موسیقی در هفته‌ای که گذشت | درباره نمایش ده و ده دقیقه و چند خبر دیگر
سینا پارسیان، خواننده زیرزمینی از این پس به‌صورت رسمی در مارکت موسیقی ایران فعالیت خواهد کرد
هفت صبح| بارها خوانده‌ایم و شنیده‌ایم که مغز انسان این ویژگی را دارد که در لحظه مرگ خاطرات شیرینش را مجددا مرور می‌کند. این‌جا شاید جایی باشد که مفهوم زمان، خم می‌شود. موضوع نمایش «ده و ده دقیقه» هم حول همین مفهوم می‌چرخد. یک نمایش مونولوگ که این روزها در تماشاخانه هامون روی صحنه رفته و با استقبال مخاطبان هم مواجه شده. مرتضی امینی‌تبار در «ده و ده دقیقه» در نقش سربازی است که در جنگ جهانی دوم توسط سربازی دیگر و به ضرب گلوله کشته می‌شود.
سربازی که حتی اسم هم ندارد. نگران نباشید. تا این‌جای کار هیچ اسپویلی در کار نبوده و این تنها آغاز داستان این نمایش است. «ده و ده دفیقه» را می‌شود اثری معرفی کرد که در درجه اول در مفاهیم عمیق انسانی جست‌وجو می‌کند و مخاطب را با خود، همراه می‌کند. سربازی که در لحظه کشته‌شدن، خاطراتش مرور می‌شود و قطعات پازل زندگی‌اش کنار هم قرار می‌گیرد. شاخصه بعدی این نمایش رویکرد ضدجنگ آن است.
آدم‌هایی معمولی، با زندگی‌های معمولی که بدون اینکه حتی هم را بشناسند، هم‌دیگر را از زندگی حذف می‌کنند. تک بازیگر این کار مرتضی امینی‌تبار که پیش‌تر او را در «زخم کاری» دیده‌ایم، در این نمایش انرژی زیادی می‌گذارد تا مخاطبان در سالن در اتمسفر کار قرار بگیرند و حسی بین حاضرین برقرار شود.
او در «ده و ده دقیقه» جنبه‌هایی دیگر از بازیگری‌اش را به نمایش می‌گذارد که تا به حال از او ندیده‌ایم. امیر پیشوایی نویسنده و کارگردان جوان این نمایش این روزها در تماشاخانه هامون کاری را به روی صحنه برده که می‌شود گفت از جنبه‌های زیادی متفاوت و تاثیرگذار است. فرم و روایت داستان، سوژه و بازی که از تک بازیگر کارش گرفته نیازمند دقت و تمرکز بالایی است که اگر خودتان به تماشای آن بنشینید، بیشتر متوجهش خواهید شد.
با اعلام رسمی مدیران کمپانی آوای فروهر، «سینا پارسیان»، هنرمند و خواننده زیرزمینی با اخذ تمام مجوزهای لازم، از این پس به‌صورت رسمی در مارکت موسیقی ایران فعالیت خواهد کرد. پارسیان نخستین قطعه رسمی خود، «کبوتر» را 28مردادماه و با اخذ تمام مجوزهای لازم منتشر کرد. سینا پارسیان زمانی خبرساز شد که از همکاری‌هایش با «شادمهر عقیلی» رونمایی کرد.
آثاری که موردتوجه مخاطبین قرار گرفت تا سینا پارسیان خیلی‌زود به این فکر بیفتد که فعالیت‌های رسمی خود را آغاز نماید. استعدادی قابل‌توجه که به نظر می‌رسد آینده درخشانی را می‌توان برای او در موسیقی ایران متصور شد. حالا به نظر می‌رسد، فعالیت‌های رسمی هنرمندان زیرزمینی با صدور مجوز فعالیت «سینا پارسیان» وارد مرحله‌ای جدی‌تر شود. معین زد، آرمین، امیر عظیمی و ...، آخرین چهره‌های زیرزمینی بوده‌اند که حالا در موسیقی پاپ ایران مخاطبان فراوانی دارند.
هفته گذشته محمدجواد ظریف به صورت غیرمنتظره‌ای به دیدن نمایش رستم و سهراب نشست و بهمن بابازاده هم از حضور او در این کنسرت نمایش ویدئوهایی منتشر کرد که احتمالا آن‌ها را دیده‌اید. نکته جالب‌توجه در مورد حضور ظریف در یک اثر نمایشی با اینکه جزو ترندهای هفته گذشته موسیقی بود اما حضور ایشان واکنش خاصی نداشت و در حد یک خبر سرد باقی ماند.
البته که نشستن ظریف به تماشای یک اثر ملی، بی‌موضوعیت نیست اما این شاید از معدود دفعاتی باشد که جامعه هنری به چنین خبری کم‌توجهی نشان می‌دهد. محمدجواد ظریف در سیاست، روزهای حساسی را از سر می‌گذراند و نامش در خبرهای سیاسی مدام تکرار می‌شود اما اینکه در حوزه فرهنگ و هنر، واکنش خاصی را برنمی‌انگیزد، چیزی است که جامعه‌شناسان باید در موردش نظر بدهند.
نمایش رستم و سهراب چند وقتی است که حسابی مخاطب پیدا کرده و خیلی‌ها به دنبال بلیت‌هایش در بازار سیاه می‌گردند. حضور ظریف هم در یک نمایش حماسی و ملی، قطعا برای هم طیفان و جامعه مخاطبانش پیام خاصی دارد اما برای جامعه هنری و به خصوص موسیقی، آورده خاصی به همراه ندارد.
