آرتیست نترس! | پروندهای برای هوتن شکیبا که در همه عرصههای نمایشی، کار را درمیآورد

این روزها او با هفتاد سی که احتمالا پرفروشترین فیلم تاریخ سینمای ایران است در عرصه نمایش و بازیگری حضوری پررنگ دارد...
هفت صبح| تا همین دهه 90 این دو نفر فقط به عنوان بازیگرهای سریالهای کمدی ایرانی شناخته میشدند.حبیب لیسانسهها و بهتاش پایتخت. هیچکس آن موقع پیشبینی نمیکرد که پنج، شش سال بعد این دو نفر از مهمترین بازیگران سینما و سریالهای تلویزیونی ایرانی باشند. بگذارید اول از بهرام افشاری شروع کنیم. بازیگر 37 ساله همدانیالاصل.
راستش هیچ کس فکر نمیکرد قهرمان سینمای سال 1403 ایران در دو سال پیاپی یک بازیگر دومتری باشد که شیوه بازیاش هنوز خیلی از کارشناسان و اهالی فن را راضی نمیکند. با این حال بهرام افشاری جلوتر از رضا عطاران، پژمان جمشیدی و جواد عزتی، سلطان سینمای کمدی ایرانی شد. با فسیل و بعد هم با هفتاد سی.
آن نقطه ضعفش در بازی و آن لحن و صدایی که انگار در هیچ نقشی افشاری نمیتواند از خود دور کند و آن تهمایه صدای شاکیبودن که همیشه با او هست تبدیل شد به پل ارتباط فیلمهایش با تودههای سینمارو. انگار همین نقطهضعف، او را به چهرهای ملموستر برای مردم تبدیل کرده بود. همه میدانیم که نباید انتظار هیچ شاهکار بازیگری از او داشته باشیم و این پسر بااستعداد در نهایت جایگرین آن شمایلهای سینمای دهه 40 برای سینماروهای امروزی میشود...
اما آنیکی رسما اعجوبه است. هوتن شکیبا رفیق قدیمی بهرام افشاری است و این رفاقت را بارها اعلام کردهاند؛ در تنگدسی تا روزهای موفقیت و ثروت. او برخلاف یار بلندقامتش، تنوع شگفتانگیزی در نقشآفرینیهایش دارد. از کمدیهای بزنبکوب و دیوانهوار تا تریلرهای امنیتی. مهرهای مطمئن که همه میدانند از پس هر نقشی بر میآید. او تقریبا در تاریخ سینمای ایران هیچ همتایی ندارد.
این توانایی شگفتانگیز آنقدر سهل و ممتنع ارائه میشود که هنوز آماده پذیرش و هضم آن نیستیم. هنوز نمیتوانیم قبول کنیم که هوتن شکیبا یک اعجوبه است. شاید هم تواضع حیرتانگییز او و آماده بهکار بودنش در مقابل پیشنهادهای مختلف او را از رسیدن به چنین عنوانی در افکار عمومی بازداشته است. او به سادگی نقشهای منفی را نیز قبول میکند و به بهترین شکل و بدون هیچگونه دوراندیشی حرفهای آنها را ایفا میکند.
مثل هر سه فیلمی که با الناز شاکردوست بازی کرد؛ شبی که ماه کامل شد و تیتی و ابلق. او بهسادگی در ابهامات جنسیتی میلغزد (در فیلم عامهپسند) میتواند یکی از کاملترین شخصیتهای کمدی تاریخ سینما و تلوزیون ایران را با حرکات جسورانهاش شکل دهد(لیسانسهها ) و میتواند در نقش یک صداپیشه دل از دل تماشاگران مهمانیهای ایرج طهماسب ببرد. هنوز مهر این پدیده بر دل تماشاگران ننشسته است.
مثل اتفاقی که در مورد پژمان و یا عطاران رخ داد. نه. او هنوز چهره گیشه نیست. اما مطمئنا پدیده غریبی است. فرزند صنعت نمایش است و مطمئن هستم دهها سال بعد همه اهالی آن دوران با حیرت به کارنامه این مرد پرتکاپو و بیملاحظه در عرصه نمایش خواهند نگریست و تحسینش خواهند کرد. شکیبا فقط 40 سال دارد. یادمان باشد که این روزها او با هفتاد سی که احتمالا پرفروشترین فیلم تاریخ سینمای ایران است و همین طور سریال جنجالی تاسیان، در عرصه نمایش و بازیگری حضوری پررنگ دارد...