نکته‌بازی| تعارفات را جدی نگیر استاد!
تعریف و تمجید روبرتو مانچینی از تیم ملی ایران و برداشت قلعه‌نویی.
روزنامه هفت صبح| دیروز نشست خبری امیر قلعه‌نویی قبل از بازی با امارات برگزار شد. در این نشست یکی از خبرنگاران به تعریف و تمجید روبرتو مانچینی از تیم ملی ایران و سرمربی‌اش اشاره کرد و از قلعه‌نویی خواست نظرش را در این باره بگوید. سرمربی تیم ملی هم که عاشق این‌جور سوالات است، در پاسخ گفت: «این تعریف مانچینی باعث می‌شود در ایران دشمن پیدا کند!»
البته که طعنه بامزه‌ای بود اما خب امیرخان زیادی شلوغش کرده‌اند. اولا اینکه مانچینی با یک جمله مثل این در ایران دشمن پیدا نمی‌کند؛ البته اگر برعکسش را می‌گفت، ممکن بود وضعیت فرق کند! اما نکته مهم‌تر این است که او واقعا جمله عجیبی نگفته و قلعه‌نویی نباید واقعیت را فراموش کند و همه چیز را به خودش بگیرد. واقعیت این است که مانچینی از قدرت بالای تیم ایران حرف زده است. دروغ هم نگفته.
ایران همواره جزو قدرت‌های اول قاره آسیا بوده است. با هر مربی دیگری هم می‌شود فلسطین و هنگ‌کنگ را برد، تازه شاید با نتایجی بهتر! این تیم حتی بدون سرمربی هم می‌تواند تیم خوبی باشد! نکند جناب قلعه‌نویی انتظار داشتند مانچینی بگوید ایران تیم ضعیفی است و مربی‌اش خوب نیست؟
خود شما آقای قلعه‌نویی! مگر بارها در لیگ‌برتر از مربیان حریف تعریف و تمجید نکرده‌اید؟ مگر یک بار از مجید جلالی به عنوان «مرد» یاد نکردید اما بعدا از لفظ «یارو» برای او استفاده کردید؟ البته در قابلیت‌های شما تردیدی نیست اما خب خیلی این قبیل تعارفات را جدی نگیرید.
رفراندوم؟ اجازه تبلیغ هم دارند؟
هنوز سرمربی پرسپولیس معرفی نشده و مدیران این باشگاه مشغول مذاکره با گزینه‌های مختلف هستند. همزمان از سوی پیشکسوتان و کارشناسان هم گزینه‌های دیگری به مدیران این باشگاه معرفی می‌شوند که بعید است بشود آنها را جدی گرفت. اما یکی از کسانی که یک پیشنهاد شگفت‌انگیز داده، امیر عابدینی مدیرعامل اسبق پرسپولیس است. او گفته: «سه گزینه داخلی انتخاب کنید و به رفراندوم بگذارید.»
واقعا با اینکه سرمربی بعدی پرسپولیس یک مربی ایرانی باشد مشکلی نداریم، البته به شرطی که واقعا در حد و اندازه‌های هدایت این تیم باشد اما برگزار کردن رفراندوم دیگر خیلی تخیلی است. الان سوالی که پیش می‌آید، این است که این رفراندوم قرار است با حضور مردم برگزار شود یا مثلا پیشکسوتان و اهالی فوتبال؟ سوال بعدی این است که گزینه‌ها را چه کسی قرار است تایید صلاحیت کند؟
گزینه‌ها چه مدارکی باید داشته باشند؟ کارت ملی و شناسنامه کافی است یا یک مدرک مربیگری هم لازم است؟ کاندیداهایی که صلاحیت‌شان تایید نمی‌شود، به کجا باید اعتراض کنند؟ کاندیداهای نهایی فرصتی برای تبلیغات دارند؟ می‌توانند به میان هواداران بیایند و از برنامه‌ها و اهداف‌شان بگویند؟
شعار دادن در حمایت از آنها آزاد است؟ مناظره‌ای میان آنها برگزار می‌شود؟ صندوق‌های رای فقط در تهران خواهد بود یا در دیگر شهرها هم هواداران حق رای دارند؟ سن و سال رای‌دهنده‌ها چقدر باید باشد؟ تاریخ برگزاری رفراندوم کی است؟ نتایج رفراندوم کی اعلام می‌شود؟ و در سوال آخر اینکه: واقعا قبل از حرف زدن فکر هم می‌کنید؟
