نکته بازی| برای قهرمان نشدن چیزی که زیاد است، بهانه است!

هفت صبح| یادداشت‌های ستون نکته‌بازی روزنامه امروز هفت صبح را بخوانید:

چیزی که زیاد است، بهانه است!

استقلال با دو خرید خوب خارجی و جذب چند ستاره ایرانی، نسبت به فصل قبل از نظر بازیکن شرایط بهتری دارد. هرچند به نظر می‌رسد در یکی دو پست هنوز نیاز به بازیکن دارد اما با همین شرایط هم، استقلال از نظر کارشناسان در حال حاضر بهترین و پرستاره‌ترین تیم ایران است که ادعای بیراهی نیست. قطعا هواداران این تیم از این شرایط راضی هستند و جواد نکونام هم باید از مدیران راضی باشد اما این سکه یک روی دیگر هم دارد و آن توقع قهرمانی از او و تیمش است.

نکونام فصل گذشته بارها به بسته بودن دستش، کمبود بازیکن و نداشتن ستاره اعتراض کرد. تا جایی که منتقدانش می‌گفتند این حرف‌ها باعث تخریب روحیه بازیکنانش می‌شود. اما در این فصل از این خبرها نیست. او در تیمش بهترین‌ها را دارد و نمی‌تواند در نشست‌های خبری آه و ناله کند و از کمبود بازیکن گله کند. اما این تمام ماجرا نیست. در این فوتبال چیزی که زیاد است، بهانه است.

او همین حالا می‌تواند بابت خرید دو بازیکن خارجی بدون مجوز خودش، تا آخر فصل از مدیران گلایه کند. در 6 هفته اول هم مهرداد محمدی را به دلیل محرومیت در اختیار ندارد. تازه داوری‌ها هم هست! کافی است یک اوت را اشتباهی بگیرند تا او زمین و زمان را به هم بدوزد! بنابراین اگر فکر کرده‌اید که نکونام در این فصل هیچ بهانه‌ای برای قهرمان نشدن ندارد، باید بگوییم خوش‌خیال هستید! به همین خیال باشید و منتظر بمانید تا ببینید چه اتفاقاتی خواهد افتاد و چه چیزهایی خواهید دید.

یک استادیوم نداریم ولی توسعه‌یافته‌ایم!

همین دو سه روز پیش بود که مجری یکی از برنامه‌های ورزشی، با شمردن مدال‌های ورزش ایران در المپیک پاریس و مقایسه با عربستان که هیچ مدالی در این رویداد ورزشی نگرفته، مدعی شد ایران توسعه‌یافته‌تر از کشورهایی مثل ترکیه، امارات، قطر، دانمارک و ... است، چون مدال‌های بیشتری از این کشورها گرفته‌‌! البته موفقیت در ورزش می‌تواند یکی از ملاک‌های توسعه یافتگی هر کشوری باشد اما تنها دلیلش نه! با فرمول جناب مجری، همین الان کنیا با 4 طلا، 2 نقره و 5 برنز و ایستادن در رده هفدهم توسعه یافته‌تر از ایران خواهد بود!

یا نیوزیلندی که به اندازه تهران هم جمعیت ندارد و ادعایی هم در زمینه توسعه یافتگی ندارد. واقعیت این است که توسعه یافتگی این نیست که نزدیک به یک قرن فقط در دو سه رشته خاص مدال بیاوریم. توسعه یافتگی این است که در رشته‌های دیگر هم رشد کنیم و مدال بیاوریم. سوال ما از مجری این است که اگر همین امروز رضا علیپور خداحافظی کند، سنگ‌نورد دیگری در حد رقابت‌های جهانی و المپیک داریم؟

چرا به جز یکی دو استثنا، در دو و میدانی هیچ موفقیت دیگری کسب نکرده‌ایم و حتی در کسب سهمیه‌ها هم ناتوانیم؟ ما وقتی می‌توانیم ادعای توسعه یافتگی کنیم که پایتخت کشورمان لنگ یک ورزشگاه استاندارد فوتبال نباشد! وقتی می‌توانیم ادعای توسعه یافتگی کنیم‌ که بعد از شانزدهم شدن تیم‌مان در بین 16 تیم، رئیس فدراسیون مدعی نشود تیمش فراتر از انتظار ظاهر شده است! استاد! شاخصه‌های توسعه یافتگی خیلی خیلی فراتر از کسب چند مدال در المپیک است.