اعترافات یک مدیر صنعتی!
واکنش‌های بازیگران و سینماگران به انتقادهای مدیر یک پلتفرم نمایش خانگی
هفت صبح| انتشار یک مصاحبه از محمدحسین شانهساززاده، موسس گروه شاتل و نایب رئیس هیات‌مدیره نماوا و توصیفاتش از سینماگران، موجب غوغایی در کانال‌های تلگرامی هنرپیشگان و فیلمسازان شده که در آن‌ها تعدادی از مشهورترین بازیگران سینمای ایران با ادبیاتی خشمگینانه خواستار واکنش به آنچه توهین این مدیر قلمداد کرده‌اند، شده‌اند.
اما ماجرا چیست؟ ابتدا بخش‌های جالب این گفت‌وگو را که بین شانهساززاده و دیجیاتو انجام شده بخوانید تا به اصل داستان برسیم:
«تا به‌حال دوهزار میلیارد تومان سرمایه‌گذاری کرده‌ایم. ارزان‌ترین سریال، هر قسمت سه‌میلیارد تومان درمی‌آید. گران‌ترین سریالی بوده به‌نام سووشون. هر قسمت حدود هشت‌میلیارد تومان. هزینه‌ها سر جای خودش، بازیگران و تهیه‌کننده‌ها خیلی بی‌اخلاقند. نه به‌قرارداد متعهدند، نه به‌حرف‌شان. من در چند صنعت بوده‌ام؛ از لوازم خانگی گرفته، تا کاشی سرامیک، ساختمان، خودرو، تلکام. من به بی‌اخلاقی این‌ها، هیچ جا ندیده‌ام. اسمشان هم هست که هنرمندند و فرهنگی‌اند و فرهیخته‌اند؛ ولی بسیار بی‌اخلاقند.»
شانه‌ساز در پاسخ به‌گفت‌وگوکننده که با خنده گفت: «حالا امیدوارم وقتی این گفت‌وگو بیرون آمد، تحریم‌تان نکنند»، گفت: «اول و آخر آن‌ها پول است. شما پول بده، هرکاری می‌کنند».
خب در ابتدا می‌توان شانهساززاده را به خاطر شفافیتش در ارائه بیلان مالی پلتفرم و همینطور هزینه‌های ریز سریال‌ها ستود اما نکته جنجالی، توصیف او از سینماگران به عنوان گروهی نامتعهد و بی‌اخلاق است. مشخص است که هدف شانهساززاده، از این توصیف، به تعهدات مالی و زمان‌بندی‌های مرسوم و تایمینگ انجام پروژه‌ها و تعهدات بازیگران برمی‌گردد و برخلاف برخی از تفسیرها ربطی به روابط خصوصی و اخلاقیات به معنای خاص آن ندارد.
اما همین نوع جملات و به‌خصوص ترسیم سینماگران به عنوان گروهی بی‌اخلاق که به خاطر پول به انجام هر‌پروژه‌ای راغب می‌شوند، عصبانیت سینمایی‌ها را به شدت برانگیخته.
به غیر از روایت‌هایی که از بازیگران مشهور در کانال‌های تلگرامی و واتساپی در حال رد و بدل‌شدن است، تا الان حداقل چهار چهره صنفی کانون‌های سینمایی تهدید به شکایت کرده‌اند و با کلماتی به جایگاه شانهساززاده طعنه زده‌اند. رضا کیانیان، همایون اسعدیان، مازیار میری و حسین فرح‌بخش از جمله این چهره‌ها بوده‌اند.
اما نکته‌های پنهان ماجرا که به نظر کلید اصلی داستان است، ناآشنا بودن مشهود آقای شانهساززاده با عالم سینماست و این که متر و خط‌کش مدیریت واحدهای صنعتی را با خود به درون فضای سینما آورده است. برخی اشاره کرده‌اند که شاید عقب افتادن نسبی پلتفرم بزرگ و تاثیرگذاری مثل نماوا از فیلیمو و فیلم‌نت به همین سرشاخه‌ها مربوط باشد.
