نکته‌بازی| شما بگو حد ما چیست آقای شجاع!
درباره خشم شجاع خلیل‌زاده از ابطال حواله‌های واردات خودرو و صحبت‌های عجیب ویسی و فکری و عنایتی.
روزنامه هفت صبح| ماجرای حواله خودروهایی که به عنوان پاداش صعود به جام‌جهانی به ملی‌پوشان داده شده بود، حسابی جنجالی شده است. فعلا که دیوان عدالت اداری مصوبه اعطای مجوز واردات خودرو به ملی‌پوشان را ابطال کرده است. اولا که از همان ابتدا هم افکار عمومی مخالف صدور این مجوز بود.
اما وقتی دوستان در دولت به هر دلیلی تشخیص دادند که این مجوز را بدهند و قولش را هم دادند و ملی‌پوشان برای وارد کردن این خودروها هزینه‌های میلیاردی کردند، دیگر نباید زیر حرف‌شان بزنند چون اشتباه را آنهایی کردند که این مجوز را دادند. نمی‌دانیم سرانجام این ماجرا چه می‌شود اما بهتر است فوتبالیست‌ها هم با حرف‌های طلبکارانه‌شان نمک روی زخم مردن نپاشند.
مثلا یکی مثل شجاع خلیل‌زاده گفته: «هیچ کس نباید خودش را با فوتبالیست‌ها مقایسه کند. کشتی‌گیران عزیز ما هستند. اما همه در مورد فوتبال صحبت می‌کنند و همه باید حدشان را بدانند.» واقعا حق با شجاع است. نازنین ملایی قایقران تیم ملی با آن دست‌های پینه بسته‌اش باید حدش را بداند!
فرانک پرتوآذر که اولین مدال تاریخ دوچرخه‌سواری بانوان ایران را به دست آورده نباید خودش را با فوتبالیست‌ها مقایسه کند. رضا علیپور سنگنورد هم که چندین مدال قهرمانی جهان و آسیا را به دست آورده، حق ندارد از تبعیض حرف بزند.
اما علی کریمی که فقط در جام‌جهانی چند دقیقه بازی کرد و افتضاح هم بود، باید حواله خودرو بگیرد! راستی آقای شجاع! شما هم به زودی یک کلاس آموزشی برگزار کن و به همه یاد بده که حدشان چیست تا مبادا کسی پایش را از گلیمش درازتر کند و به شما از گل نازک‌تر بگوید.
لباس مربیگری هم اصلا برای شماها گشاد نیست!
به صحبت‌های بعضی از مربیان که تیم‌شان در این یکی دو هفته باخته توجه کنید: عبدالله ویسی بعد از باخت صنعت‌نفت به ذوب‌آهن گفت: «به یکسری از بازیکنان اعتماد کردیم بازیکنانی که نمی‌شد به آنها در مسیر راه اعتماد کنیم. انگار در پارک بازی می‌کنند! انگار سیزده به‌در است و دارند با خانواده‌شان بازی می‌کنند. بازیکنان بی‌عار شده‌اند.
نمی‌دانم بازیکنان الان خجالت نمی‌کشند که می‌خواهند به خانه‌شان بروند؟» رضا عنایتی سرمربی پیکان هم مدعی شده بود اخراج بازیکن حریف باعث شد شیرازه تیم او از هم بپاشد، بعد از یکی از بازی‌های تیمش گفته بود: «قطعا در نیم‌فصل طبق آنچه سهمیه ما باشد، تغییراتی داریم زیرا برای برخی بازیکنان پیراهن پیکان گشاد است.»
محمود فکری هم که از هدایت هوادار کنار رفته همواره بعد از باخت‌های تیمش به سبک زندگی بازیکنانش ایراد می‌گرفت. او یک بار گفت: «بازیکنانم بعد از هر پیروزی دنبال مرخصی هستند و در یکی دو هفته گذشته تمرینات خوبی را پشت سر نگذاشتیم.» در واقع اگر بخواهیم همه این حرف‌ها را کنار هم بگذاریم، به این نتیجه می‌رسیم که در لیگ برتر یکسری بازیکن بی‌عار داریم که لباس تیم برای آنها گشاد است و همه‌اش به دنبال مرخصی و استراحت و خوشگذرانی هستند و خجالت هم نمی‌کشند.
اما لباس مربیگری برای هیچ کدام از مربیان ما گشاد نیست. ماشاالله همه آنها در حد گواردیولا و کلوپ و مورینیو و آنچلوتی هستند و هیچ کم و کاستی ندارند و به مدرن‌ترین تمرینات و تاکتیک‌های فوتبال هم مسلط هستند اما به خاطر یکسری بازیکن بی‌عار خوشگذران تنبل، نمی‌توانند نتیجه بگیرند.
