موسیقی در هفته‌ای که گذشت | آواز بهنام و نفس محسن
درباره دو رکوردشکن این روزها؛ از محسن شریفیان تا بهنام بانی
هفت صبح| بازدید 13میلیونی از اجرای زنده محسن شریفیان در یک رویداد موسیقایی ویژه به میزبانی کشور عمان با هدف معرفی گونه‌ها و سبک‌های مختلف موسیقایی منطقه بوشهر، آن هم فقط در صفحات شخصی این موزیسین و پژوهشگر موسیقی نواحی ایران و بازتاب‌های خبری این رویداد منطقه‌ای در رسانه‌های مهم، حاکی از اهمیت بالای حضور او در مسقط دارد. انتشار تصاویری از این حضور و بازنشر ویدئویی از اجرای این پژوهشگر بوشهری در عمان، این بار مورد توجه رسانه‌های منطقه قرار گرفته است.
سرپرست گروه «لیان» درباره اشتراکات فرهنگی بین ایران و عمان در حوزه موسیقی معتقد است: «موسیقی عمان و موسیقی جنوب ایران، هر دو متاثر از همجواری با دریا و مراودات دریانوردی با کشورهای همسایه و مناطق مختلف هند و تانزانیا هستند. شباهت آیین‌ها و سازهای رایج در عمان و جنوب ایران همچون مراسم نیروز، نوروز دریایی، نهمه، لیوا و فن الهبان نشانه‌ای معنادار از ارتباط فرهنگی و ریشه‌های مشترک تاریخ و تمدن دو منطقه است. این ایونت تلاش دارد تا در قالب یک گفت‌وگوی دوستانه و موسیقایی به مشترکات فرهنگی میان عمان و جنوب ایران بپردازد.»
شریفیان با اشاره به اینکه در برگزاری این رویداد، تعدادی از مجموعه‌های گردشگری و فرهنگی کشورمان حمایت‌های ویژه‌ای انجام دادند، توضیح داد: «ریشه برخی از آیین‌ها در عمان و جنوب ایران همچون مراسم «نیروز» (معرب نوروز) و «لیوا» مشابه هم هستند. در مراسم «لیوا» که در عمان و جزیره خارک در استان بوشهر نیز برگزار می‌شود، شباهت معناداری که در نام، آوازها و پوشش و سازهایی مانند توسیلک و مزمار وجود دارد، ما را به سوی خاستگاهی مشترک راهنمایی می‌کند.»
این پژوهشگر و نوازنده موسیقی جنوب در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: «من در بخشی از این ایونت، به معرفی قابلیت‌های جدید ساز لیانیک هم پرداخته‌ام که در پنج گام مختلف، قابلیت نواختن دارد. این ساز اخیرا در کشورهای عربی مورد استقبال نوازندگان نی‌انبان قرار گرفته است. البته در این نشست که با استقبال مخاطبان عمانی و ایرانی روبه‌رو شد، یک گروه 14نفره از هنرمندان موسیقی عمانی با عنوان «ضواحی» من را همراهی کردند و تا آنجا که اطلاع دارم، قرار است با حمایت چند مجموعه مرتبط با حوزه گردشگری و هواپیمایی، این رویداد به صورت مشترک در تهران هم برگزار شود.»
همین چندروز پیش بود که حامد برادران، در استوری پیجش به همراه یک عکس از بهنام بانی، نوشت: «امروز هشتمین سالگرد اولین کنسرت بهنام بانی است. بهنام تا به امروز بالای ۱۵۰۰سانس کنسرت در سراسر ایران و جهان برگزار کرده. به لطف استقبال بی‌نظیر شما فقط در دو سال اول فعالیت بهنام، طبق مستندات موجود، فروش حدود ۲۴۰هزار بلیت و حدود ۱۲۰سانس کنسرت‌های شهر تهران تقریبا با میانگین زمانی ۳ الی ۱۰دقیقه انجام شده است. این رکورد عجیب به لطف حضور شما و باعث افتخار ماست. امیدواریم در باقی این مسیر بتونیم این موفقیت‌ها را تکرار کنیم و در کنار شما کلی اتفاقات جالب رقم بزنیم.»
او در آخر مطلبش هم از آوای فروهر تشکر کرده و هم از دوستان و همراهانشان در این مسیر. نکته جالب توجه این است که اگر هشت سال از اولین کنسرت بانی گذشته باشد و تا امروز هم 1500کنسرت روی صحنه برده باشد، رقمی که از ضرب و تقسیم حاصل می‌شود، چیز عجیبی است. از زمانی که اولین کنسرت بانی برگزار شده تا امروز حدودا 2900روز می‌شود و او در این مدت 1500سانس اجرا داشته!
قطعا بعضی از این کنسرت‌ها در یک روز و دو سانسه بوده‌اند اما اگر هر سانس را به یک شب اجرا اختصاص دهید، یعنی بانی از زمان آغاز کنسرت‌هایش تقریبا هر روز یا یک روز در میان اجرای زنده داشته! شما عملا با خواننده‌ای طرف هستید که وقت سر خاراندن هم ندارد. بدون شک یک بیماری ساده مثل سرماخوردگی می‌تواند برای تیم تولید و کنسرت‌گذاران و عوامل درگیر ماجرا ضرر هنگفتی به همراه داشته باشد!
بانی سال‌های زیادی تلاش کرد تا پایش به موسیقی مجاز و اجازه کنسرت باز شود و در نهایت بعد از مدت زمان طولانی انتظارش حالا اگر پرفروش‌ترین نباشد، قطعا یکی از پرفروش‌ترین‌های موسیقی ایران در یک دهه اخیر بوده. اگرچه که بانی در سال‌های اخیر آهنگ‌های غمگینش هم هیت شدند اما عموما او را به عنوان خواننده آهنگ‌های شاد می‌شناسند که در کنسرت‌هایش هم انرژی زیادی از خود می‌گذارد. با این تفاسیر، چرا او نباید یکی از پرفروش‌ترین‌های تاریخ موسیقی پاپ بعد از انقلاب باشد؟
