هفت صبح، مرتضی کلیلی| برگی از تاریخ امروزمان را به اولیویا دی‌هاویلند اختصاص دادیم که در ۲۲‌سالگی با بازی در نقش ملانی همیلتون در فیلم حماسی «برباد رفته» در خاطره‌ها ماندگار شد‌. اولیویا که برخلاف بیشتر نقش‌ها‌، در پشت دوربین زنی قوی و مستقل بود که با شرم و خجالت میانه‌ای نداشت؛ نقش ‌‌«ملانی» مهربان و رنج‌کشیده در فیلم ‌‌‌بر‌باد رفته او را یک‌شبه به شهرت رساند.

 

 از او چه می‌دانیم؟


اولیویا سال 1916 (1295 خورشیدی) در توکیو‌ در خانواده‌ای بریتانیایی - آمریکایی متولد شد. هنوز کودک بود که به همراه خانواده‌اش به کالیفرنیا کوچ کرد. ماکس راینهارت، سینماگر اتریشی ‌کسی بود که استعداد اولیویا ‌‌را ‌‌سال ۱۹۳۵ که تنها ۱۹سال داشت، کشف کرد و در فیلم شکسپیری «رویای شب نیمه تابستان» در برابر دوربین قرار داد. اولیویا‌‌ از همان اولین فیلم‌هایش در کنار ستارگان‌ بزرگی قرار گرفت که راه او را به سوی شهرت و محبوبیت هموار کردند؛ فیلمی که ویوین لی و کلارک گیبل نیز در آن ایفای نقش کرده بودند.مثلا در کنار ارول فلین در فیلم ‌ماجراهای رابین هود‌. ‌ اولیویا‌‌ سال 1939 با اینکه به شهرت کافی رسیده بود، در فیلم معروف ‌برباد رفته‌ ‌نقش ملانی، پرستار مهربان و خوش‌قلب را ایفا کرد که به هرحال در برابر اسکارلت، زن اصلی داستان (ویوین لی) نقش دوم محسوب می‌شد.

 

 رقابت تلخ اولیویا و جون


خواهرش، جون فونتین‌ بازیگر سرشناس سینما بود که در سال ۲۰۱۳ و در ۹۶ سالگی درگذشت. اولیویا  7 سال بیشتر از خواهرش عمر کرد و ۲۶ ژوئیه ۲۰۲۰ بر اثر کهولت سن در ۱۰۴ سالگی و در خواب درگذشت.‌ جون فونتین‌‌ در سراسر زندگی رقیب اصلی او بود! ‌اولیویا ‌‌پیش از ‌جون فونتین‌‌ وارد عرصه بازیگری شد. ‌زمانی که «جون» نیز خواست بازیگر شود، مادرشان نگذاشت از نام خانوادگی دی هاویلند در سینما بهره ببرد و او ناگزیر شد از نام خانوادگی «فونتین» استفاده کند.  ‌

 

رقابت دشمنانه اولیویا و جون‌، دو ستاره عصر طلایی، از ماجراهای معروف عالم سینماست. با اینکه دو خواهر‌ هر دو موفق بودند ‌اما در طول زندگی در رقابتی عجیب با هم دشمنی می‌کردند. اولیویا و جون سالیان زیادی با هم قهر بودند و از موفقیت هم خوشحال نمی‌شدند! جایی که ‌جون ‌‌در گفت‌وگویی مطبوعاتی در اظهاراتی منفی مطرح کرده بود که این مسئله نیز بر کدورت میان دو خواهر افزود...‌ جون گفته بود: «من بودم که اول ازدواج کردم، اول اسکار را برنده شدم و حالا اگر بمیرم مطمئن هستم که عصبانی می‌شود چون باز از او جلو زده‌ام.» اولیویا ‌هم‌ گفته بود:« خواهر من یک شیر بود، من یک ببر بودم‌ و در قوانین جنگل، آنها هرگز دوست نیستند .»
 

شکست در برابر جون و ‌صبر برای نخستین اسکار


سال ۱۹۴۱ ‌‌یک فاجعه کامل برای اولیویا ‌بود؛ نه‌تنها اسکار را برنده نشد، بلکه جایزه بزرگ به خواهرش رسید. جون فونتین که در سراسر زندگی رقیب اصلی او بود! اولیویا ‌ برای دریافت جایزه طلایی هالیوود باید چند سالی صبر می‌کرد؛ او بالاخره جایزه اسکار بهترین ستاره زن را سال ۱۹۴۷ برای بازی در فیلم «هرکس برای خودش» از آن خود کرد. ‌اولیویا سه سال بعد نیز برای بازی در فیلم The Heiress دومین تندیس اسکار را از آن خود کرد. در نهایت اولیویا‌‌ سال ۱۹۵۵ از کالیفرنیا به فرانسه کوچ می‌کند و در پاریس به زندگی ادامه می‌دهد.‌

 

اولیویا همانجا بود که ‌با یکی از همکاران مجله ‌پاری‌مچ‌ ازدواج می‌کند و صاحب دختری ‌به نام ژیزل می‌شود.‌ ازدواجی‌ که منجر به جدایی شد. ‌ هاویلند ‌‌در طول زندگی طولانی‌اش به افتخاری ویژه هم‌ دست یافت و به مسن‌ترین فردی تبدیل شد که لقب «دِیم» (بانوی فرمانده امپراتوری بریتانیا) را دریافت کرد.او درباره این افتخار ‌به مجله پیپل گفته بود: «بی‌نهایت به خود می‌بالم که ملکه مرا به‌عنوان دِیم فرمانده نشان امپراتوری بریتانیا منصوب کرده است.»‌