار ایرانی … خوشگذران که قریب میلیون‌ها دلار پول خرج کرده بودند می‌لرزید و دیگر جایی برای مسیحیان و خاچ‌پرستان باقی نمانده بود!»
این روزنامه در گزارش خود درباره پیشینه شب‌نشینی‌های ژانویه آورده که«از ۱۳۴۰ سال پیش که پادشاه خسرو پرویز برای همسر ارمنی تبارش شیرین در کاخ تیسفون جشن سال نو مسیحی را برگزار کرده بود تاکنون همیشه جشن‌ها و پایکوبی‌های سال‌نو مسیحی در کشور ما در انحصار پولدارها و خوشگذران‌های غیرمسیحی بوده است. این دست‌اندازی به جشن سنتی هم‌میهنان مسیحی ما از چند سال پیش آنان را به چاره‌جویی واداشت.
بدین معنی که پیروان مسیحی برای اینکه در شب ژانویه با مشکل بی‌جایی روبه‌رو نشوند دور بعضی از سالن‌ها و باشگاه‌ها را با تابلوی «حضور غیرمسیحی ممنوع» حصار کشیدند.» اطلاعات افزوده:«بهای بلیط‌های شب‌نشینی‌های ژانویه امسال از ۲۰۰ تومان (حدود ۳۰ دلار آن روز) شروع می‌شود و از هزار تومان (حدود ۱۵۰ دلار) می‌گذرد و به همت‌عالی می‌رسد. امسال در تهران شب ژانویه با۶۰میلیون تومان (حدود ۹ میلیون دلار) هزینه برگزار می‌شود و بی‌تردید باید این شب را گران‌ترین شب تهران نامید. تهرانی‌های پولدار و خوشگذران به قول معروف در این شب عین ریگ پول خرج می‌کنند.»
اطلاعات همچنین آورده که «سال گذشته جشن شب ژانویه به علت مصادف بودن با ایام سوگواری عاشورا برگزار نشد اما امسال (۱۹۷۸) تهرانی‌ها برای برگزاری مجلل این شب، سنگ‌تمام گذاشته‌اند. از یک هفته پیش تمام هتل‌ها و رستوران‌ها ذخیره شده است.۶۰محل مختلف از هتل تا تریا برنامه مخصوص گذاشته‌اند که بلیط دونفره کوبل می‌فروشند. گران‌ترین جا هتل آریاشرایتون است که قیمت کوبل آن هزارتومان تعیین شده.
هتل هیلتون امسال چوب حراج زده و برای شب ژانویه کوبلی ۶۰۰ تومن می‌گیرد.»به نوشته اطلاعات دوسال پیش از آن در سال ۵۴ «حدود ۱۱۰هزارنفر در ۴۲ هتل باشگاه، رستوران و سالن در شب ژانویه ۱۵میلیون تومان (بیشتر از دو میلیون دلار) پول غذا و دسر داده‌اند که با بقیه مخلفات از ۲۵میلیون تومان رد شده است.(طبق عوارض رسمی شهرداری) در حالی که امسال این هزینه شش برابر شده است.
دستمزد خواننده‌ها در این شب سر به جهنم می‌زند. یک مقام آگاه در بخش درآمدهای شهرداری گفت«امسال ۱۵۰هزارنفر در ۶۰سالن شرکت می‌کنند و رقم خرج و برج‌شان از ۶۰میلیون تومان می‌گذرد.» شاید تفاوت‌های ژانویه در این نیم قرن اخیر در این باشد که اگر در دهه ۵۰، جماعت به شدت متمول و تقریبا تازه به دوران رسیده تهرانی با میلیون‌ها دلار ریخت‌وپاش، تهِ جشن ژانویه را درمی آوردند
در این سال‌ها مدل این پدیده در شبکه‌های مجازی چنین نمود دارد که نوبت به یک طبقه بی‌طبقه و توده بی‌نشان رسیده است که می‌خواهند به هر بهانه‌ای کاجی چراغانی کنند و خود را با رساندن به صفوف شهروندهای مسیحی دهکده جهانی به‌روز کنند! البته به یاد داشته باشیم که در همان زمان‌ها هم اقشاری از ارمنی‌ها و آسوری‌ها نیز متقابلا در جشن‌های نوروز طرف مقابل شرکت می‌کردند اما نه دیگر اینقدر که تهش را طوری دربیاورند که جایی برای عیدبازی ایرانی‌های مسلمان نگذارند!
