میشه با ما بازی تدارکاتی کنید؟ تورو خدا!
روزنامه هفت صبح | تیم ملی ایران حریفانش در جام جهانی را شناخته و اگر از مسائلی مثل مجمع فدراسیون در خرداد ماه و بازداشت نایبرئیس و شکایت رئیس سابق فدراسیون به کمیته اخلاق بگذریم، احتمالا دغدغه اصلی مسئولان فدراسیون فوتبال، برگزاری بازیهای تدارکاتی خوب و مناسب برای تیم ملی است. اتفاقی که تا امروز هنوز رخ نداده است.
به دنبال حریفان مناسب
برای تقابل موفق با انگلیس نیازمند شبیهسازی کاملی هستیم که این شبیهسازی با بازی مقابل تیمهایی مثل ایرلند و در درجه بعد استرالیا رخ خواهد داد. حتی از بین ولز و اسکاتلند و اوکراین، دو تیمی که به جام جهانی صعود نخواهند کرد میتوانند گزینههای خوبی برای آمادهسازی تیم ملی ایران باشند.
اما واقعیت این است که حتی تیمی مثل ایرلند که از نظر سبک بازی کاملا شبیه انگلیس است، نمیتواند فشار تیم ملی انگلیس را به ما وارد کند. بازی مقابل ایرلند فقط میتواند ما را با سبک بازی انگلیس روبهرو کند ولی برای تجربه فشار بازی با تیم بزرگی مثل انگلیس، قطعا لازم است فدراسیون با تیمهای تکرقمی رنکینگ فیفا مذاکره کند، حتی اگر سبک بازی آنها تشابه چندانی با بازی تیم ملی انگلیس نداشته باشد.
استرالیا هم اگرچه شباهتهایی با انگلیس دارد اما از نظر قدرت در سطح کاملا پایینتری قرار دارد و فقط در صورتی که نتوانیم با امثال ایرلند به توافق برسیم، میتوانیم از بازی با استرالیا کمک بگیریم. برای تقابل با آمریکا هم کانادا بهترین گزینه ممکن است. تیمی که در یکی دو سال اخیر پیشرفت فوقالعادهای داشته و از نظر قدرت حتی از آمریکا هم فراتر رفته و در حال حاضر تیم اول قاره آمریکای مرکزی و شمالی است.
آخرین بازی تدارکاتی خوب یادتان هست؟
همه شواهد حاکی از این است که فدراسیون کار سختی برای آمادهسازی ایدهآل تیم ملی در پیش دارد. واقعیت این است که حتی در شرایط سادهتر و تقویمهای کمفشارتر هم فدراسیونهای قبلی توفیق چندانی برای تدارک بازیهای خوب نداشتند. آخرین بازیهای تدارکاتی تیم ملی به مهر و آبان ۱۳۹۹ برمیگردد. آن هم تقابل با تیم ملی ازبکستان که حتی در میان تیمهای درجه دو آسیا هم نیست و البته بوسنی و هرزگوین که با تیم اولش به مصاف ایران نیامد.
قبل از این دو بازی هم، فدراسیون دو دیدار مقابل سوریه و کره جنوبی را برای تیم ملی تدارک دیده بود که آن روزها مارک ویلموتس را روی نیمکت میدیدند. در واقع از سال ۲۰۱۹ و پس از رفتن کارلوس کیروش، تیم ملی ایران فقط و فقط چهار بازی دوستانه و تدارکاتی برگزار کرده است که مهمترین آنها مقابل کره جنوبی در سئول بود. در دوران حضور کیروش روی نیمکت تیم ملی، حرف و حدیثهای زیادی درباره بازیهای تدارکاتی وجود داشت.
منتقدان مربی پرتغالی که در اقدامی نژادپرستانه او را «دلال موزامبیکی» مینامیدند! او را متهم به درآمدزایی از طریق بازیهای تدارکاتی میکردند و برای اثبات ادعای خود از بازی مقابل تیمهایی مثل سیرالئون و پاپوا گینه نو نام میبردند. درباره این بازیها کماکان ابهاماتی وجود دارد اما واقعیت این است که هنوز هم بهترین و مهمترین بازیهای تدارکاتی تیم ملی مربوط به دوران کیروش است.
در زمان او ملیپوشان با تیمهایی مثل ترکیه، الجزایر، تونس، روسیه، سوئد، شیلی و … بازی کرد. تیمهایی که همین حالا هم بعید است به پیشنهاد فدراسیون فوتبال ایران جواب مثبت بدهند. در واقع بعد از سوئد و شیلی هنوز نتوانستهایم با تیمهایی که در رنکینگ فیفا از ما بالاتر هستند بازی کنیم.
زمزمهها و شایعات
حسن کامرانیفر دبیر کل فدراسیون از تقریبا قطعی شدن! بازی با نیوزیلند خبر داده است. تیمی که هنوز شانس حضور در جام جهانی را دارد و البته در آخرین رنکنیگ فیفا در رده ۱۰۱ جهان قرار دارد! برای آگاهی از سطح فنی این تیم کافی است بدانید که در همین سال ۲۰۲۲ با نتیجه ۳ بر یک مغلوب تیم ملی اردن شده است.
کامرانیفر از احتمال ۹۵ درصدی بازی با برزیل یا آرژانتین هم خبر داده است. اگر بازی با یکی از این دو تیم هم قطعی شود، باید خوشبین باشیم که آنها با تیم اصلی و ستارههایشان به مصاف ملیپوشان ما بیایند. در غیر این صورت بازی با تیم دوم و سوم برزیل و آرژانتین هم کمک چندانی به آبدیده شدن شاگردان اسکوچیچ نخواهد کرد. فدراسیون سنگال هم مدعی شده که از سوی ایران درخواست بازی تدارکاتی دریافت کرده است. بازی با قهرمان پرستاره آفریقا، حتی اگر سبک بازیاش شبیه حریفان ایران در جام جهانی نباشد، بهتر از بازی با نیوزیلند و احتمالا استرالیا خواهد بود.
تقویم پرفشار یوفا و آمریکای جنوبی
فدراسیون فوتبال ایران «بای دیفالت» هم توان برگزاری بازیهای تدارکاتی خوب را ندارد اما تقویم لیگ ملتهای اروپا، کوپا آمهریکا و مقدماتی جام ملتهای آفریقا به شکلی است که امکان جفت و جور کردن بازی با تیمهای خوب این قارهها زیاد نیست. با این حال اگر کشورهایی مثل ژاپن و عربستان و کره جنوبی بتوانند با این تیمها بازی کنند، آن وقت است که فدراسیون فوتبال باید در برابر اتهام ناتوانی خود به افکار عمومی پاسخگو باشد.