این‌که در فیلم‌نت یک استخوان خردکرده سینما مثل سرتیپی قرار گرفته و در نماوا با چنین تعبیرات دور از ذهنی روبه‌رو می‌شویم. نماوا بلافاصله پس از فیلیمو وارد وادی پلتفرم‌ها شد و در سال‌های اولیه توانست به عنوان دومین پلتفرم فراگیر و رقیبی جدی برای فیلیمو خودش را نشان دهد. به‌خصوص موفقیت سریال قورباغه، نماوا را در سکوی پرش به سمت صدر جدول پلتفرم‌ها نشان می‌داد اما در چندسال گذشته، در عرصه سریال و رئالیتی‌شو، به عنوان دو محور اصلی برای جلب تماشاگر، بازی را به فیلیمو و فیلم‌نت باخته است.
درحال‌حاضر، سریال‌های محبوب پلتفرم‌ها و شبکه نمایش‌خانگی چندان به نماوا مرتبط نیستند و سهم این پلتفرم به نظر نمی‌رسد که درصد قابل‌ذکری باشد. سریال‌هایی مثل «گناه فرشته»، «افعی‌تهران» و «دفترچه‌یادداشت» در فیلیمو و فیلم‌نت تولید و پخش شده‌اند و رئالیتی‌شوهای موفقی مثل «صداتو» یا «اسکار» یا «عیدی‌اچ‌دی» و «شباهنگی» هم هیچکدام متعلق به نماوا نیستند.
بزرگ‌ترین مایه فخر نماوا همکاری منظم‌تر با ساترا بوده و همینطور دسترسی ساده و کم هزینه مشترکانش به فوتبال‌های روز دنیا با گزارش‌های قابل‌قبول و وسواس در انتقال آمبیانس ورزشگاه‌ها به تماشاگر ایرانی.
سریال‌های فعلی نماوا یعنی «داوینچیز» و «اکازیون» به رغم امتیازاتشان، نتوانسته‌اند به پدیده‌هایی فراگیر بدل شوند. این ماجرا شاید به خاطر چند شکست پیاپی قبلی رخ داده است. شکست‌هایی مثل سریال پرهزینه «شبکه مخفی زنان»، «مترجم» و «سرگیجه» و همینطور توفیق متوسط سریال «نوبت لیلی». هرچند نماوا به شدت روی نمایش سریال بسیار پرهزینه و پرستاره «سووشون» سرمایه‌گذاری کرده و به نظر می‌رسد سووشون می‌تواند برند نماوا را دوباره مطرح کند. هرچه باشد پای نرگس آبیار به عنوان سازنده و سیمین دانشور به عنوان نویسنده رمان اصلی در میان است.
روابط عمومی نماوا دیروز در اقدامی قابل‌انتظار توضیحاتی را در مورد این مصاحبه و حرف‌های آقای شانهساززاده منتشر کرد که در بخشی از آن آمده: «نماوا در بحران‌های اقتصادی سال‌های اخیر سینمای ایران، در کنار سایر سکوهای نمایش، کوشیده فضا و فرصتی فراهم کند تا آسیب‌های کمتری متوجه نیروهای خلاق سینما شود. هرچندکه در جریان ساخت و نمایش برخی مجموعه‌های نمایشی مشکلاتی با برخی از همکاران پدید آمده باشد و مجموعه‌ای به‌رغم صرف هزینه‌های گزاف، با بدعهدی به پخش نرسیده باشد، اما بدیهی است که چنین مشکلاتی عمومیت ندارند و مصاحبه اخیر نایب رئیس هیات‌مدیره نماوا را می‌باید صرفا واکنشی به موردی مشخص تلقی کرد».نماوا در ادامه عذرخواهی کرده است: «مجموعه نماوا، ضمن پوزش از هنرمندان شریف و نجیب و جامعه اصناف سینمای ایران تاکید دارد که تداوم رابطه مودت‌آمیز و محترمانه با سرمایه‌های گران‌سنگ سینمای ایران همچنان مهم‌ترین سرمایه او خواهد بود.»
