دستورالعمل کاربردی زندگی به سبک اسکروچ
شما به من بگویید خسیس اما ببینید تهش کی ضرر می‌کند
هفت صبح| دستورالعمل شخصی خودم با عنوان «خسیس باش و مثل پادشاه زندگی کن» را گستردش داده‌ام. خیالتان راحت، چندوقتی می‌شود این کار را انجام داده‌ام و حالا با خاطری آسوده از عملکرد درست و دقیقش می‌توانم آن را به شما هم توصیه کنم.
1- صبح زود بلند می‌شوم، می‌روم صف نانوایی. آنجا کلی آدم می‌بینید با صورت‌های پف کرده. همه‌شان تقریبا هنوز 51 درصد خواب هستند و معلوم نیست از ترس کی بلند شده‌اند، آمده‌اند توی صف ایستاده‌‌اند. وقتی آدم این همه رنج را به جان خریده و باید کلی در صف انتظار بکشد تا شاطر، چانه نان را ورز بدهد، توی تنور بچپاند و بپزد، ممکن است گول بخورد و بیشتر از حد معمول نان سفارش دهد اما من جفت پاهایم را توی یک کفش می‌کنم و فقط یک عدد نان می‌خرم. نان تازه خوب و خوشمزه است. نان بیشتر شاید مصرف نشود، توی یخچال می‌ماند و حتی اگر با مایکروویو دوباره گرمش کنید، بوی کهنگی می‌گیرد. ببینید! فقط بحث پول نیست.
2- شما به من بگویید خسیس اما ببینید تهش کی ضرر می‌کند. مدتی است عادت سرماه گوشت خریدن را ترک کرده‌ایم. به نظرم یک کیلو گوشت چرخ‌کرده کفایت می‌کند. خرید گوشت خورشتی یا مرغ قطعه‌بندی شده بهتر است فقط موقع نیاز و نهایتا چند ساعت قبل آشپزی انجام شود. بعد می‌توانید آن را گرم و تازه بیاورید، بریزید توی غذا و خودتان را از شر گوشت یخ‌زده که به روشی کاملا غیرحرفه‌ای در خانه فریز شده، راحت کنید.
3- برنج ایرانی را در کیسه 10 کیلویی الان رسما بالای یک میلیون و 500 هزار تومان می‌فروشند. انصافا 10 کیلو برنج هم برای ماه زیاد است مگر اینکه عادت داشته باشید کوکوسبزی و کوکو سیب‌زمینی را هم با برنج بخورید. بنابراین سر ماه یک کیسه پنج کیلویی برنج ایرانی سفارش میدهم و نظارتم را روی ظرف برنج بالا می‌برم. به محض اینکه متوجه می‌شوم حجم برنج دارد کم می‌شود، یک کیسه یک کیلویی با قیمت 100 تا 150 هزار تومان می‌خرم و می‌ریزم رویش. این مورد واقعا کار می‌کند.
4- حبوبات واقعا خطرناک هستند. تاریخ انقضا آنها روی بسته‌بندی دو سال قید شده و قیمت‌شان هم بالاست. با این حال عموما یک بسته نخود، لوبیا یا لپه میخرید و می‌ریزید توی ظرف مخصوص و بعد یادتان می‌رود تاریخ خرید بسته کی بوده. همین نخود و لوبیا در آشپزخانه می‌مانند تا وقتی دوباره سراغشان بروید. عوض ولنگاری در خرید حبوبات، بروید یک مغازه و تنها به اندازه نیازتان خرید کنید.
5- نوشابه خانواده از نظر اقتصادی ظاهرا نسبت به بطری‌های کوچک صرفه اقتصادی بیشتری دارد اما در عمل وقتی یکی از آنها را میخرید و به شکل نصف و نیمه مصرف می‌کنید و می‌گذارید در یخچال، مرتبه بعدی که سراغش می‌روید رسما به شربت قند تبدیل شده است. به خودتان نهیب بزنید و بدون تردید خرید نوشابه یک‌نفره را امتحان کنید. تضمین میدهم این روش حتی در مهمانی‌‌ها جواب پس داده است.
6- خرید مایع شوینده لباس در ظرف یک لیتری را به ظرف دو لیتری و بزرگ‌تر ترجیح میدهم. بسته‌بندی‌های کوچک ارزان‌تر هستند و عموما بیشتر از یک ماه دوام می‌آورند در حالی که مایع شوینده لباس در ظرف بزرگ، سنگین است و امکان دارد با کمی غفلت، تاریخ مصرفش بگذرد. تازه موقعی که در کابینت پنهانش کرده‌اید بخشی از کیفیتش را از دست می‌دهد. به خدا جز خوبی چیز دیگری برایتان نمی‌خواهم.
7- سس در طعم‌های مختلف و با بسته‌بندی شیک، قاتل پول و بودجه آدم است. وقتی در فروشگاه به برچسب‌های جذاب و کاربردهای فوق‌العاده‌شان نگاه می‌کنید، اغفال می‌شوید و بدون برنامه‌ریزی دست به خرید می‌زنید. تنها وقتی هیجان فروکش کرد و در ازدحام یخچال بین انبوه شیشه‌ها و بطری‌ها کلی سس تاریخ‌مصرف‌گذشته پیدا کردید، حرف امروزم را به خاطر بیاورید و به شیطان لعنت بفرستید!
8- پنیر و کره وقتی در معرض هوای آزاد قرار می‌گیرند افسردگی می‌گیرند. بخشی از طعم و مزه‌شان از بین می‌رود و حتی شاید کپک بزنند. پس تعارف را کنار بگذارید و قطعات کوچک کرده یا بسته‌بندی کم‌حجم پنیر را توی سبد خریدتان بگذارید. قحطی که نیامده، هروقت تمام شد، یک جدیدش را می‌خریم.
9- شیر استرلیزه مدت‌دار که به اسم شیر پاکتی شهرت دارد را به شیر پاستوریزه موجود در بطری مشهور است، ترجیح میدهم. این طوری اگر خسته و کوفته رسیدم خانه و یادم رفت فردا صبح زود شیر بخورم، خیالم راحت است که آن پاکت کاغذی نمی‌گذارد پولم هدر برود.
10- خرید میوه به صورت کیلویی را ممنوع کرده‌‌ام. توصیه می‌کنم شما هم مخصوصا از محل‌هایی که میوه درهم می‌فروشند اجتناب کنید. به جای روش سنتی خرید میوه، تعداد نفرات خانه یا مهمان‌هایتان را محاسبه کنید و به اندازه همان‌ها میوه داخل پلاستیک بریزید. اگر می‌دانید میوه‌ای خواهان دارد و مثل نارنگی خوش‌خوراک است، چندتا بیشتر بردارید و در عوض سیب که میوه‌ای منزوی است را کمتر از جمعیت بردارید. باور کنید من خسیس نیستم، فقط به مرور و بر اثر تجربه فهمیده‌‌ام چطور خرج‌‌‌‌های کوچک به عادت‌‌های مالی مضر تبدیل می‌شوند. (گزارش صفحه 7 را هم بخوانید)