انقضای جهان زودتر از موعد
دانشمندان می‌گویند جهان هستی زودتر از آنچه تصور می‌کردیم از بین خواهد رفت
هفت صبح| جهان هستی سریع‌تر از چیزی که تصور می‌کردیم در حال مرگ است این تحقیق جدیدی است که دانشمندان هلندی روی آن کار کرده‌اند. اما لازم نیست خیلی نگران شوید. ما هنوز 10 به توان 78 سال تا وقوع آن زمان داریم - یعنی یک عدد یک با 78 صفر جلوی آن.
با این حال، مقاله تحقیقاتی دانشگاه رادبود که در مجله کیهان‌شناسی و فیزیک ذرات نجومی منتشر شده است، خاطرنشان می‌کند که این یک تجدیدنظر اساسی نسبت به تخمین قبلی ۱۰ به توان ۱۱۰۰ سال است.هینو فالکه، نویسنده اصلی این تحقیق گفت: «پایان نهایی جهان بسیار زودتر از آنچه انتظار می‌رفت فرا می‌رسد، اما خوشبختانه هنوز زمان خیلی زیادی طول می‌کشد.»
سه نفر از دانشمندان دانشگاه رادبود تصمیم گرفتند محاسبه کنند که «پایدارترین» اجرام آسمانی - ستاره‌های کوتوله سفید - در نهایت چه زمانی از بین می‌روند. کوتوله سفید گونه‌ای از اجرام فضایی است. طی زندگی یک ستاره در دوران پیری برخی از ستارگان که از حد 1/4 جرم خورشید پرجرم‌تر باشند به ستاره نوترونی یا سیاه چاله (۳ برابر جرم خورشید) و اگر از این حد کم‌جرم‌تر باشند تبدیل به کوتوله سفید می‌شوند.
این گروه از دانشمندان محاسبات‌شان را بر اساس تابش هاوکینگ قرار داده‌اند که به افتخار فیزیکدان بریتانیایی استفان هاوکینگ نامگذاری شده است. تابش هاوکینگ تابش جسم سیاه است که پیش‌بینی می‌شود به خاطر تأثیر کوانتومی در نزدیکی افق رویداد، از سیاه‌چاله تابیده شده باشد.
هاوکینگ در اواسط دهه ۱۹۷۰ فرض کرد که سیاه‌چاله‌ها، تابش نشت می‌کنند و به آرامی مانند آسپرین در یک لیوان آب حل می‌شوند - که به آنها طول عمر محدودی می‌دهد.دانشمندان رادبود این موضوع را به سایر اجرام کیهان تعمیم دادند و محاسبه کردند که «زمان تبخیر» به چگالی بستگی دارد.
این امر آنها را قادر ساخت تا انحلال نظری طولانی‌ترین جرم کیهانی، یعنی کوتوله سفید، را محاسبه کنند. والتر ون سویجلکوم، یکی از نویسندگان این مقاله، گفت: «با پرسیدن این نوع سوالات و بررسی مسائل بغرنج، می‌خواهیم این نظریه را بهتر درک کنیم و شاید روزی بتوانیم راز تابش هاوکینگ را کشف کنیم.»
اما بشر نباید زیاد نگران پایان جهان باشد. زمانی که این اتفاق بیفتد ما مدت‌ها پیش از بین رفته‌ایم. دانشمندان معتقدند که خورشید ما حدود یک میلیارد سال دیگر برای حیات، بیش از حد داغ خواهد شد و اقیانوس‌ها به جوش آمده و تبخیر می‌شوند.
در حدود هشت میلیارد سال دیگر، خورشید بسیار بزرگ‌تر خواهد شد و زمین را می‌بلعد و سیاره ما را به دنیای داغ و بدون زندگی تبدیل می‌کند. مدت زمانی که طول می‌کشد تا یک جسم تبخیر شود، به میزان چگالی آن بستگی دارد. برای مثال، ستاره‌های نوترونی و سیاه‌چاله‌های ستاره‌ای 10 به توان 67 سال طول می‌کشد.
محققان اظهار داشتند که ماه و یک انسان 10 به توان 90 سال طول می‌کشد. اما آنها همچنین خاطرنشان کردند که فرآیندهای دیگری نیز وجود دارد که احتمالاً به این معنی است که این اجسام قبل از اتمام این زمان ناپدید می‌شوند.
این تحقیق تنها چند هفته پس از انتشار یافته‌های جدید دانشمندان منتشر شد که ممکن است سرنوشت جهان را نیز روشن کند. محققان در ماه مارس گفتند که داده‌های جدید نشان می‌دهد انرژی تاریک - نیروی مرموزی که تقریباً 70 درصد جهان را تشکیل می‌دهد - ممکن است در واقع در حال ضعیف شدن باشد.
اگر انرژی تاریک همان‌طور که آلبرت انیشتین گفته بود ثابت بماند، دانشمندان معتقدند که جهان ما برای همیشه به انبساط خود ادامه خواهد داد و سردتر و خالی‌تر خواهد شد. با این حال، اگر انرژی تاریک با گذشت زمان کاهش یابد، جهان ممکن است در نهایت از انبساط باز ایستد و شروع به انقباض کند و در نهایت در رویدادی که به عنوان «مه‌رمب» شناخته می‌شود، فرو بریزد.
تلاش‌های دیگری در سراسر جهان، از جمله ماموریت اقلیدس آژانس فضایی اروپا و رصدخانه ورا سی. روبین در شیلی، نگاهی به انرژی تاریک دارند و قصد دارند داده‌های خود را در سال‌های آینده منتشر کنند.
تلسکوپ فضایی ۱.۵ میلیارد دلاری اقلیدس آژانس فضایی اروپا که در سال ۲۰۲۳ پرتاب شد، مجهز به یک آینه اولیه تقریباً بی‌نقص با 94 سانتی‌متر و دو ابزار است: یک دوربین نور مرئی ۶۰۰ مگاپیکسلی و یک طیف‌سنج تصویربرداری مادون قرمز ۶۴ مگاپیکسلی. میدان دید این تلسکوپ تقریباً دو برابر اندازه ماه کامل است.
مصطفی اسحاق بوشاکی، کیهان‌شناس و همکار پژوهشی از دانشگاه تگزاس در دالاس، گفت: «اکنون، این احتمال وجود دارد که همه چیز به پایان برسد. آیا ما این را چیز خوبی می‌دانیم یا بد؟ نمی‌دانم.»
