کمی حال خوب لطفا | چشم امید تلویزیون به «بوقچی»
سریال «بوقچی» ماموریتی مهم و سخت برعهده دارد
هفت صبح| روزگاری نه‌چندان دور، شبکه‌های تلویزیونی حکم یار و همدم مردم را داشتند! مثلا شبکه نسیم با برنامه های شاد و شبکه سه با مسابقات سرگرم‌کننده، ساعتی فراغت و دور شدن از مشغله‌های زندگی را به ارمغان می‌آوردند. این کارکردی است که سریال‌های فانتزی یا کمدی نیز داشتند.
حالا اما جنس جور نیست؛ حتی در پلتفرم‌ها سهم سریال‌های تلخ بیشتر است. خوشبختانه مدیران سیما بارها اقرار کرده‌اند که در کمدی‌سازی نوعی اغفال و اهمال صورت گرفته. تلاش‌هایی شده اما به ثمر ننشسته و باید دید دورخیزهای تازه چه فرجامی خواهد داشت. نگاه‌ها به سمت «پایتخت 7» است که نوروز پخش می‌شود. یک گزینه نزدیک هم هست: سریال «بوقچی» که ماموریتی مهم و سخت برعهده دارد.
مورد اول| وضعیت سیما
بهانه گزارش، «بوقچی» به کارگردانی حسن حبیب‌زاده است که جسته و گریخته اطلاعاتی درباره آن منتشر شده. فعلا هدف اصلی، آشنایی با یک وجه خاص سریال یعنی رویکرد فانتزی و کمدی آن است. پیش‌تر لازم است نگاهی به چند و چون سریال‌های تلویزیون و نیز پلتفرم‌ها داشته باشیم تا برسیم به اصل موضوع. اغلب سریال‌های امسال سیما، جدی و گاه تلخ بودند و معدود کمدی‌ها نیز نتوانستند رضایت حداکثری را جلب کنند.
فصل چهارم «زیرخاکی» و فصل پنجم «نون خ» ناکامان بزرگ لقب گرفتند. «دربندون» یک کمدی ضعیف بود تا جایی که مدیران زیر بار پخش ادامه آن نمی‌روند. از «پشت پرده» و «چای نبات» انتظاری نمی‌رفت و کسی یادش نیست کی پخش شدند! حالا فصل دوم «چرخ گردون» روی آنتن است که حتی قادر نیست سرگرم کند؛ چه برسد به اینکه بخنداند و حال خوش به مخاطب دهد. «سوجان» و «مهیار عیار» دو سریال فعلی هستند که هر دو در ژانر تاریخی ساخته شده‌اند. این آثار را در خوشبینانه‌ترین حالت می‌توان متوسط دانست. وانگهی نسبتی با حال خوب ندارند.
مورد دوم| وضعیت پلتفرم‌ها
بعد از یک دوره طولانی از پخش سریال‌های خشن، دلخوش به «قهوه پدری» بودیم اما سریال کمدی مهران مدیری همچنان ناامید‌کننده پیش می‌رود. اثری که اتفاقا تلخی آن بیشتر از وجوه کمدی است. در فیلم‌نت همچنین «گردن زنی» رو به پایان است؛ یک سریال تلخ و البته بدون کیفیت کافی.
«غربت» در نماوا تازه تمام شده که آن هم سریالی گزنده بود. این پلتفرم امسال کمدی «اکازیون» را نیز منتشر کرد که تبدیل به یک خاطره خوش نشد. کمدی‌های «شهر هرت» و «آقای خنده» که توسط روبیکا منتشر شدند، به معنای واقعی کلمه نازل بودند. «زخم کاری 4» بعد از دو قسمت بدون خشونت و تلخی بوده اما طبیعی است که این سریال در دسته آثار «حال خوب کن» نمی‌گنجد.
مورد سوم| ماموریت بوقچی
در چنین شرایطی، لزوم ساخت سریال‌های کمدی و فانتزی بیش از پیش احساس می‌شود. با نگاهی به تولیدات تلویزیون می‌توان حدس زد فقط «پایتخت 7» ظرفیت موفقیت را دارد. علاوه بر آن «بوقچی» اثری است که می‌تواند خاطره خوش سریال‌های فانتزی و کمدی را تکرار کند. بر اساس خبرها، این سریال داستان یک چهره ورزشی در موقعیتی خاص را مبنا قرار داده و همین تضاد، منجر به لحظات مفرح شده. امیدواریم تلاش سازندگان برای اجرایی کردن ایده‌ها، به ثمر نشسته باشد. عجالتا باید دل خوش بود به اینکه «بوقچی» در هیاهوی آثار تلخ و کمدی‌های شکست خورده بتواند یک ماموریت مهم و سخت را به سرانجام برساند.
مورد چهارم| ژانر مهجور
نکته قابل توجه دیگر درباره «بوقچی» اینکه سریالی ورزشی است؛ یعنی همان حوزه‌ای که شوخی با ارکان آن آزادتر است و احتمالا سازندگان نیز از این فضا بهره برده‌اند. از طرفی، آثار ورزشی اگر خوب ساخته شوند، مخاطب بالایی دارند؛ خاصه وقتی با کمدی ممزوج شوند. نمونه موفق این تجربه در ایران «پژمان» است و از «تدلاسو» می‌توان به عنوان یک مورد شاخص خارجی نام برد.
بیژن امکانیان در «بوقچی» نقش یک مدیر فوتبالی را بازی می‌کند و از حسن پورشیرازی به عنوان دیگر بازیگر سریال یاد می‌شود. چند نام دیگر هم هست که چون به طور رسمی اعلام نشده، اشاره نمی‌کنیم. فعلا ترکیب امکانیان و پورشیرازی در اثری فانتزی می‌تواند یک برگ برنده باشد... آیا «بوقچی» در انجام ماموریت موفق است؟ کمی منتظر می‌مانیم. راستی این سریال را حسن حبیب‌زاده به تهیه‌کنندگی محمدجواد موحد ساخته و محصول مرکز سریال سازمان سینمایی سوره است که در باشگاه فیلم سوره تهیه و تولید شده.
