این متن حاوی هیچگونه قُپی و خودنمایی نیست
روزنامه هفت صبح، آرش خوشخو | چندتایی از کشورهای دنیا را دیده‌ام و راستش دیگر ولع خاصی برای جهانگردی ندارم. نه اینکه خفن باشم و مثلا چشم و دل سیر. نه. هنوز از اقامت در هتل و سیاحت و فراغت لذت می‌برم. اما به تجربه متوجه شدم که بهترین سفرهایم در همین ایران بوده است.
دیدن منظره به هم رسیدن اقیانوس هند و اطلس جالب بودند و یا تماشای پهنه کوه‌های آلپ از فراز ابرها و قله‌های مرتفع و یا غوطه خوردن در بازارهای بی‌انتهای جزیره گوا. یا حس سرخوشی تن‌آسایانه بیروتی‌ها در سواحلی که آشتی آفتاب و خاک و هوا هستند. همه این‌ها را می‌دانم.
اما طبع بومی من بهترین خاطراتش را از بنادر و جزایر آفتابی جنوب ایران دارد و هوای مرطوب تابستانی شمال ایران. نفسگیرترین و زیباترین مناظری که دیده‌ام در جزیره هرمز بوده است. (به شرط خلوتی و فرار از جمعیت توریست‌ها) یک یاقوت به تمام معنا در پهنه خلیج فارس. هرچقدر برای محافظت از این جزیره هزینه شود کم است.
و خب می‌دانم مقوله محیط زیست هم برای اصولگرایان و هم دولتی‌ها امری پیش پا افتاده است. اصولگرایان که کلا پافشاری بر محیط‌زیست را نوعی کنش لوکس و انحرافی می‌دانند و دولتی‌ها هم که در ترازوی درآمد و قیمت و هزینه سرشان توی حساب و کتاب است و با دودوتا چهارتای معمولی داستان را پیش می‌برند.
به هرحال احساس حضور در هرمز با هیچ چیز دیگری قابل مقایسه نیست. بهترین هتلی که تجربه کرده‌ام هم در ایران بوده است. در هتل عباسی اصفهان آن هم در عید. آری گرانقیمت است اما باز هم در مقابل هزینه‌های سفرهای خارج از کشور به صرفه‌تر است. کسانی که می‌کوبند و می‌روند مثلا دوبی با نفری ۶ یا ۷ میلیون تومان، بهتر است اقامت در این هتل را تجربه کنند.
اتمسفر این هتل کم نظیر است. محوطه آن خودش یک جاذبه گردشگری است و تالارها و راهروها و اتاق‌های ویژه‌اش. البته همان طور که گفتم بیشتر جایگزینی برای سفرهای خارجی به کشورهای همسایه چون هزینه‌هایش سنگین است. بهترین سفرهای دسته جمعی و خانوادگی‌مان به شهرک‌های ویلایی شمال کشور بوده است.
قیمت ویلاها سنگین است اما اگر در ایام عید آنجا نروید و چند خانواده با یکدیگر ویلاهای بزرگ را شریک شوید، روزهای بسیار خوبی را در پیش خواهید داشت. بازی‌های گروهی در محوطه‌های چمن هر ویلا، نزدیکی به ساحل دریا و احساس آرامش و آسایش. با یک چهارم هزینه رفتن به مثلا دوبی و ترکیه می‌توانید در همین محمود‌آباد و نور و بابلسر و متل‌قو از آسایش لازم برخوردار شوید.
بهترین سفرماجراجویانه به همین کویر‌های خودمان است. البته با یک گروه درست و حسابی نه از این جوان‌های هیجان زده که سکوت کویر را نابود می‌کنند و به ابتذال می‌کشانند. بروید در زیبایی‌های انارک و نائین و گرمه و مصر غوطه بخورید. دیگر از زیبایی‌های شیراز و بوشهر و چابهار و خوانسار و سلماس و ارسباران و بندرعباس و مشهد و گرگان و …حرفی نمی‌زنم. همین حرف‌ها را که می‌زنم احساس می‌کنم چقدر ایران را دوست دارم.
