این نیمه‌های دوم باشکوه

روزنامه هفت صبح| یک نیمه دوم درخشان از تیم ملی ایران، یک نتیجه تاریخی را ثبت کرد و این تیم را به نیمه‌نهایی جام ملت‌های آسیا رساند. تاریخ فوتبال ایران، از این نیمه‌های دوم عجیب و متفاوت ‌‌زیاد به خود دیده است. به بهانه نمایش عالی شاگردان امیر قلعه‌نویی در نیمه دوم بازی با ژاپن، چند نمونه دیگر از نیمه‌های دوم تاریخی تیم ملی ایران را مرور می‌کنیم.
 

‌ایران-ولز
بعد از یک باخت عجیب و تحقیرآمیز مقابل انگلستان در جام‌جهانی 2022، تیم ملی نیاز به بازگشت داشت و این اتفاق باید در مقابل ولز رخ می‌داد. در نیمه اول، بازی پایاپای بود اما در نیمه دوم شکل بازی تغییر کرد و ایران تیم برتر میدان بود.

فرصت‌های زیادی روی دروازه ولز خلق شد. ضربه زیبای قلی‌زاده به تیر دروازه ولز خورد و در برگشت آزمون نتوانست دروازه خالی را باز کند. خود آزمون هم یک بار در مصاف تک‌به‌تک با دروازه‌بان ولز توپ را به تیر دروازه حریف کوبید.

شوت عزت‌اللهی هم با کمترین اختلاف ممکن از کنار دروازه ولز به بیرون رفت و در حالی که لحظه به لحظه فشار ایران بیشتر می‌شد، با فرار طارمی از میانه میدان و خروج دروازه‌بان ولز و خطای او روی طارمی، حریف 10 نفره شد. در دقایق پایانی حملات ایران جواب داد و با دو گل روزبه چشمی و رامین رضائیان ولز را شکست دادیم. این یکی از جذاب‌ترین نیمه‌های دوم تاریخ تیم ملی ایران بود که با بهترین پیروزی این تیم در ادوار مختلف جام‌جهانی همراه شد. 

ایران-چین
در اولین بازی از رقابت‌های انتخابی جام‌جهانی 1998، تیم ملی با هدایت محمد مایلی‌کهن میهمان چین بود. از تیمی که حدود یک سال قبل به عنوان سومی جام ملت‌های آسیا رسیده بود، انتظار می‌رفت چین را راحت شکست دهد، حتی در استادیومی که تا آن روز در آن نباخته بود.

در نهایت ناباوری ایران با گلی که در نیمه اول خورد بازنده به رختکن رفت. 10 دقیقه بعد از شروع نیمه دوم هم گل دوم را دریافت کردیم و درحالی که به نظر می‌رسید شیرازه تیم از هم پاشیده، ناگهان همه چیز عوض شد و از دقیقه 60 به بعد دروازه چین 4 بار توسط بازیکنان ایران باز شد.

ابتدا کریم باقری از روی نقطه پنالتی گلزنی کرد و در ادامه مهدی مهدوی‌کیا با دو سوپرگل در دقایق 67 و 73، ایران را از میزبان پیش انداخت و در نهایت این علی‌اصغر مدیرروستا مهاجم محبوب محمد مایلی‌کهن بود که در دقیقه 86 گل چهارم و تیر خلاص را به چینی‌ها زد. این یکی از زیباترین و باشکوه‌ترین نیمه‌های دوم تاریخ تیم ملی بود که کمتر کسی به آن امید داشت. 

ایران-کره‌جنوبی
بعد از صعود از مرحله گروهی جام ملت‌های آسیا، در مرحله یک‌چهارم نهایی به مصاف تیم ملی کره‌جنوبی رفتیم. کره در گروهش با یک برد، یک مساوی و یک باخت به عنوان تیم سوم راهی مرحله یک‌چهارم نهایی شده بود. به نظر می‌رسید می‌توانیم این تیم را راحت‌تر از همیشه شکست دهیم چرا‌که چند روز قبل در یک بازی تماشایی عربستان را با 3 گل مغلوب کرده بودیم.

اما بازی در نیمه اول مطابق میل ما پیش نرفت. خیلی زود از کره گل خوردیم. در دقیقه 31 با گل کریم باقری بازی به تساوی کشیده شد اما 4 دقیقه بعد گل دوم را هم درست مثل گل اول خوردیم و بازنده به رختکن رفتیم.

ولی نیمه دوم را طوفانی آغاز کردیم و در دقیقه 53 توسط خداداد عزیزی گل مساوی را زدیم. در ادامه طوفان علی دایی شروع شد و او در یک نمایش استثنایی توانست در عرض 25 دقیقه 4 بار دروازه کره‌جنوبی را فرو بریزد. به این ترتیب ایران که در نیمه اول 2 بر یک باخته بود، در نیمه دوم 5 بر صفر کره را تحقیر کرد.

ایران-آرژانتین
این مورد، با 3 مورد قبلی تفاوت مهمی دارد. این بار خبری از بازگشت نبود و در نهایت بازی را باختیم اما نمایش ایران در نیمه دوم مقابل تیمی که در نهایت نایب‌قهرمان جام جهانی شد، قهرمانانه بود. در نیمه اول، آرژانتین سراپا حمله بود و شاگردان کی‌روش به هر شکلی که بود از دروازه خود محافظت کردند، بدون آنکه کوچک‌ترین حمله‌ای روی دروازه حریف ترتیب بدهند .

اما داستان نیمه دوم متفاوت بود. البته در این نیمه هم آرژانتینی‌ها تیم برتر میدان بودند اما ضدحملات ایران به شکل عجیبی ترسناک و مرگبار بود. یک بار سانتر زیبای پژمان منتظری و ضربه سر شیرجه‌ای قوچان‌نژاد را دروازه‌بان آرژانتین از روی خط دفع کرد.

سپس یک خطای پنالتی مسلم روی اشکان دژاگه اعلام نشد، در ادامه ضربه سر زیبای دژاگه را گلر آرژانتین از زیر طاق دروازه‌اش بیرون کشید و در نهایت یک بار هم شوت قوچان‌نژاد با کمترین فاصله از دروازه حریف بیرون رفت. در آن بازی با گل مسی مغلوب شدیم اما به جز بازی فینال، دروازه آرژانتین در آن جام هرگز اینقدر در یک بازی تهدید نشد.