بشار اسد و بن‌سلمان؛ صلحی که نافرجام ماند
نظام سوریه در تلاش است تا روابط سابق خود با کشور‌های عربی را از سر گیرد و دلیل آن، بسته بودن در‌های دولت‌های اروپایی و آمریکا در برابر دمشق است،هر چند که با دولت‌هایی نظیر روسیه و چین در ارتباط است. نظام بشار اسد از طریق رسانه‌های وابسته به خود به دنبال اظهار نزدیکی با عربستان سعودی است و همین مسئله، باب سوال در مورد دلایل این اقدام را می‌گشاید، به‌ویژه آنکه عربستان سعودی در حمایت مالی معارضان سوری نقش داشته و از این حیث دشمن نظام سوریه محسوب می‌شود.
پیگیری رسانه‌های سوریه وابسته به رئیس‌جمهور این کشور نشان می‌دهد که دیگر مانند سال‌های قبل تظاهرات‌کنندگان را متهم به دریافت حمایت مالی از دولت‌های منطقه نمی‌کند. درست است که نظام اسد روابطی با برخی دولت‌ها مانند امارات، بحرین و عمان دارد،اما تاثیرات منطقه‌ای عربستان بسیار گسترده‌تر از این دولت‌هاست.
نظام اسد از یک انزوای بین‌المللی گسترده که از منطقه تا دولت‌های بزرگ در خارج منطقه را در بر می‌گیرد، رنج می‌برد، از این‌رو سال‌هاست که به دنبال عادی‌سازی روابط با دولت‌های جهان و بازیابی نقش خود در جامعه عربی است،تا اقتصاد سوریه را بهبود بخشیده و از حمایت عربی بهره‌مند شود.بنابراین، نظام سوریه می‌خواهد عربستان پل ارتباطی آن برای بهبود روابط عربی‌اش و چه بسا دلیلی برای بازگشت آرام آن به سازمان‌ها و مجامع بین‌المللی باشد.
احمد حربی،تحلیلگر سیاسی معتقد است که نظام بشار اسد به تنهایی حرکت نمی‌کند و امروز تصمیماتش به تصمیمات روسیه و ایران وابسته است، از این رو تنها در چارچوب دیدگاه‌های این دو قدم بر می‌دارد، به‌ویژه آنکه وزیر خارجه روسیه به فردی برای بهبود وجهه اسد تبدیل شده و به‌نظر می‌رسد در اقناع قطری‌ها و سعودی هنوز موفق نبوده است.
وی در گفت‌وگو با الخلیج آنلاین افزود:«چراغ سبز اسد به عربستان از مدتی پیش شروع شده و مسئله جدیدی نیست،اما روند آن با ظهور بحران کرونا و بهبود روابط سوریه با امارات سرعت گرفته است.ریاض هرگز روابط خود را با نظام اسد عادی‌سازی نمی‌کند چراکه این امر موجب تضعیف موضع سعودی‌ها در جریان مذاکرات جاری با ایران می‌شود و اسد برگه مهمی در پرونده‌ای است که در عراق در حال بررسی است.»
حربی تاکید کرد: عربستان روابط خود را با اسد از سر نمی‌گیرد،به این دلیل که انتخاباتی در سوریه برگزار شده که مورد تایید سازمان ملل و اغلب دولت‌های موثر در پرونده سوریه مانند ایالات متحده، اروپا و ترکیه نیست.علاوه بر اینکه بازگشت اسد به رابطه با عربستان،به معنای تنش بیشتر با دولت جو بایدن است که تاکید کرده سیاست واشنگتن در سوریه در قالب تمدید تحریم‌ها علیه آن ادامه می‌یابد.
این تحلیلگر خاطرنشان کرد که وتوی آمریکا علیه تعامل با نظام اسد مانع بازگشت بشار به جامعه عربی می‌شود،جایی که برخی نظام‌های عربی می‌خواهند به پرونده بهار عربی پایان دهند اما عدم تمایل سعودی و قطر حداقل این امر را غیرممکن می‌کند.وی در پایان تصریح کرد: بشار اسد بیش از هر زمانی به ثروت دولت‌های منطقه نیاز دارد چراکه نظام سیاسی‌اش هنوز از استقرار لازم برخوردار نیست و اقتصاد سوریه رو به فرسایش و فروپاشی است،زیرساخت‌ها تقریبا از میان رفته و شهر‌ها ویران شده‌اند.
بنابراین، سرمایه‌گذاری‌های خارجی می‌تواند سوریه را از شرایط موجود خلاص کند.اما سوال مهم آن است که آیا این دولت‌ها که روابط خود را با سوریه عادی کرده‌اند، جسارت سرمایه‌گذاری در آن را دارند؟ به گمان من، با وجود قانون سزار و تحریم‌ها، این امر غیرممکن است. (ترجمه مطلب از سایت انتخاب)
