یک کامبک جذاب| درباره محسن یگانه، بهروز صفاریان و عرفان طهماسبی
عرفان طهماسبی با قطعه جدید «دلگیر» باز هم به تنظیمات کارخانه برگشت
هفت صبح | همین دیروز یا پریروز بود که عرفان طهماسبی در استوری خود متنی را منتشر کرد که از خیلی جهات قابل‌تامل به نظر می‌رسید. عرفان در استوری خود اینطور نوشته بود: «سال‌ها در رستوران‌های اهواز با این حسرت می‌خواندم که کاش می‌شد برای مردمی که این‌قدر عاشق موسیقى هستند، در محیطی که برای موسیقی ساخته‌شده، صدای درستی دارد و خبری از صدای قاشق و چنگال نیست، بخوانم.حالا اما باور کنید وضعیتی که در سالن‌های اجرایی اهواز و خوزستان است، در همان حدوحدود رستوران‌ها است. من می‌دانم خوزستانی‌ها چقدر موسیقی را می‌فهمند و برایش ارزش قائلند؛ من سال‌ها در کافه‌ها و رستوران‌ها، علاقه را در چشمانشان دیده‌ام؛ حق خوزستان این نیست و حق من خوزستانی و آرزوهایم برای زادگاهم، این نیست.»
اما چه چیز باعث شده که اهواز که به عنوان کلانشهری در جغرافیای سیاسی اجتماعی ایران شناخته می‌شود، هنوز یک سالن مناسب برای اجرای زنده نداشته باشد؟ آن هم شهر و استانی که یکی از بزرگترین و غنی‌ترین منابع موسیقی ایران است و بر کسی پوشیده نیست، چقدر موسیقی در خون جنوبی‌ها ریشه دارد. در واقع در استان خوزستان سالن‌های همایشی و ورزشی در اختیار کنسرت‌گذاران قرار می‌گیرد که هیچکدام آن‌ها به صورت تخصصی برای موسیقی و اجرای زنده آن طراحی نشده.
شهرهای استان خوزستان نیز از این قاعده مستثنا نیستند و به ویژه در کلانشهر اهواز اجراهای زنده موسیقی متعددی برگزار می‌شود. این‌ها همه در حالی رخ می‌دهند که استان خوزستان محروم از سالن‌های استاندارد برای برگزاری چنین رویدادهایی است. عوامل بسیاری سبب شده تا تفاوت چشم‌گیری میان کنسرت‌های تهران و شهرستان‌ها شکل بگیرد؛ موضوعی که به ویژه در سال‌های اخیر، نارضایتی هنرمندان و مخاطبان را هم در پی داشته است.
از این موارد می‌توان به شرایط نامناسب و غیراستاندارد سالن‌های برگزاری کنسرت، ظرفیت کم سالن‌ها، مشکلات صدا‌برداری، تهویه هوا و عدم استقرار سالن‌ها در مکان‌های مناسب اشاره کرد. امیدواریم که مسئولین، حداقل در دولت جدید و بعد از امضا شدن سند ملی موسیقی فکری هم به حال سالن‌های موسیقی در شهرستان ها کنند و امکانات و زیرساختی را فراهم کنند که خدماتی مطابق با قیمت سرسام‌آور بلیت کنسرت به مخاطبان موسیقی ارائه دهند.
از این‌ها که بگذریم، در مورد عرفان طهماسبی ناگفته نماند که او با قطعه جدید «دلگیر» باز هم به تنظیمات کارخانه برگشته و در ژانر و فضای متعلق به شخصیت کاری خود، خوش درخشیده و توانسته نظرات را جلب کند؛ یک همکاری جذاب دیگر با حامد دهقانی که به مرور در حال تبدیل‌شدن به یک موزیسین جریان‌ساز در موسیقی پاپ ایران است.
در روزهای اخیر تیزر موزیک جدید محسن یگانه مخاطبانش را حسابی تحت‌تاثیر قرار داد. آهنگی تحت عنوان «بترس» که همین دو، سه‌روز پیش منتشر شد. قطعه‌ای که باز هم به نظر می‌رسد از سوی خالق آن، مخاطب خاص دارد و کنایه‌هایی که در این اثر شنیده می‌شود، حاکی از یک داستان یا قصه شخصی است که جدیدترین محتوای شنیداری یگانه را تشکیل داده است.
اما نکته قابل‌توجه در مورد این آهنگ، این است که یگانه برخلاف روال سال‌های اخیرش تنظیم آهنگش را خودش انجام نداده و این‌بار با بهروز صفاریان همکاری کرده. آهنگساز، تنظیم کننده و موزیک پرودیوسری که سالیان سال است، در موسیقی ایران فعال است و تعداد زیادی از موزیک‌های هیت و مگاهیت پاپ بعد از انقلاب کار دست او است.
صفاریان اگرچه در سال‌های اخیر به پرکاری سابق نبوده اما با قطعه «بترس»، باز هم آس دیگری رو کرده تا ثابت کند هروقت که اراده کند، می‌تواند سکان مارکت را در دست بگیرد. حضور او در تیزر آهنگ و نام او به عنوان تنظیم‌کننده اثر اخیر یگانه، قطعا یک کامبک جذاب برای صفاریان است.
