وضعیت خیلی هم قرمز نیست
چیزهایی وجود دارد که می‌تواند ما را نسبت به بهتر شدن وضعیت تیم ملی در جام ملت‌ها امیدوار کند.
روزنامه هفت صبح، نادر نامدار | با اینکه تیم ملی با دو پیروزی صعودش را به مرحله یک‌هشتم نهایی جام ملت‌های آسیا قطعی کرده اما اوضاع در اردوی تیم ملی خیلی خوب نیست. واقعیت این است که حق هم با کادر فنی تیم ملی است و هم با منتقدان اما درحال حاضر بهترین کار کم کردن فشار از روی دوش تیم ملی و حمایت کردن از ملی‌پوشان است. با وجود نمایش ضعیف تیم در برابر هنگ‌کنگ، دلایل و نشانه‌هایی هم وجود دارد که ما را نسبت به آینده این تیم خوشبین نگه می‌دارد.
دو برد قابل انتظار و صعود زودهنگام
کسب 6 امتیاز از دو بازی اول و صعود به مرحله یک‌هشتم نهایی اتفاق عجیب و غیرقابل باوری نیست. این کمترین انتظاری بود که افکار عمومی از شاگردان امیر قلعه‌نویی داشت. حتی شاید پیروزی پرگل اول مقابل فلسطین، فراتر از انتظارات هم بود.
به هر حال فلسطین نشان داده بود که تیمی نیست که به این راحتی گل بخورد. آنها همواره در هر تورنمنتی، تیمی جنگنده، باانگیزه و دونده نشان بودند و در جام ملت‌ها، به دلیل اتفاقات اخیر خاورمیانه، انگیزه‌های بیشتری هم داشتند. شاید یک پیروزی 2 بر صفر هم برای تیم ملی قابل قبول بود اما دو گل زودهنگام باعث شد تا فشار روانی از روی دوش کادر فنی و بازیکنان برداشته شود و در نهایت یکی از بهترین پیروزی‌های جام ملت‌ها در دور اول به نام شاگردان قلعه‌نویی ثبت شود.
تساوی امارات با فلسطین در روز دوم هم نشان داد که تیم ملی ایران در بازی اول خود نتیجه بسیار خوبی گرفته است. پیروزی مقابل هنگ‌کنگ هم اگرچه فقط با یک گل به دست آمد اما با توجه به روند بازی می‌توانست از دست برود که خوشبختانه این اتفاق نیفتاد
و تیم ملی با کسب دومین پیروزی صعودش را به مرحله بعد قطعی کرد. فقط به این فکر کنیم که اگر بیرانوند اخراج می‌شد یا خطای پنالتی روزبه چشمی اعلام می‌شد و بازی مساوی به پایان می‌رسید، امروز تیم ملی چه وضعیتی در جدول داشت!
مدعیان هم روی فرم نیستند
تا قبل از شروع جام، ژاپن با اختلاف مدعی اول قهرمانی بود و برخی تیم ملی را خوش‌شانس می‌دانستند که تا قبل از فینال به این تیم برخورد نمی‌کند. سامورایی‌ها در 10 بازی قبلی خود پیش از شروع جام ملت‌ها، 10 پیروزی پرگل داشتند، آن هم مقابل تیم‌هایی مثل آلمان، ترکیه، کانادا، پرو، تونس و ... تقریبا هیچ کس شکی در قهرمان شدن آنها نداشت.
دیگر مدعی جدی جام هم کره‌جنوبی بود. تیمی که اگر نه به اندازه ژاپن اما بیشتر از ایران آماده به نظر می‌رسید و پیشرفتش کاملا قابل مشاهده بود. حتی استرالیا هم که در جام‌جهانی آرژانتین را جان به لب کرده بود، از نظر کاربران ایرانی، شانس قهرمانی بیشتری نسبت به تیم ملی ایران داشت.
اما به طرز شگفت‌انگیزی، هر 3 تیم در جام ملت‌ها شکننده نشان داده‌اند. ژاپن بازی باخته مقابل ویتنام را 4 بر 2 برد و در برابر عراق هم 2 بر یک شکست خورد و با 4 گل خورده، تیمی کاملا معمولی و شکست‌پذیر نشان داد.
کره‌جنوبی در بازی اول به سختی بحرین را شکست داد و در بازی دوم با گلی در دقایق پایانی از شکست مقابل اردن گریخت. استرالیا هم دو پیروزی نه‌چندان مقتدرانه را مقابل هند و سوریه ثبت کرده است. از نظر نتیجه همه این تیم‌ها ضعیف‌تر از ایران کار کرده‌اند و اگر هوشیار باشیم، گلزنی و پیروزی برابر آنها اصلا کار غیرممکنی نیست.
شوک به موقع و مسیر انتخابی
از یک زاویه دیگر، پیروزی خفیف مقابل هنگ‌کنگ و بازی ضعیف برابر این تیم، می‌تواند شوک خوبی به تیم ملی بدهد و کادر فنی و شاگردانش را از خواب غفلت بیدار کند. شاید باید خوشحال باشیم که این شوک در بهترین زمان ممکن و با کمترین هزینه به تیم ملی وارد شد.
اگر هنگ‌کنگ را هم راحت می‌بردیم، ممکن بود مقابل امارات غافلگیر شویم و اگر امارات را به راحتی شکست می‌دادیم، در مراحل حذفی که فرصتی برای جبران وجود ندارد، شوکه می‌شدیم و دیگر هیچ راهی برای بازگشت باقی نمی‌ماند. اما حالا کادر فنی می‌داند که هیچ بازی آسانی وجود ندارد و این برخلاف روزهای قبل از شروع جام، شعار و یک جمله کلیشه‌ای نیست.
حالا قلعه‌نویی و شاگردانش هوشیارتر از قبل می‌توانند تورنمنت را ادامه بدهند و با تمرکز بیشتری به مصاف حریفان بروند. ضمن اینکه با توجه به قطعی شدن عدم صدرنشینی ژاپن و احتمال صدرنشین نشدن کره‌جنوبی، تیم ملی حتی می‌تواند انتخاب کند که از کدام مسیر به پیشروی در جام ملت‌ها ادامه دهد.
صدالبته که نترسیدن از ژاپن و کره‌ای که آسیب‌پذیر نشان داده‌اند، بهترین تصمیم است و حالا شاید بازیکنان تیم ملی به این باور رسیده‌اند که در مقابل این دو تیم هم می‌توانند دست بالا را داشته باشند اما به هر حال انتخاب یک مسیر ساده‌تر هم می‌تواند تصمیمی عقلانی باشد و تیم ملی را تا فینال برساند.
