استفاده از آمپول و قرص نوروبیون واقعا معجزه می‌کند؟
روزنامه هفت صبح| حتی اگر طرفدار استفاده از آمپول و قرص نوروبیون یا هر نوع داروی تقویتی دیگری هم نباشید، احتمال زیادی وجود دارد که حداقل یک‌بار به شما توصیه شده باشد که آن را تزریق کنید. آمپولی که استفاده از آن بعد از هربار احساس ضعف و بی‌حالی توصیه می‌شود و روایت مشترکی وجود دارد که بعد از تزریقش سرحال می‌شوید و دوباره به زندگی برمی‌گردید، اما این همه ماجرای نوروبیون نیست و بهتر است کمی محتاط‌تر درباره آن عمل کنید.
رواج استفاده از این آمپول تقریبا به‌اندازه مصرف سرم است و به همان اندازه ماجراهایی درباره تاثیرات فوق‌العاده‌اش وجود دارد. آمپولی که ما به‌عنوان نوروبیون می‌شناسیم، در واقع مدت‌هاست که در بازار ایران وجود ندارد و داروخانه‌ها معادل ایرانی این آمپول یعنی نوروویتامین را به‌جای آن می‌فروشند. اگر این آمپول تقویتی را با همین نام در بازار پیدا کردید، احتمالا از راه‌های غیررسمی وارد کشور شده است.
نوروبیون محصول یک کارخانه مشهور داروسازی به‌نام «مرک» است و وارداتش به‌دلیل سیاست‌های دارویی ایران متوقف شده است. هر دو آمپول ایرانی و خارجی مجموعه‌ای از ویتامین‌های گروه بی هستند که موارد تزریق خاصی برایشان تعریف شده و زمانی کاربرد دارد که واقعا کمبود ویتامین بی داشته باشید. مثل چه مواردی؟
در شرایطی که بیمار مبتلا به سرطان است، مشکل گوارشی دارد و نمی‌تواند ویتامین بی را جذب کند. یا زمانی که امکان دریافت ویتامین بی را از طریق مواد خوراکی ندارد، دچار کم‌خونی شدید است و از محصولات دارای آهن استفاده می‌کند و… تزریق این آمپول تجویز می‌شود. استفاده از قرص متفورمین برای کنترل قند خون هم باعث می‌شود جذب ویتامین ب12 در بدن مختل شود و تزریقش توصیه می‌شود.
حتی زمانی که فرد مبتلا به آنفلوآنزا یا کروناست و بی‌اشتها می‌شود هم این آمپول کاربرد دارد. بیشتر مواد غذایی که به‌صورت روزانه از آنها استفاده می‌کنیم، ویتامین بی و سی بدن را تامین می‌کنند و کمبود این دو ماده به‌راحتی ایجاد نمی‌شود و تقریبا در زندگی شهری امروزی غیرممکن است؛ به همین دلیل تزریق ویتامین بی و استفاده از قرص جوشان ویتامین سی به‌طور عادی معنا ندارد، مگر اینکه بیماری دیگری استفاده از آن را ضروری کند. احساس خوب بعد از تزریق ب 12 هم می‌تواند توجیه علمی یا روانی داشته باشد.
ب کمپلکس خاطره‌ساز
دلیل محبوب بودن نوروبیون و نوروویتامین در ایران این است که برخلاف آمپول مشهور ب‌کمپلکس، ترکیب ب 12 هم وجود دارد که تاثیرش را در خون‌سازی نشان می‌دهد. این ویتامین فقط در محصولات پروتئینی گوشتی وجود دارد و به سختی از راه استفاده از سبزیجات به‌دست می‌آید؛ به همین دلیل این آمپول نسبت به سایر آمپول‌های گروه ویتامین ب کامل‌تر محسوب می‌شود و یکی از دلایلی که افراد بعد از تزریق این آمپول احساس خوبی پیدا می‌کنند، وجود همین ویتامین ب 12 است.
اما به نظر می‌رسد این حجم از تمایل به تزریق نوروبیون در ایران هیچ تناسبی با توصیه‌های آن در کتاب‌های پزشکی و موارد ضروری مصرف آن وجود ندارد.خاطره ترکیب آمپول ب‌کمپلکس و ب 12، مثل خاطره‌ای که از قرص جوشان و شربت مثلثی شکل سانستول باقی‌مانده، مردم را به سمت تزریق نوروبیون و سرم سوق می‌دهد و پزشکان هم برای راضی ماندن مراجعانش به تجویز آن جواب منفی نمی‌دهند.
در تزریق سرم و آمپول ضرر مشهودی وجود ندارد و سرخوشی و حال خوبی ایجاد می‌کند؛ به همین دلیل معمولا پزشکان در تجویز آن سخت نمی‌گیرند. در واقع سعی می‌کنند در اموری که ضرر مشهودی ندارد، به نفع مراجعه‌کننده عمل کنند. ترکیب این دو موضوع راه را برای افزایش مصرف آمپول‌های تقویتی و سرم باز کرده است.
شاید به نوروبیون حساسیت داشته باشید!
هر ترکیب شیمیایی دارویی می‌تواند شوک حساسیتی ایجاد کند و در یک لحظه تمام سیستم ایمنی بدن به آن واکنش نشان دهد و باعث اختلالات قلبی عروقی و حتی فوت شود؛ به همین دلیل همه مراکز درمانی موظفند وسایل احیا و رفع شوک داشته باشند. هر ماده شیمیایی که وارد بدن می‌شود چه به صورت خوراکی، چه به صورت پماد، چه به صورت تزریقی از یک استامینوفن ساده تا داروهای شیمی‌درمانی، می‌توانند در بدن باعث شوک حساسیتی شوند و عملا تا زمانی که فرد حساسیت نشان ندهد
پزشک نمی‌تواند تشخیص دهد که بیمار به آن ماده حساسیت دارد یا خیر؟ فقط داروی پنی‌سیلین تست حساسیت دارد که آن‌هم در بهترین حالت 60درصد قابل اعتناست و داروی دیگری قابلیت سنجش حساسیت را ندارد. تنها راه هم این است که از حساسیت خودتان به یک داروی خاص خبر داشته باشید و دیگران را هم از این موضوع با‌خبر کنید.
یکی از پزشکان عمومی به هفت صبح می‌گوید موارد زیادی از حساسیت به آمپول ب‌کمپلکس دیده شده که حتی منجر به فوت شده است. تنها دلیلی که باعث می‌شود این دارو از نظر مردم بی‌خطر جلوه کند، این است که به نسبت استفاده و تجویز زیاد آن، گزارش شوک و فوتی کمتری وجود دارد. برخلاف پنی‌سیلین که گزارش حساسیت درباره آن بیشتر است.
هر وقت دارویی شوک حساسیتی ایجاد کند، پزشک باید آن را به مراکز بهداشت اعلام و ثبت کند. اگر این موارد در یک بازه زمانی به‌اندازه معنا‌دار و زیادی گزارش شود، آن محصول مورد آزمایش قرار می‌گیرد تا متوجه شوند مشکل در فرآورده‌های آن دارو است یا فقط واکنش بدن بیماران به آن است.
